„W.Wspiera go w 100%, uważamy, że wykonał fantastyczną robotę. Podobnie jak my odziedziczył bałagan. ” Donald Trump udzielił entuzjastycznego poparcia radykalnego eksperymentu gospodarczego Javiera Milei, kiedy para spotkała się w Nowym Jorku w zeszłym tygodniu.
Stany Zjednoczone ogłosiły, że w najbliższych dniach Buenos Aires stoi na krawędzi świeżego kryzysu finansowego.
Scott Bessent, sekretarz skarbu USA, powiedział, że USA były „gotowe do zrobienia tego, co jest potrzebne”. Zasugerował, że Rezerwa Federalna mogła zaoferować Buenos Aires linię zamiany dolara o wartości 20 mld USD (15 mld GBP)-kluczowe narzędzie walki kryzysowe-lub USA mogłyby nawet kupić obligacje kraju.
W przeszłości administracje USA zebrały poparcie dla rządów argentyńskich – na przykład Bill Clinton był fanem reform Carlosa Melema z lat 90. Ale gotowość Trumpa do bezpośredniego wcierania się jest najnowszym przykładem jego determinacji do korzystania z narzędzi ekonomicznych do celów politycznych: w tym przypadku wspieranie ideologicznego sojusznika.
Milei przeszedł w władzę dwa lata temu, na falę frustracji i niezadowolenia ze status quo ekonomicznego.
Podobnie jak Trump i Boris Johnson, unika wszystkich zwykłych konwencji polityki i obiecał rozbić establishment i przerobić państwo w imieniu ludu.
Ale podczas gdy polityczny podręcznik Milei może powtórzyć Trumpa, z uściskiem chaosu i showbiznesu, jego polityka gospodarcza zawdzięcza coś innego radykalnego z dużymi włosami – Margaret Thatcher, którą argentyński prezydent nazwał „genialnym”.
Podobnie jak rządy Thatcher w Wielkiej Brytanii, Milei postrzega zabicie smoka inflacji za nadrzędny priorytet. Wyzwanie w Argentyna jest w zupełnie innej skali niż Wielka Brytania: stopa inflacji osiągnęła najwyższy poziom ponad 25% miesięcznie po władzy Milei.
Ale aspekty jego podejścia, w tym systematyczny atak praw związków zawodowych, cięcia wydatków publicznych i fala prywatyzacji, mają echa strzechą.
Pomimo braku bazy władzy parlamentarnej, Milei udało się głęboko pokroić w emerytury i wynagrodzenie sektora publicznego – i mORE niż 48 000 pracowników sektora publicznego straciło pracę.
Podróżował do CPAC, konserwatywnej konferencji akcji politycznej, w USA, aby pozować na scenie obok Elona Muska Elona Muska, którego Departament Efektywności Rządowej (DOGE) był częściowo zainspirowany agresywnym stylem Milei.
Trudne polityki Argentyny wygrały pochwały z Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), który w kwietniu przyznał w kwietniu nową linię życia 20 mld USD.
Na scenie na wiosennych spotkaniach MFW w Waszyngtonie w tym miesiącu dyrektor zarządzający Kristalina Georgieva z dumą przypięła swoją zieloną kurtkę niewielką odznakę Srebrnej Łuły Łuby, przekazana jej przez ministra deregulacji Argentyny, Federico Sturzenegger.
Ale podczas gdy „terapia uderzeniowa” Milei mogła osiągnąć zatwierdzenie w Waszyngtonie – a nawet na rynkach finansowych – argentyński ekonomista i działaczka Lucía Cirmi Obón podkreśla wpływ człowieka.
„Zmiany makroekonomiczne wdrożone przez Milei nie pokazały – ani nie sądzę, że pokaże – jakikolwiek pozytywny wpływ na jakość życia ludzi. W praktyce widzimy recesję gospodarczą”, powiedziała The Guardian.
„Główne powody są to, że realne płace spadły, a otwarcie importu również zdemontowało dużą część przemysłu krajowego. Ponadto istniały obniżki liczby osób otrzymujących emeryturę, wsparcie dla opieki nad dziećmi, dla osób niepełnosprawnych, które otrzymywały emerytury. Wszystkie zasady, których populacja wykorzystywana do otrzymania od tego stanu została zmniejszona.”
Po promocji biuletynu
Bezrobocie wzrosło, o 2 punkty procentowe; Twierdzi jednak, że istnieje również znaczące ukryte bezrobocie – z byłymi pracownikami fabryki zatłoczają się w źle opłacanych miejscach gospodarki koncertowej, takich jak na przykład jazda Uber. Dług gospodarstwa domowego rośnie; A ponieważ wiele zawodów skierowanych do cięć jest zdominowanych przez kobiety, różnice w wynagrodzeniach płci rozszerzyły się, cofając postępy o wartości sześciu lat.
Obón dodaje, że chociaż podejście Milei miało na celu uwolnienie sektora korporacyjnego, otworzyć drogę do wzrostu wzrostu gospodarczego, inwestycje jako udział PKB faktycznie spadły.
Tymczasem, zdeterminowanym, aby zgnieść inflację, Milei utrzymał link Peso z dolara – na przestrzeni lat tak wielu kryzysów w Argentynie.
Przez kilka dziesięcioleci peso było ustalone – w granicach – do greenbacka, który krąży w Argentynie jako alternatywnej walucie, w której wielu obywateli lubi utrzymywać swoje oszczędności, szczególnie w czasach kłopotów.
Milei opowiadał się za pełną dolaryzacją podczas kampanii wyborczej – polityki, która opuściłaby Argentynę bez prawa do ustalenia własnych stóp procentowych. Kiedy doszedł do władzy, a sojusznicy odrzucili ten plan, zamiast tego dewaluował peso o ponad połowęgotów nosić wynikającą z tego inflację w nadziei na stymulowanie eksportu.
Ale waluta była jednak pod ciągłą presją sprzedaży – zaostrzona przez niepewność polityczną uwolnioną, gdy Milei cierpiał katastrofalne pokazy w lokalnych wyborach legislacyjnych w prowincji Buenos Aires, które sam nazwał „bitwą na życie lub śmierć”.
Od tych wyborów lokalnych i wśród rosnących zgiełków korupcji przeciwko potężnej siostrze Milei Karinie, wyprzedaż Peso przyspieszyła. Bank centralny spłonął ponad 1 mld USD rezerw w ciągu tygodnia, próbując wspierać walutę, zanim Bessent ogłosił, że Waszyngton był gotowy wejść.
Oprócz faktu, że niektórzy eksperci sugerują, że geopolityka mogła być kolejną motywacją do interwencji Waszyngtonu, a Chiny stają się coraz bardziej wpływowe w Ameryce Łacińskiej.
Peso zgromadziło się, a rynki uspokoiły się po komentarzach Bessenta; Ale jako koszty gryzienia „terapii uderzeniowej” i Milei w obliczu kluczowych wyborów w połowie w październiku, argentyńska opinia publiczna stoi przed niestabilnym okresem.
