Moja matka chciała mnie chronić przed prawdą mojego narodzin | Wielka Brytania | Aktualności

Ziarna czarno-biała zdjęcie pokazuje linię młodych kobiet w Birdhurst Lodge, niezamężnym domu matki i baby w Croydon, w 1951 r. Większość to dziewczyny, uśmiechnięte i śmieją się na obrazie, a na tyle młode, aby zmniejszyć upokorzenie bycia społecznym wycięciami za zwykłe „grzechy” spaść w ciąży na zewnątrz.

Ale w tylnym rzędzie – trzeci od prawej – jest 40 -letnia kobieta, która próbuje ukryć się przed wtargnięciem fotografa.

„Możesz zobaczyć, jak się upokorzyła” – mówi jej córka, pisarka i dziennikarz Maureen Paton.

Dom z matki i baby, ale dla Maureen, 73-Daily Express TV i krytyk teatralny pod koniec lat 90.-
Chęć nauki bardziej nasilenia, gdy odkryła po śmierci matki w 2001 roku, że tam się urodziła.

I to śledztwo w sprawie jej przeszłości okazało się tak fascynujące, że Maureen napisała porywającą debiutancką powieść, która fikcjonalizuje życie jej matki Blanche – ale z zupełnie nowym zwrotem akcji.

„Zawsze wiedziałem, że jestem nielegalny, jak kiedyś mówili w dawnych czasach”, mówi Maureen, mówiąc z jej domu
w Londynie. „Moja mama nosiła obrączkę przez całe życie i wyjaśniła ludziom, że„ straciła ”męża, nie rozwijając dalej”.

Ale to, co Maureen dowiedziała się dopiero później, jej matka musiała zostać w trzech niezamężnych domach dla matki i baby-jeden w Oksfordzie, ten w Croy-Don (gdzie urodziła się Maureen) i jeden w Hampstead. „Moja matka wzięła swój 50-letni„ haniebny ”SEC-Ret do grobu, dopóki moja praca detektywistyczna nie odkryła ukrytej prawdy o moich narodzinach. Nigdy nie ujawniła mi tych doświadczeń i odkryłem je wszystkie po jej śmierci
W wieku 90 lat. ”

Dedykowane domy matki i dziecka po raz pierwszy pojawiły się na East End w Londynie w 1890 roku. Ustanowiony przez Armię Zbawienia, w rzeczywistości były one ponurymi hostelami dla kobiet uważanych za wyrzutki społeczne z powodu wstydu związanego z dzieckiem poza małżeństwem. Kobiety musiały spać w akademikach, wykonywać prace domowe, aby zarobić na utrzymanie, klęczeć w celu modlitwy grupowej, gdy jest to wymagane i zostały maszerowane do kościoła jak dzieci.

„Centrum Croydon było lokalnie i obraźliwie znane jako„ Dom dla niegrzecznych dziewcząt ”, wyjaśnia Maureen. „Po śmierci mojej matki odkryłem, że po śmierci mojej matki odkryłem, że urodziłem się w hostelu dla niezamężnych matek”.

Adres podany w dokumencie był adresem w południowym Londynie-Birdhouse Lodge-który, jak sądził, brzmiało „dość dobrze brzmiącym dla mojej biednej mamy”, więc Maureen postanowiła zbadać.

Na stronie stoi teraz centrum zdrowia, a kiedy Maureen zadzwoniła, aby zapytać o loży, kobieta na drugim końcu telefonu zawahała się, upuściła głos i mruknęła dyskretnie: „Czy masz na myśli stary dom matki i dziecka?”

I tak Maureen dowiedziała się o ukrytej historii swojego miejsca urodzenia.

Kiedyś jej tajemnicza matka zasugerowała, kiedy powiedziała, jak inne dziewczyny „płakały i płakały przez tygodnie” po tym, jak dała swoje dzieci na adopcję. Maureen mówi: „Ponieważ nie byłem w stanie mieć własnych dzieci, do niedawna nie wiedziałem, że normalne narodziny nie pociągnęłyby za sobą tak długiego pobytu w szpitalu.

„Wtedy zdałem sobie sprawę, że„ inne dziewczyny ”musiały być więźniami w Birdhurst, to brakujący kawałek układanu pokazał upokarzającą próbę, przez którą przeszła”.

W rzeczywistości Blanche kiedyś się ożeniła, ale tak naprawdę liczyło się moraliści z tego dnia, było to, że nie była mężatką ojca swojego dziecka. Maureen wyjaśnia: „Dla celów fikcji przestępczości uczyniłem mój hostel bardziej złowrogim niż ta, w której była moja matka, ale wciąż były głęboko przygnębiające miejsca. Wydaje się niesamowite, że kobiety musiały ukryć swoje„ wstyd ”w takich zakazujących instytucjach”.

Były to „surowe relikty” z XIX -wiecznych domów roboczych i XVIII -wiecznych penitentarzy. Jeszcze gorsze były przypadki niezamężnych matek odkrytych w azylach psychicznych w latach 70. XX wieku, które były tam uwięzione przez dziesięciolecia.

Było to częściowo spowodowane powojennym wpływem tak zwanych „ekspertów”, takich jak psychiatra dziecięcy John Bowlby, który potępił „neurotyczny charakter” „nie do przyjęcia społecznie” zamężnej matki.

Maureen odkryła, że ​​obrót w Birdhouse Lodge był energiczny, a pobyt każdej kobiety jest ograniczony do trzech miesięcy: sześć tygodni przed narodzinami i sześć tygodni później.

„Mimo składanie czasu polegało częściowo, aby dać matkom szansę na związanie się z dziećmi przed podjęciem decyzji, czy je adoptować, ale także pozwolić, aby upłynąć, aby upewnić się, że dzieci były zdrowe, ponieważ pary adopcyjne nie chciały niepełnosprawnego dzieci. Oficjalne piętno otaczające nielegalne, wraz z kolejkami bez dzieci, które chcą adoptować się w ciągu dniach płodności, miały na celu staranne problemy z roztopione na temat roztworu. w jednym.

„Powszechnie ustalone między dwiema wojnami światowymi przez główne kościoły i Armię Zbawienia działały skutecznie jako farmy dla niemowląt”. Miało to również sens ekonomiczny, ponieważ rodzice adopcyjni przekazali pieniądze na cele charytatywne religijne, które zapewniły im dzieci.

Maureen odkryła również, że jej irlandzki ojciec Bill poznał Blanche w Oksfordzie, gdzie firma chłodnicza, dla której pracowała jako urzędnik z Londynu.

„W tym czasie odbiła się z katastrofalnego, niepohamowanego małżeństwa z kucharzem z Oxford College” – mówi Maureen. „Znała mojego ojca od 18 miesięcy, kiedy w listopadzie 1950 r. Uświadomiła sobie, że jest w ciąży”.

„Reakcja Billa polegała na tym, aby powiedzieć Blanche:„ Założę się, że szkoda, że ​​nigdy mnie nie spotkałeś ”, zanim opuściłeś okolicę. Poszła do garażu, w którym pracował i powiedziano, że„ wpadł dziewczynę w kłopoty ”i wróciła do Irlandii”.

Jeśli chodzi o matkę, chociaż miała 40 lat, była młoda w swoim wieku: „Niewiele wiedziała o faktach życia po bardzo religijnym wychowaniu w południowo-wschodnim Londynie z rodziną zastępczą baptystów”. Wydawało się, że historia się powtarza, ponieważ sama Blanche była nielegalną córką porzuconej matki. Tak bardzo, bojąc się reakcji swojej rodziny zastępczej, zabrała się do Birdhurst Lodge, której prowadziła organizacja ewangeliczna, Mission of Hope.

W trakcie badania historii rodziny po śmierci matki Maureen wyśledziła kobietę o imieniu Gwen Bishop, która również urodziła tam córkę, sześć miesięcy przed narodzinami Maureen.

Gwen powiedziała jej, jak to było „pocieszenie” z 20 innymi dziewczynami na tej samej łodzi. Wyjaśniła również, w jaki sposób musieli przekazać rządowy zasiłek macierzyński, aby zapłacić za swoją pensję, i nadal musieli ciężko pracować, szorować ogromne schody i wykonując całe mycie.

Zostali nawet zmuszeni do zejścia na kolana w grupie, aby żałować.

Bez wsparcia rodzinnego nastoletnia Gwen nie miała alternatywy, jak tylko zrezygnować z córki Anne na adopcję. Przemianowana na Jan, z radością spotkała się z Gwen w 1983 roku, w wieku 32 lat.

„To, co natychmiast uderzyło Gwen, polegało na tym, jak ona i jej dawno zaginiono córka byli w ich maniery, mimo że nie dorastali razem”, mówi Maureen.

Na szczęście Blanche nie został zmuszony do rezygnacji z Maureen o adopcję po tym, jak przybrana siostra Blanche Ethel litowała się przed nią. Zaoferowała matce i córce stały dom po pierwszym małżeństwie w późnym wieku Ralphowi, miły wdowca z dwoma dorosłymi synami, ale bez córki.

Maureen mówi: „Ta niezwykła para była wystarczająco dorosła, aby być moimi dziadkami, ale stali się dla mnie drugą matką i ojcem i wywarli trwały wpływ na moje życie.

„Moja matka czytała czasopisma, ale wujek Ralph był żarłocznym czytelnikiem książek i zabrał mnie do biblioteki, którą nazwałby„ uniwersytetem robotniczym ”.

„Byłem ciekawym i dociekliwym dzieckiem, a on opiekował się mną. Mieliśmy strasznie szczęście – okropnie dużo kobiet nie miało innego wyjścia, jak zrezygnować z dzieci na adopcję”.

Niestety jej związek z matką nigdy nie był tak łatwy. „Myślę, że opuścić się po tym, jak rozwód rozwodził się emocjonalnie. Była bardzo stłumiona i trudno było okazywać emocje, a czasem płakała” – mówi Maureen. „Kiedy była małą dziewczynką, zrobiła mi takie zamieszanie, ale trudniej było mi się ze mną odnosić, gdy dorastałem”.

Pisarz był również zdeterminowany, aby dowiedzieć się więcej o swoim ojcu, na którym „miała obsesję” jako nastolatka.

Odkryła, że ​​w rzeczywistości nie wrócił do Irlandii, ale porzucił Blanche z Oksfordu, przeprowadził się z Oksfordu do Birmingham. „Zmarł samotnego starego mężczyzny i mógł zrobić z córką na starość”, mówi Maureen, która zamiast tego odkryła mnóstwo „wspaniałych kuzynów”. „Moja matka i ojciec mogły nie być dobrze dopasowani, ale to był wspaniały wynik. Były tak gościnne” – mówi.

Powieść Maureen, The Mystery at Rake Hall, wyobraża sobie kolizję między Raridified University World of the Narnia CS CS Lewis i ukrytym światem hostelu matki i baby w Oksfordzie w 1947 r., Kiedy zaginął jeden z studentów Lewisa.

„Zainspirowało mnie fakt, że pobyt mojej matki w hostelu w Oksfordzie zbiegał się z czasem Lewisa w Magdalen College, dopóki nie został uporządkowany przez Cambridge w 1954 roku.

„Ponieważ CS Lewis był znany ze swojej wielkiej ludzkości, chciałbym myśleć, że byłby sympatyczny, gdyby moja matka i on kiedykolwiek spotkał.

Dodaje: „Myślę, że moja matka chciała mnie chronić przed prawdą moich narodzin, a ona również chciała zapomnieć o wstydu. Ale żałuję, że sama mi powiedziała”.

Tajemnica w Rake Hall autorstwa Maureen Paton (Swift Press, 16,99 £) jest już dostępna