„NO jeden nas lubi, nie obchodzi nas. ” Może być budzące się na stadionach w południowym Londynie, jako charakterystyczny śpiew Millwall Football Clubale jako strategia krajowa jest to katastrofa. Mimo to Izrael stał się młynem wśród narodów, najwyraźniej nieuporządkowany i nieprzepuszczalny dla potępienia świata obserwującego – potępienie, które w tym tygodniu nabrał poważnego rozpędu.
Jako jeden kraj po drugim wskazał oskarżający palec w kierunku Izraela, odpychany głodem, dewastacją i rozlewem krwi, obrzucił Gazę, izraelscy urzędnicy zaproponowali w zamian znany środkowy palec. Kiedy Keir Starmer ogłosił zamiar Wielkiej Brytanii do rozpoznania stanu Palestyny, został szybko odrzucony przez zastępcę burmistrza Jerozolimy jako „Dużo hałda o niczym”.
Podobnie lekceważąca reakcja na wcześniejsze zobowiązanie Francji, aby dokonać tego samego ruchu dyplomatycznego i Ogłoszenie Kanady w środę Że pójdzie w ich ślady. Czasami rejestr jest badany Insouciance, wzruszenie ramion; Czasami jest to gniew. Ale wiadomość jest spójna: nie drgniemy. Jak to ujął izraelski ambasador w Kanadzie: „Izrael nie pokłoni się z zniekształconą kampanią międzynarodowej presji na nie. ”
Jednak dla wszystkich odniesień szekspirowskich „„Dyplomatyczne tsunami„Krytycy Benjamina Netanjahu ostrzegali przez wiele lat, i które teraz wydaje się, że nie jest niczym. Co więcej, a pod Millwall Bluster są oznaki, że Netanjahu to wie.
Ponad 140 z 193 państw członkowskich Z ONZ rozpoznał już Palestynę, ale ten klub wkrótce obejmie duże mocarstwa zachodnie: zmiana Francji, Wielkiej Brytanii i Kanady oznacza, że nie mniej niż trzech członków G7 jest teraz na pokładzie. W tym samym tygodniu zwołano specjalną konferencję zwołaną w ONZ w Nowym Jorku, gdzie 125 krajów wezwało Netanjahu do zaangażowania się w ustanowienie państwa palestyńskiego obok Izraela, ponieważ starali się wskrzesić dwustanowe rozwiązanie długoterminbuntu.
Cała ta działalność dyplomatyczna wywołała szereg zastrzeżeń Izraela i jego obrońców. Najpierw pojawia się twierdzenie, że krytycy Izraela są uspokojeni. Świadek Netanjahu tweetował riposte do Starmeraktóry obejmował wiersz: „Upewnienie wobec dżihadystów terrorystów zawsze zawodzi”. Netanjahu często lubi przywoływać Winstona Churchilla, a oto znowu, rzucając się jako największy Brytyjczyk z Starmerem jako Neville Chamberlain, podczas gdy jego Minister spraw zagranicznych jest pełen rozmowy o Monachium i 1938 roku. Jakby istniała jakaś analogia między nazistowskimi Niemcami chwytającymi część Czechosłowacji a Palestyńczykami szukającymi samostanowienia w swojej historycznej ojczyźnie. To linia argumentów obraźliwych w jego ignorancji.
Następnie nadchodzi zarzut, że Starmer, Emmanuel Macron i Mark Carney „nagradzają terror”, wręczając Hamasowi nagrodę za morderczą serię okrucieństw, które wystawił 7 października 2023 r. Ale to dziwny sposób na przeczytanie tego, co się właśnie wydarzyło. W tym tygodniu Deklaracja w Nowym Jorku, która została podpisana przez Arabia Saudyjska, Egipt, Katar i Liga Arabska, wyraźnie potępia „ataki popełnione przez Hamas przeciwko cywilom” tego dnia, pierwszego takiego oficjalnego wypowiedzenia przez państwa arabskie.
Ponadto dokument jest jednoznaczny, że „Hamas muszą zakończyć swoją zasadę Gaza i przekazaj swoją broń władzę palestyńską ”. To samo przesłanie pojawia się głośno i jasne w deklaracjach złożonych przez Starmera i jego odpowiedników: to PA, obecnie kierowane przez Fatah, że przewidują one uznaną władzę palestyńskiego państwa. Przywódcy mogą być winy za to, że nie wyjaśnili, w jaki sposób ta wizja będzie realizowana, ale sama wizja jest prosta wobec państwa palestyńskiego. „Nagroda”.
Bardziej silny jest sprzeciw osób prowadzących kampanię o uwolnienie 20 izraelskich zakładników, które wciąż uważały się za żywe w Gazie. Twierdzą, że Starmer źle popełnił błąd, sugerując, że Wielka Brytania nie pójdzie naprzód z uznaniem państwa palestyńskiego, gdyby wkrótce będzie umowa o zawieszenie broni między Hamasem a Izrael W Gazie. To, jak twierdzą działacze, w efekcie zachęcili Hamas odmawiać Aby zawrzeć każdą umowę – która musiałaby obejmować uwolnienie co najmniej niektórych zakładników – aby uznanie Wielkiej Brytanii poszło zgodnie z obietnicą.
Obrońcy Starmera uważają, że ta linia argumentów opiera się na nieporozumieniu Hamasu. Ta grupa nie jest zainteresowana, jak mówią, w państwie palestyńskim na Zachodnim Brzegu i Gazie, mieszkając wraz z Izraelem. Hamas nie znajduje się w dwu- Orygnacji, ale raczej dąży do rządzenia jednym, dżihadystym państwem na całej ziemi, od rzeki do morza.
Rzeczywiście, biorąc pod uwagę, że społeczność międzynarodowa poparła zasadę niepodległości palestyńskiej przed 7 października, sama jej porzucenie byłoby nagradzanie Hamasów, pozwalając temu grupie wykoleić rozwiązanie dwupaństwowe, które zostało ustalone do sabotażu, ponieważ po raz pierwszy wysłał zamachowców samobójczych do izraelskich autobusów ponad 30 lat temu.
Wciąż potężniejsza jest opłata, że te ogłoszenia i deklaracje są działalnością przemieszczenia, gesty, które nie ujawniają nic, co impotencja różnych rządów. Jest coś w tym: uznanie dyplomatyczne nie będzie karmić jednego dziecka w Gazie. Kiedy różne wymagania Starmera w Netanjahu są beztrosko ignorowane, będzie to tylko reklamować słabość brytyjskiego premiera. W pewnym sensie ruch w tym tygodniu milcząco uznaje tę rzeczywistość. Opiera się na przekonaniu, że Izrael nadal działa w sposób, który sprawia, że rozwiązanie dwupaństwowe jest mniej opłacalne. Wcześniej Starmer zawsze powiedział, że chce poczekać, aż uznanie Wielkiej Brytanii będzie mogło odegrać rolę w rozwijającym się, znaczącym procesie pokojowym. Teraz przyznał, że nie ma czegoś takiego, że ryzykował trzymanie karty, która zwróciła się do kurzu w jego dłoniach. Lepiej grać w to teraz, zanim stanie się całkowicie bezwartościowe. Jak ujął to Wes Streeting, Wielka Brytania powinna rozpoznać Palestynę „Chociaż nadal istnieje stan Palestyny do rozpoznania”.
Nadzieja w Londynie, Paryżu i gdzie indziej jest taka, że kiedy wojna w Gazie ostatecznie się skończy, parametry tego, co powinno być już wykreślone. Ale oczywiście Netanjahu nie słucha. Dawno temu podjął decyzję, że Izrael może zignorować wszystkich – że UE i ONZ, wraz z każdą globalną instytucją od Światowej Organizacji Zdrowia po BBC, mogą zostać odpisane jako beznadziejnie stronnicze, jeśli nie bigoty – z jednym wyjątkiem: USA. W ciągu ostatniej dekady lub dłużej poszedł dalej, spisując połowę USA, decydując się zignorować wszystkich Demokratów i skupić się tylko na Partii Republikańskiej. Tak długo, jak Izrael ma podkład GOP, będzie dobrze.
To zawsze była lekkomyślna strategia, aw tym tygodniu potwierdziło niebezpieczeństwo. Po pierwsze, Izrael potrzebuje wsparcia więcej niż jednego kraju. UE i Wielka Brytania nie mogą pasować do USA jako dostawców broni, ale ekonomicznie Izrael potrzebuje ich jako partnerów handlowych, na korzystnych warunkach. Poza tym Partia Republikańska USA nie jest całkowicie niezawodnym sojusznikiem: znaczne skrzydło ruchu Maga jest wrogie dla Izraela. (W tym tygodniu, Marjorie Taylor Greene została pierwszym amerykańskim prawodawcą, który oskarżył kraj o ludobójstwo.), A sam Trump nie podziela całkowicie szerokiego lekceważenia opinii międzynarodowej Netanjahu. On go gardzi, ale szuka także jego aprobaty: chce nagrody Nobla.
Stopniowo izraelska opinia publiczna przychodzi, aby zobaczyć cenę statusu pariasowego, który Netanjahu prawie uprawiał. W małym zwiastunie jest zawarte w Kłopoty, które obecnie witają izraelskich turystów w Grecji. To może być najlepszy sposób na zrozumienie gwałtowności, z jaką izraelscy urzędnicy starali się odrzucić Starmer i in., Nalegając w głośno, wściekłych oświadczeniach, że wcale nie przeszkadzali. Rosnąca liczba Izraelczyków wie, że nie mają luksusu bycia Millwall: może nikt ich nie lubi – ale całkiem ich zależy.
-
Jonathan Freedland jest felietonistą Guardian
-
Czy masz opinię na temat kwestii poruszonych w tym artykule? Jeśli chcesz przesłać odpowiedź maksymalnie 300 słów według e -maila, aby zostać rozpatrzonym do publikacji w naszym beletrystyka sekcja, proszę Kliknij tutaj.
