Wizyta prezydenta Donalda Trumpa na szczycie NATO w środę jest uważnie obserwowana z jednego głównego powodu: czy popełnił Amerykę do art. 5?
Zasada zbiorowej obrony – zapisana w art. 5 traktatu założycielskiego sojuszu – trafia do serca tego, co NATO jest skonfigurowany.
Zgodnie z art. 5 atak na jednego członka jest uważany za atak na wszystkich. Ale to nie jest takie proste.
Co to jest art. 5?
Artykuł 5 jest podstawową zasadą 32-osobowej organizacji traktatu Północnego Atlantyku.
Mówi, że uzbrojony atak na jednego lub więcej członków będzie uważany za atak na wszystkich członków.
Ponadto stwierdza, że jeśli nastąpi taki atak zbrojny, członek wzajemnie podejmie „takie działania, które uzna za konieczne, w tym użycie siły zbrojnej, przywrócenie i utrzymanie bezpieczeństwa obszaru Północnego Atlantyku”.
Artykuł 5 obejmuje terytorium państw członkowskich w Europie i Ameryce Północnej, a także Indyk.
Nie obejmuje baz w obcych krajach lub terytoriach poza obszarem sojuszu – na przykład nie dotyczyła wojny w Wietnamie, Falklandach lub ostatnich Irański atak na amerykańską bazę w Kataru.
Jak działa artykuł 5?
Tutaj robi się nieco bardziej skomplikowane.
Gdy członek NATO powoła się na art. 5, sojusznicy mogą zapewnić dowolną formę pomocy, którą uznają za niezbędną do odpowiedzi na sytuację.
Nie oznacza to automatycznie pomocy wojskowej i od każdego sojusznika decyduje o tym, jakie działanie są konieczne.
Pomoc ta jest następnie podejmowana w połączeniu z resztą sojuszu.
To było napięcie między Europą a USA podczas założenia NATO – USA nie chciały się zapisać, aby automatycznie udzielić pomocy – i jest bardzo podobny do tego To, co teraz widzimy z prezydentem Trumpem.
Czytaj więcej: Trump unika zobowiązania do założenia zasady NATO
Czy kiedykolwiek powołano się na art. 5?
Tak, raz. Po atakach z 11 września sojusznicy NATO uruchomili art. 5 i przybyli do Ameryki.
Kulminacją to inwazja Afganistanu kierowana przez NATO na podstawie mandatu Rady Bezpieczeństwa ONZ.
Sojusznicy NATO walczyli ze Stanami Zjednoczonymi i w jednych z najcięższych części kampanii.
Dzielili ciężar tych, którzy też nie wrócili do domu.
Dlatego uwagi JD Vance o „Jakiś przypadkowy kraj, który nie walczył wojny od 30 lub 40 lat” były postrzegane jako szczególnie obraźliwe w Europie.
Sojusznicy NATO działały również w celu wzmocnienia zbiorowych środków obronnych przy innych okazjach, poniżej progu art. 5, na przykład po aneksji Rosji Krymu i inwazji na Ukrainę w 2022 r.