Koreańczycy z Południa potrzebowali 12 nocy protestów na przenikliwym mrozie, aby osiągnąć swój cel, a kariera polityczna prezydenta Yoon Suk Yeol była o krok bliżej końca.
W sobotę Zgromadzenie Narodowe głosowało za przyjąć wniosek o impeachment prezydenta.
Jednak do impeachmentu jeszcze daleka droga.
Yoon Suk Yeol ogłasza stan wojenny w przemówieniu telewizyjnym na początku tego miesiąca. Zdjęcie: AP
Trybunał Konstytucyjny ma sześć miesięcy na podjęcie decyzji, czy postawić go w stan oskarżenia. W międzyczasie uprawnienia Yoon zostały przekazane premierowi Hanowi Duck-soo, który obecnie pełni obowiązki prezydenta.
Próba z ostatniej soboty uzyskanie wystarczającej liczby głosów do impeachmentu nie powiodło się. Partia rządząca zbojkotowała głosowanie.
Tym razem opozycja zebrała wystarczającą liczbę głosów, aby przejść. Ale było blisko. Potrzebowali 200 głosów. Otrzymali 204.
Tak więc partia rządząca Yoona, Partia Władzy Ludowej (PPP), w dalszym ciągu przeważającą większością głosowała przeciwko impeachmentowi, mimo że wielu jej polityków potępiło próbę wprowadzenia stanu wojennego.
PPP podjęła wyrachowaną decyzję, aby sprzeciwić się impeachmentowi i dążyć do zapobieżenia kolejnym wyborom, które z pewnością przegrałaby.
Nie przyniesie im to żadnej przysługi Korea Południowa publiczny. Popularność Prezydenta Yoona spadła z bardzo złej do jeszcze gorszej. Jest to około 11%.
Obecnie istnieje droga do kolejnego etapu kryzysu politycznego w kraju, która prowadzi przez sąd.
Aby uzyskać bardziej dostępny odtwarzacz wideo, użyj przeglądarki Chrome
Prezydent Korei Południowej postawiony w stan oskarżenia – co się teraz stanie?
W międzyczasie rząd tymczasowy będzie próbował ustabilizować mocno zachwiane podstawy polityczne Korei Południowej.
Ale szkody są poważne.
Pamięć o żołnierzach na ulicach, helikopterach na niebie i politykach stawiających czoła żołnierzom sił specjalnych jest teraz wyryta w pamięci mieszkańców, młodych i starych.
Wydobywszy demokrację znad krawędzi, Koreańczycy z południa trzymają się jej mocno, wzmacniając ją demonstracjami, uroczystościami i ruchem obejmującym całe społeczeństwo.
Nie jest jasne, jak długo uda im się to utrzymać, gdy kraj pogrążony jest w chaosie.
