W dniu inauguracji prezydenckiej USA, który powiedział mi najwyższy dyrektor generalny amerykańskiej technologii, że chociaż prawdopodobnie zostałby trafiony taryfami odwetowymi, założył, że każda wojna handlowa umrze.
„Trump żyje reakcją Dow Jonesa” – powiedział – coś, co rynki nazywają „Trump Put”.
Oznacza to, że ilekroć pojawiło się ogłoszenie Białego Domu, że pojawił się uszkodzony sentyment, prezydent powrócił po upadku rynku akcji.
Założenia te się zmieniły, po tym, jak prezydent udzielił wywiadu telewizyjnego, w którym lekceważił, jak bardzo go poruszył rynki.
I zaledwie dzień po tym, jak amerykańskie rynki giełdowe gwałtownie spadły o zmartwienie o wpływ polityki Trumpa, Prezydent postanowił podwoić taryfy przeciwko Kanadzie na stali i aluminium, w odpowiedzi na wyższe opłaty za kanadyjską energię elektryczną, o wartości około 100 USD za rachunek w Nowym Jorku, Minnesocie i Michigan.
W poniedziałek, Premier Ontario Doug Ford ogłosił 25% dopłatę do energii elektrycznej z USA i zagroził, że całkowicie „wyłączy” zaopatrzenie.
Prezydent Trump powiedział, że odbudowuje bogactwo w oparciu o dziesięciolecia, a nawet sto lat w przyszłości, i nie można tego zmierzyć w kwartalnych wynikach gigantów amerykańskich giełdowych.
Oprócz komentarzy jego sekretarza skarbu Scotta Bessenta, Biały Dom komunikował się na rynkach, że prezydent ma teraz pewną tolerancję na krótkoterminowy ból i ból ekonomiczny. To zmieniło rachunek różniczkowy.
Są tu kolejne dwa czynniki. Istnieją dowody faktycznego potencjalnego odwrócenia nastrojów gospodarczych USA, zadawania pytań na temat recesji.
Najnowsza analiza w czasie rzeczywistym przez oddział Atlanty Rezerwy Federalnej USA przewiduje spadającą gospodarkę USA w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku.
Cięcia rządowe mogą również przyczynić się do takiego czytania, ale sentyment sektora prywatnego również trafił, szczególnie przez klacz hokey w stosunku do taryf.
Przede wszystkim niepewność grozi kaleką. Zasady zmieniają się z dnia na dzień, a nawet wtedy mogą zostać wstrzymane retrospektywnie.
Kluczowe departamenty rządowe USA nie są całkowicie jasne w kierunku podróży w Białym Domu.
Ponadto, w przypadku Kanady, prawdopodobne wybory sugerują niewielką zachętę do kompromisu.
Rzeczywiście, z czym można iść na kompromis, kiedy Trump mówi, że chce wykorzystać dźwignię gospodarczą, aby uczynić swojego północnego sąsiada „51. stanem”?
Kierunek podróży tutaj polega na tym, że wojna handlowa eskalowała intensywność i zakres.
Nowe bariery handlowe w Unii Europejskiej mogą pojawić się w ciągu trzech tygodni w oparciu o „wzajemność”.
Gdy inne narody widzą oznaki ponownego pojawienia się inflacji w Stanach Zjednoczonych, będą bardziej prawdopodobne, że będą się do tego dodać, przynieść do domu konsumentów konsekwencje decyzji ich rządu.
W ciągu ostatnich dwóch tygodni świat dowiedział się, że prezydent Trump poważnie podchodzi do taryf, nawet o swoich sojusznikach. Zostały one zastosowane w wielkim stylu.
Kluczowi partnerzy handlowi odwzajemnili się w naturze i mają motywację do zwiększenia stawki. A Biały Dom chce teraz go przekazać, ma wysoki próg bólu dla krótkoterminowych zakłóceń gospodarczych i rynkowych.
Wszystkie drogi prowadzą do 2 kwietnia i ogłoszenia „Taryfy wzajemnych”, a na razie te napięcia nie wydają się zmierzać w celu rozejmu, zawieszenia zawieszenia lub pauzy.
