W Arena Kombëtare ponad 20 000 kibiców złapało oddech i wyszkoliło każdego ostatniego współczucia na Rey Manaj. Na zewnątrz legiony, które przez cały dzień zalały tiranę, aby być częścią rzeczy, niektóre kolejki na granice przed ściganiem się z barami i publicznymi oglądaniami przez upał, złożyły piwa. Albania otrzymała karę i nikt nie dbał o to, że jest miękka; Jeśli Manaj zachował nerwy, być może może się w końcu narodzić bohater piłkarski, w końcu przeklęty wygląd wokół tego spotkania wygnał się w końcu.
Manaj wyprostował się, być może trochę za dużo i zbliżył się do piłki. Gdyby potrzebował przypomnienia o kontekście, zawsze mógł posłuchać pogłosu „Serbia, Serbia, kurwa twojej siostry”, która utworzyła większość ścieżek dźwiękowych dnia i dopiero zatrzymał się, zanim się podszedł. Strzał był niski, zdecydowanie zbyt blisko Djordje Petrovic i mocno osadzony w bezpieczne miejsce. Natychmiast zabrzmiał gwizdek w połowie czasu, członkowie delegacji Serbii stanowili linię, aby na boisku mogła objąć swojego opiekuna. Dla Manaja wszystko, co pozostało, było zamrożonym obrazem chwili, w której nie spotkał.
Reklama
Ostatecznie ta okazja zdołała przejść większy test, ale tylko przez skórę zębów, a nie bez prawdopodobnych reperkusji. Losowanie bezowocne zawsze prawdopodobnie zachowało pokój, a biorąc pod uwagę katastrofalne spotkanie tych stron w Belgradu Prawie 11 lat temuprawdziwą miarą sukcesu polegała na sprawnym ukończeniu. W rygorystycznym projekcie bezpieczeństwa nie było dziur w kształcie dronów; Żadne bitwy szaleją w małych godzinach, które było bliskie, upalne, gorączkową noc. Nikt nie mógł się pochwalić postępowania do góry nogami, na boisku lub poza nim.
Niemniej delegat meczu UEFA, szwajcarski szef policji Jacques Antenen, będzie miał wystarczająco dużo, aby zająć swoje myśli, gdy przeszedł przez stoisko pół godziny po pełnym etapie, zanim siedział w środku z kolegami z FIFA. Przedsiębiorczy został wybrany specjalnie ze względu na jego wagę w radzeniu sobie z wydarzeniami wysokiego ryzyka, a jego detagowanie wyglądało na zrównoważone, gdy w 65. minucie sędzia Davide Massa nazwał pauzę po raz trzeci.
Obiekty okresowo padały na graczy Serbii ze stanowiska wschodniego miejsca, prowadząc spikera adresu publicznego do błagania o spokój, gdy Sasa Lukic została uderzona po przygotowaniu się do wczesnego rogu. Krótko przed godziną, która strahinja Erakovic została uderzona w pobliżu odległej linii techu, podobna błagać; Kiedy Andrija Zivkovic poczuł podobny wpływ, wkrótce potem znaki ostrzegawcze nie mogły być wyraźniejsze.
Massa wydawało się dwukrotnie gesty, aby zespoły mogły odejść, ale zdecydowała się na długą rozmowę z obiema zestawami graczy po skłonieniu ich w kierunku środkowego koła. Zakończyło się to Berat Djimciti, kapitan Albanii, zbliżający się do obrażającej części fanów. Policja szybko przeprowadziła się, aby odstraszyć przyszłych miotów rakietowych, a ostatnia półgodzinna gra minęła wystarczająco spokojnie. Ostatecznie Massa powinien zostać pochwalony za opanowanie niedopuszczalnej sytuacji i być może uznanie, że podejmowanie najbardziej drastycznego etapu mogło mieć wpływ na jego eskalację.
Reklama
Tak więc niespokojny pokój daje się, dopóki kraje nie spotkają się ponownie w październiku, kiedy Serbia będzie miała na celu utrzymanie własnych nieuczciwych elementów. Nie było mylącego tonu na spacerze w kierunku ziemi wzdłuż Bulevardi Deshmoret E Kombit w godzinach przed rozpoczęciem. Albania i Serbia będą współorganizować mistrzostwo UEFA poniżej 21 lat w 2027 r., Ale lokalne ultras nie dzielą perspektywy dyplomatów stojących za tym programem.
„Starzy wrogowie nie stają się nowymi przyjaciółmi”, czytaj dużą flagę wyświetlaną na szczycie piramidy Tirany, nosząc wizerunek wybitnego lidera oporu albańskiego Eleza Isufi. Fani skalowali ponad 100 kroków, aby dołączyć do spektaklu; Młodzież na rowerach rozbija się z czerwonego dymu poniżej. Po drugiej stronie drogi członkowie Tifozat Kuq E ZI, wpływowa grupa skutecznie wykluczała tę grę po tym, jak odmówiła jej zwykłej alokacji biletów, przygotowanej do marszu z sztandarem wycelowanym w Albania Football Association.
Ich przesłanie było jasne: „Zabierz nasze bilety, zabierz policję przed nami, nie możesz zabić serca, które bije dla Albanii”. Wewnątrz stadionu ci, którzy mieli szczęście w głosowaniu, aw niektórych przypadkach zapłacili czterocyfrowane kwoty na czarnym rynku, starali się ustawić pompowanie krwi. Nie przypominało to atmosfery uzależnionej od korporacyjnej, gdy Serbia rozgrzała się do ogłuszających gwizdków i inwektywnych. Osoby trwały przez cały narodowy hymn, kiedy lokalne maskotki towarzyszące Łazarowi Samarszowi i Aleksandarowi Mitrovicowi pokazali kamerom znak „orła”, który dał organom zarządzającym piłkę nożną wiele prac domowych podczas ostatnich turniejów.
W przewidywalnie pełnym meczu nie oferował niewielkiej sugestii, jaką każda strona może zagrozić Anglii na szczycie technicznej supremacji grupy K. Serbii, rzadko dopasowana przez atak, chociaż po przerwie wymagała oszałamiającego rzutu obronnego od Thomasa Strakosha, aby odejść nagłówek podręcznika Mitrovica. Mitrovic stracił kolejną szansę, ale to była Albania, ryknęła z najmniejszą zachętą, ale niechęć do jakości, który powinien był wygrać. Manaj przeszedł na swój strzał na nieśmiertelność, ale Nedim Bajrami powinien był wydać to odległe wspomnienie, gdy oferowała wyraźną okazję do naprawienia rzeczy. Jego oswojone wysiłek nie dał Petrovica bez kłopotów i ogólnie rzecz biorąc, był utwór z romansem.
„Zasłużyliśmy na więcej, ale to jest piłka nożna” – powiedział Sylvinho, menedżer Albanii. Takie bromki niewiele zrobią, aby pocieszyć Manaja. Być może jednak fakt, że Sport może tylko dyktować punkty dyskusji po meczu do lepszej drogi do przodu zarówno dla przyjaciół, jak i wrogów.
