Raport Hillsborough stwierdza, że ​​policja jest winna „samozadowolenia, niepowodzeń i wspólnych wysiłków”, aby obwiniać fanów | Wiadomości z Wielkiej Brytanii

Z raportu policyjnego organu nadzoru wynika, że ​​policja dopuściła się „głębokiego samozadowolenia”, „fundamentalnej porażki” i „wspólnych wysiłków”, aby zrzucić winę na kibiców w trakcie i po katastrofie na Hillsborough.

Niezależne Biuro ds. Postępowania Policji przez 13 lat prowadziło największe w historii niezależne śledztwo w sprawie rzekomych niewłaściwych zachowań i przestępczości policji.

W jego raporcie zidentyfikowano kilkunastu funkcjonariuszy – w tym ówczesnego komendanta policji Południowe Yorkshire Policja – która miałaby sprawę do odpowiedzialności za rażące niewłaściwe postępowanie, gdyby nadal pełniła służbę. Funkcjonariusz z numerem 13 mógłby potencjalnie stanąć w obliczu sprawy o niewłaściwe postępowanie.

Hillsborough pozostaje do dziś najgorszą katastrofą w historii brytyjskiego sportu.

Zadumanie na trybunach podczas półfinału Pucharu Anglii na stadionie w Sheffielda spowodował śmierć 97 Liverpool fanów 15 kwietnia 1989 r.

Mężczyźni, kobiety i dzieci byli w wieku od 10 do 67 lat.

To, czego rodziny ofiar do tej pory doświadczały, stwierdziła zastępca dyrektora generalnego IOPC Kathie Cashell, „jest źródłem narodowego wstydu”.

Pani Cashel powiedziała: „97 osób, które zostały bezprawnie zabite, ich rodziny, osoby, które przeżyły katastrofę i wszyscy, którzy tak bardzo ją dotknęli, wielokrotnie byli zawiedzieni – przed, w trakcie i po strasznych wydarzeniach tego dnia.

„Po pierwsze przez głębokie samozadowolenie policji South Yorkshire w trakcie przygotowań do meczu, następnie fundamentalną niezdolność uporania się z katastrofą w miarę jej rozwoju, a następnie wspólne wysiłki policji, aby zrzucić winę na kibiców Liverpoolu, co spowodowało ogromne cierpienie pogrążonych w żałobie rodzin i ocalałych przez prawie cztery dekady”.

Raport IOPC wykazał również, że policja South Yorkshire „zasadniczo zawiodła w planowaniu meczu, reakcji na katastrofę oraz sposobie postępowania z kibicami i rodzinami szukającymi swoich bliskich, którzy przeżyli traumę”.

Siły zbrojne „próbowały odwrócić winę” i „obejmowało to zarzuty dotyczące zachowania kibiców, które były wielokrotnie obalane”.

Policja początkowo oskarżyła kibiców Liverpoolu, którzy przybyli spóźnieni, pijani i bez biletów, o spowodowanie katastrofy, ale po dziesięcioleciach prowadzenia kampanii przez rodziny ta narracja została zdementowana.

W kwietniu 2016 r. nowe dochodzenie – przeprowadzone po uchyleniu pierwotnych wyroków stwierdzających śmierć w wyniku wypadku w 2012 r. – wykazało, że osoby, które zginęły, zostały zabite bezprawnie.

IOPC zbadała także działania policji w West Midlands, która prowadziła dochodzenie w sprawie katastrofy i wspierała prowadzone następnie dochodzenie Lorda Justice Taylora. Okazało się, że dochodzenie przeprowadzone przez policję było „całkowicie niezadowalające i zbyt wąskie”.

W raporcie wymieniono 12 funkcjonariuszy, którzy mieliby odpowiedzieć za rażące niewłaściwe postępowanie.

Należą do nich ówczesny komendant policji w South Yorkshire, Peter Wright, „za jego udział w próbach zminimalizowania winy i odsunięcia winy za katastrofę od SYP i skierowania jej w stronę kibiców Liverpoolu”. Śmierć Petera Wrighta w 2011 r.

Wymieniony jest także dowódca meczu tego dnia, starszy dowódca David Duckenfield.

Został oczyszczony przez ławę przysięgłych z zarzutu spowodowania śmierci przez rażące zaniedbanie podczas ponownego procesu w listopadzie 2019 r., po tym jak ława przysięgłych podczas jego pierwszego procesu nie była w stanie wydać wyroku.

Podtrzymano dziesiątki zarzutów o niewłaściwe postępowanie wobec funkcjonariuszy, ale żaden nie zostanie objęty postępowaniem dyscyplinarnym, ponieważ wszyscy odeszli ze służby.

Obowiązujące wówczas ustawodawstwo nie nakładało na policję obowiązku zachowania szczerości.

Raport spotkał się jednak z chłodnym przyjęciem ze strony niektórych rodzin ofiar.

Przeczytaj więcej w Sky News:
Co to jest „prawo Hillsborough”?
Więzienie „jedynym sposobem na powstrzymanie tuszowania”

Jenni Hicks, której nastoletnie córki Sarah i Vicki zginęły na Hillsborough, zastanawiała się, dlaczego nie podjęto działań przeciwko tym funkcjonariuszom, gdy dochodzenie Taylora po raz pierwszy ujawniło uchybienia policji zaledwie kilka miesięcy po katastrofie.

Powiedziała: „Widząc 370-stronicowy raport, nie mogę uwierzyć, jak do cholery napisanie go mogło zająć im 13 lat. Niewiele jest w tym raporcie rzeczy, o których już nie wiedziałam. Moim zdaniem nie chodzi tu o mówienie rodzinom czegokolwiek”.

We wrześniu rząd przedstawił w Izbie Gmin tzw. ustawę Hillsborough. Będzie to obejmować obowiązek szczerości, zmuszający urzędników publicznych do ciągłego działania uczciwego i uczciwego, pod groźbą sankcji karnych.

Jednak Louise Brookes, której brat Andrew Mark Brookes zmarł na Hillsborough, odrzuciła zarówno raport IOPC, jak i nowe prawo.

„Nic się nigdy nie zmieni. Będzie kolejne tuszowanie, będzie kolejna katastrofa i dopóki nie zmieni się sytuacja na samej górze, w tym parlamentarzyści, szefowie policji, dyrektorzy generalni organizacji, dopóki to oni nie przestaną się chronić i ukrywać, nic się nigdy nie zmieni”.

Nicola Brook, radca prawny w Broudie Jackson Canter, reprezentująca kilka rodzin pogrążonych w żałobie, stwierdziła, że ​​to „gorzka niesprawiedliwość”, że nikt nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności.

Powiedziała: „Ten wynik może usprawiedliwić pogrążone w żałobie rodziny i ocalałych, którzy od dziesięcioleci walczą o ujawnienie prawdy, ale nie zapewnia sprawiedliwości”. Zamiast tego demaskuje system, który pozwolił funkcjonariuszom po prostu odejść i przejść na emeryturę bez kontroli, sankcji ani konsekwencji za niespełnienie standardów, których społeczeństwo ma pełne prawo oczekiwać.

„Tak, prawo się zmieniło, więc nie można wykorzystać tej luki w przyszłości. Jednak dla osób dotkniętych tą sprawą nie jest to pocieszenie.

„Pozostała im kolejna dotkliwa niesprawiedliwość: w końcu uznano prawdę, ale odmówiono odpowiedzialności”.

W swoim oświadczeniu opublikowanym wraz z raportem IOPC Kathie Cashell stwierdziła: „Jak już powiedziałam osobom najbardziej dotkniętym tą sytuacją, proces ten trwał zbyt długo – ci, którzy prowadzili kampanię przez tyle lat, zasługują na coś lepszego.

„Gdyby w 1989 r. istniał prawny obowiązek zachowania szczerości, mógłby pomóc w zapewnieniu pełnego i szybkiego udostępnienia wszystkich istotnych dowodów. Rodziny osób, które zginęły bezprawnie, przeżyłyby znacznie mniej traumatyczną walkę o odpowiedzi na temat tego, co stało się z ich bliskimi. Gdyby taki obowiązek istniał, nasze dochodzenie mogłoby w ogóle nie być konieczne”.