Basketball Hall of Fame: Carmelo Anthony należy do gry bardziej niż jakakolwiek franczyza

Dobrze, że Hall of Fame Naismith Basketball nie jest jak baseball, w którym zawodnicy, którzy zostali zapisani, muszą wybrać czapkę baseballową, z którą drużyna chce być najbardziej powiązana. Ponieważ nie ma sposobu, aby naprawdę sklasyfikować Carmelo Anthony’ego, gdy wchodzi do sali w ten weekend, przynajmniej w koncepcji zespołu.

Będąc jednym z najlepszych strzelców wszechczasów, prawie dla niego ogranicza się, zwłaszcza w sposób, w jaki wyprodukował – ciasny uchwyt dla kogoś jego rozmiaru, jedwabiście gładki zwarcień ze wszystkich części podłogi i zdolność do zastraszania jeszcze większych obrońców, gdy przyszedł czas na bok.

Reklama

Ale kiedy wyobrażasz sobie Anthony’ego działającego w kabinie telefonicznej-Jab-Jab, Pivot, Bump-który koszulka widać? Prawdopodobnie nie jest to definitywnie żadna koszulka, chyba że ktoś rozważa jego roczną dominację w Syracuse, gdzie potrzebował tylko pierwszego kampanii, aby dostarczyć tytuł narodowy i zostać wymieniony jako jedna z najlepszych perspektyw w historycznym projekcie NBA z 2003 roku.

Prawdopodobnie nie jest to jedna koszulka, taka jest, biorąc pod uwagę, że Anthony należy do gry bardziej niż jakakolwiek franczyza. To była ta gra w tym czasie Anthony idealnie włożył się, zanim ruch piłki i rozprzestrzenianie się przestępstw, gdy Anthony rozpoczął jego wyjście.

Może to być New York Knicks, miejsce, do którego Anthony zmusił się do 2011 roku, po jego związku z franczyzą Denver Nuggets po siedmiu sezonach. W czasach, gdy Knicks rutynowo odrzucono przez gwiazdy ligi w Free Agency, Anthony chciał reflektorów i sceny – urodził się na Brooklynie, zanim przeprowadził się do Baltimore przez większość swojej młodości.

Reklama

Ale to był czas dla Superteams i Superfriends, zachęcony przez LeBrona Jamesa współpracującego z Dwyane Wade i Chrisem Boshem w Miami, odwracając ligę do góry nogami na następne kilka sezonów. Anthony, Wade i James przedstawili pojęcie tych trzech bawiących się razem w pierwotnym planie, który przedstawili wiele lat, ale Anthony Demurped, chcąc bezpieczeństwo gwarantowanej umowy w porównaniu z rezygnacją, gdy klasa projektowa przedłużyła swoje oferty latem 2006 roku.

Knicks nigdy nie przyniósł wielkiego sukcesu z Anthony, awansując tylko do drugiej rundy w 2013 roku, zanim zostali usunięci przez Indiana Pacers w sześciu meczach. To był rok, w którym Anthony poprowadził ligę w zdobywaniu punktów i miał samotne pierwsze miejsce w MVP, nie dostał Jamesa, uniemożliwiając jego przyjacielowi jednomyślne zwycięstwo.

Zawsze czułem się, jakby Anthony walczył pod górę z tą serią, choć godną podziwu, jak może się wydawać z perspektywy czasu. Nigdy nie otrzymał pełnego uznania za przyjęcie całej wagi bycia Knick, a biorąc pod uwagę pozornie wysokie standardy franczyzy dotyczące przejścia na koszulkę, nie było pośpiechu, aby umieścić go w krokwiach Madison Square Garden.

Ośmiu zawodników i jeden trener jest tam teraz, biorąc pod uwagę fakt, że Knicks nie zdobył tytułu od czasu połączenia NBA/ABA, z tylko dwoma występami finałowymi przez ostatnie 50 lat. Ostatnią liczbą, która ma zostać na emeryturze na Knicks, był Patrick Ewing, który ostatnio grał w mundurze Knicks w 2000 roku.

Reklama

Ale Anthony nie czuje się bardziej legendą Knicks, niż jest jak legenda samorodka. Właśnie tam rozpoczął karierę, pomagając odwrócić franczyzę Moribund. Ale nigdy nie mógł wstrząsnąć etykietą bycia szokującym, kogoś, kto nie mógł podnieść kolegów z drużyny i przenieść ich poza ich możliwości. Wniesiono przeciwko Anthony’emu, że potrzebował odpowiedniego strażnika punktowego i kolegów z drużyny wokół niego, aby wyciągnąć z niego to, co najlepsze.

Uznano przeciwko niemu, że nie był Jamesem ani Wade – graczami, którzy zagrały w czerwcu.

Do pewnego stopnia uznano przeciwko niemu, że nie mógł powtórzyć sukcesu w 2009 roku, kiedy handel Allen Iverson dla Chauncey Billups przekształcił zabawny, ale ostatecznie nie zagrażający zespołowi w taki, który mógł przynajmniej powąchać finał.

Nie powołanie przez Detroit w 2003 roku mogło być największym elementem w jego zapieczętowaniu – coś całkowicie poza jego kontrolą. Pistons miał Billupsa i Richarda Hamiltona oraz rozwijający się swingman o imieniu Tyshaun Prince, aby flankować Bena Wallace’a. A franczyza ostatecznie postanowiła przeciwstawić się tym stanowisku, mijając Anthony’ego na Darko Miličić w jednym z największych deski wszechczasów.

Za swoje pieniądze i wielu innych ludzi, Billups uważa, że ​​Anthony mógłby natychmiast zmieścić się, nawet pod notorycznie twardym trenerem na Rookies, Larry Brown. Czy mógłby wpaść w linię jako debiutant, który widziałby Jamesa, Wade’a i Bosha pełnego panowania nad swoimi franczyzami, a przynajmniej pozwalając na popełnienie błędów bez poważnych reperkusji? Trudno powiedzieć i prawie niesprawiedliwe, aby powstrzymać Anthony’ego, który miał 19 lat jako debiutant, do tak wymagających standardów. I kto wie, czy tłoki pójdą i nabywają Rasheeda Wallace’a w terminie handlu, aby ukończyć łamigłówkę mistrzowską, jeśli w międzyczasie Anthony okazał wiele obietnic.

Reklama

Jedyną wersją Anthony’ego, który został w pełni zaktualizowany, była olimpijska Melo, ponieważ prowadził wszech czasów olimpijskich wyników, zanim Kevin Durant go przejął. Ale kiedy był w tym otoczeniu, jego wydajność była poza listybelami, kluczowym elementem również uhonorowanego przeznaczonego „zespołu ds. Odkupu” w 2008 r. I zwycięskich oddziałów złota w 2012 i 2016 r.-z których ten ostatni nie obejmował żadnego z jego kolegów z draftu.

Nie wyglądał na posiłku ani nie ważył oczekiwań bycia franczyzowym nosicielem pochodni, ale Igrzyska Olimpijskie wciąż przychodziły z dużą presją. Anthony był w stanie powstać z nim w sposób, który czasami zmuszyłeś się i zastanawiałeś, czy był równy Wade, Jamesowi i Kobe Bryantowi.

Anthony jest zdefiniowany przez panny i spojrzenie, prawie nie ma sensu wszystkiego, co zrobił, aby dotrzeć do tego punktu. W dzisiejszym meczu strzelcy ciężcy izolacji są prawie zmarszczeni.

Termin „Real Hooper” spotyka się z ukłonem z jednej strony i snobistycznym lekceważeniem z drugiej. Ale w jego grze jest czystość, a przynajmniej prostota. Najtrudniejszą rzeczą do znalezienia jest ktoś, kto może dostać wiadro. Istotą gry jest też.

Reklama

To pierwsza rzecz, którą ktoś się uczy, poza dryblingiem. Na długo przed slajdami defensywnymi, zjechanie z piłki, odbijanie, podanie lub jakikolwiek inny kluczowy element, który jest niezbędny do utworzenia pełnego gracza, najpierw nauczysz się, jak zdobyć wiadro.

I to coś więcej niż samolubna myśl o tym. Rówieśnicy Anthony’ego szanują go w sposób, który trudno jest zmierzyć, jeśli nigdy nie musiałeś z nim konkurować.

To sposób, w jaki gracze mówią o Bernard King, Marku Aguirre, Adrianie Dantley, Paul Pierce i innych w tym Ilk. To trudny dzień przeciwko tym wielkim ciałom i to nieustępliwe nastawienie. Anthony grał w najtrudniejszej erze ISO, w której można strzelić, a zasady fizyczne rozjaśniają się na początku jego doskonałości.

Nie, nie był mistrzem, a jego koszulka nigdzie nie jest na emeryturze. Ale być może pasuje to, ponieważ należy do historii, jako bezpośredni produkt tamtych czasów, w sposób bardzo niewielu graczy jego epoki.

Ponieważ mógłby ci zdobyć wiadro.