Nastoletnia dziewczyna, która została poważnie ranna w ataku w Southport, powiedziała do zapytania, w jaki sposób pomogła w bezpieczeństwie niektórych młodszych dziewcząt.
Alice da Silva Aguiar, dziewięć, Bebe King, sześć, i Elsie Dot Stancombe, zostali zabici w klasie o tematyce Taylor Swift 29 lipca ubiegłego roku przez Axela Rudakubany, który był uwięziony na minimum 52 lata.
A zapytanie publiczne Patrzy teraz na to, czy atak można było zapobiec, biorąc pod uwagę to, co już wiadomo o zabójcy.
TOcalały dzieci otrzymało anonimowość, ale Child C6 zeznał osobiście, opisując, jak została dźgnięta ramię i plecy.
Stała twarzą do drzwi, kiedy atakujący wszedł do pokoju i na początku pomyślała, że to musi być „jakiś żart”.
„Spojrzałem na jego oczy. Wyglądał na opętanie, nie wyglądał na człowieka” – powiedziała.
„Widziałem, jak dźgnął kogoś przede mną i zdałem sobie sprawę, że będzie nas wszystkich skrzywdzić. Potem zobaczyłem, jak zbliża się do mnie.
„Czułem się, jakby wszystko zwolniło. Wszystko, co słyszałem, to krzyki.
„Przeżywam te krzyki za każdym razem, gdy myślę o tym, co się stało”.
„Wyjdź, pozwól wszystkim w bezpieczne miejsce”
Dziewczyna została dźgnięta tak mocno w ręce i plecach, że jej płuca upadło, a dwie kości w jej plecach zostały złamane.
„Dotarłem do drzwi i na lądowaniu krzyczałem, by otaczają mnie dziewczyny, aby zejść po schodach i pamiętając fizycznie, aby wysunąć je z budynku, aby uciec.
„Po prostu zastanawiałem się:„ Wyciągnij je, zabierz wszystkich w bezpieczne miejsce ”. Kiedy dotarliśmy na parking, pamiętam, że pomyślałem: „On będzie dalej, nie przestanie, dopóki nas wszystkich nie zabije”, więc kontynuowaliśmy.
„Nigdy nie zapomnę strachu, paniki lub sposobu, w jaki się zastanawiałem, czy zamierzamy przeżyć”.
Czytaj więcej:
Ofiara dźgnięcia Southport ujawnia, jak przeżyła
Brakujące szanse na powstrzymanie Rudakubany
Nastolatka opowiedziała do zapytania, jak taniec zawsze był dużą częścią jej życia, a także jej młodszej siostry, która również była na zajęciach wakacyjnych.
„Nasz tata nas podrzucił. Było ciepło i słonecznie i czułem się, jakby to będzie idealny dzień” – powiedziała.
„Na początku był śmiech i podniecenie, ale wszystko się zmieniło – ten dzień zamienił się w żywy koszmar”.
„Utknąłem między dwoma światami”
Nastolatka opisała, jak się czuje „utknięta między dwoma światami”.
„Nie pasuję do dorosłych tamtej tego dnia ani z tymi młodszymi ode mnie. Jestem gdzieś pośrodku. Czuję się odizolowany, jakbym nigdzie się nie pasował. Odzyskiwanie może wydawać się niesamowicie samotne”.
Powiedziała, że jej młodsza siostra wciąż ma koszmary, a jej rodzice martwią się o nich cały czas.
„Nadal mam koszmary” – dodał nastolatek. „Widzę, jak zbliża się do mnie. Widzę, jak rani innych, słyszę krzyki, widzę krew. To jak horror po powtarzaniu”.