(Uwaga redaktora: kolumna Pierwotnie uruchomiono w 2019 rokuprzed otwartym w Royal Portrush wygranym przez Shane Lowry.)
Golf odżywia się z nisko wiszącymi narracjami, tymi sacharynami, dobrego samopoczucia o odkupionych życiach lub dzielnicach odmłodzonych dzięki królewskiej i starożytnej grze. Historie golfa jako siły na dobre często zawierają ziarno prawdy, które ostatecznie zbiera akra kukurydzy. Za osiemdziesiąt siedem dni ludzie, którzy sprzedają tego rodzaju klapki, będą mieli dzień na polu, gdy 148. Open Mistrzostwa rozpocznie się w Royal Portrush Golf Club w Irlandii Północnej.
Przypowiecie są tak przewidywalne, że piszą się na długo przed uderzeniem jednego strzału.
Golf jako siła jednocząca w gorzko podzielonej ziemi.
Główni gracze z różnych tradycji religijnych, w których sukcesie walcząc z sąsiadów znaleźli wspólną przyczynę.
Matka wszystkich kierunków jako bogato zasłużona nagroda dla dobrych ludzi z tego stabilnego małego miejsca, który wykroczył poza konflikt i pojednanie.
Jest to optymistyczna przędza tak protekcjonalna, jak jest wymyślona.
Ponieważ skrzyżowanie golfa i polityki jest zwykle pełnym terenu, odkupieńczy skok na rzeczy ma oczywisty urok. Z otwartą obsadą jako kamień milowy po konfliktie, nie trzeba rozplątać wewnętrznych wątków polityki Irlandii Północnej. Skoncentruj się na przyszłości, a nie na przeszłości! A jeśli nie miałbyś nic przeciwko ignorowaniu teraźniejszości, byłoby to bardzo pomocne, ponieważ nie jest to idealne do celów marketingowych.
Wydaje się, że otwarta będzie sukces. Będzie to największe wydarzenie sportowe, jakie kiedykolwiek odbyło się po obu stronach granicy w Irlandii. Bilety wyprzedane w zeszłym roku, a oszałamiające linki DunLuce w Royal Portrush są lepsze od większości innych miejsc na otwartej Rota. Taki porywający triumf może sprawić, że konieczne jest wyjaśnienie, dlaczego turniej nie odwiedził tutaj od 1951 r.. Stąd potrzeba przedstawienia dziś Irlandii Północnej, jak się zapadła, myśląc w przyszłości i wolna od kajdan z przeszłości.
Żaden z nich nie jest całkowicie prawdą.
Minęły dwie dekady, odkąd umowa w Wielki Piątek nominalnie zakończył 30-letni konflikt eufemistycznie znany jako „kłopoty”. Nasza była brudna wojna o niskiej intensywności charakteryzującej się bardziej strzelaninami niż ogniem artyleryjskim. Twierdził, że ponad 3500 osób, co może wydawać się stosunkowo nieistotne, chyba że twoi bliscy liczba wśród nich. Tempo, w którym Irlandia Północna wypełnia torby na ciało, na szczęście spowolniło, ale nie całkowicie zatrzymało się.
Ostatnią ofiarą była Lyra McKee. Była 29-letnią dziennikarką zabitą Kiedy rewolwerowiec z grupy IRA Splinter strzelił na linie policyjne podczas zamieszek w mieście Derry, 35 mil na zachód od Royal Portrush.
Nie znałem McKee, zapisz długotrwałą wymianę e-maili. Moi przyjaciele zrobili ją i uważali ją za potężny głos wśród jej rówieśników „BEASEFFER BAVIES”. „Byliśmy pokoleniem w Wielki Piątek, przeznaczonym nie do świadczenia horrorów wojny, ale do czerpania łupów pokoju” – napisał kiedyś McKee. „Łonę nigdy nie wydawały się do nas docierać”.
Otwarte mistrzostwa to rozkład. Podobnie jak dzbanek Claret zostanie utrzymany przez mistrza golfisty roku, sama otwarta zostanie wymachowana jako symbol normalności i postępu przez samych polityków, których kłótnie w wieku kamiennym opuściły Irlandię Północną od lat, od lat, których nieostrożność i bigoteria wysyłają generacje Lyry McKees uciekają za lotniski.
Samookreślone uderzenie tylne przez wybrane Blowhards jest tak znane częścią profesjonalnego golfa, że tak naprawdę nie zarejestruje się u tych, którzy podróżują do Portrush. Ale będzie to wściekający spektakl dla ludzi, którzy muszą nadal żyć wraz z rosnącymi napięciami plemiennymi, sporadyczną przemocą i malejącymi możliwościami długo po opuszczeniu miasta otwartej przyczepy kempingowej.
Jest wielu ludzi, którzy zasługują na pochwałę za przyniesienie otwartych do Irlandii Północnej. Podobnie jak Graeme McDowell, Rory McIlroy i Darren Clarke, których sukcesy i rzecznictwo były kluczowe. I Wilma Erskine, sekretarz królewskiego portrurs, który walczył z tą szlachetną bitwą przez więcej lat, niż dba o liczenie. Powinni otrzymać należność w lipcu.
Ale otwarta nie powinna być piłką maskaradową, która przedstawia społeczeństwo Irlandii Północnej jako coś, co nie jest. Wiele niezaprzeczalnie poprawiło się w ciągu 25 lat od czasu emigrowałem, ale nawet otwarta nie może zaciemnić melancholijnej rzeczywistości, że Irlandia Północna pozostaje zakładnikiem społeczeństwa tych, którzy są, w pamiętnych słowach piosenek Belfast Paula Brady’ego, „Wciąż próbuję wyrzeźbić jutro z nagrobka”.
