Jody pojawia się od czasu do czasu, aby zabrać Burnetta na sodę, ale nie pozostał trzeźwy. Louise miała romans z żonatym mężczyzną, co spowodowało narodziny przyrodniej siostry Burnetta, Antonii Christine, a potem wpadła w głęboką depresję i zaczęła dużo pić. Burnett pamięta walki wulkaniczne między Mae i Louise, który oskarżyłby Mae o próbę zwrócenia przeciwko niej Burnetta. Burnett nauczył się odłączyć, udawać w kąpieli, aby być syreną lub rysować komiksy o fikcyjnej szczęśliwej rodzinie. Podczas jej nastoletnich lat Mae i Louise nazywałyby to zachowanie „Carol, która odkłada swój cień”.
Burnett odziedziczyła fascynację matki filmami. Znak Hollywood był widoczny z dachu budynku, a Burnett lubił się tam wspinać i patrzeć na niego. Ona i Mae prawie codziennie widziały drugie funkcje w lokalnych teatrach, a w nocy „uderzyli w Boulevard”, aby rozwiązać Premières odbywający się w Grand Film Houses. Ulubionymi historiami Burnetta zawsze były „Szczęśliwe”, w których kochankowie w końcu się znaleźli, sprawiedliwość została podana i wszyscy zatopili się w zachodzie słońca. („Zatem filmy po prostu nie były cyniczne”, powiedziała Burnett.) Ona i inne lokalne dzieci wykonują sceny z filmów. Kuzyn grałby Jane; Burnett, jak Tarzan, udoskonalił Jodel. Opracowała udawany program radiowy, który wykonałaby przez okno, i powtarzający się kawałek, w którym grała własnego bliźniaka. Mimo to rzadko myślała o zostaniu profesjonalnym wykonawcą. Jej matka była próżną kobietą, codziennie stylizując jej włosy, aby pokryć znamię na jej świątyni, a ona była twarda wobec Burnetta o swoim wyglądzie. Zanim dotarła do gimnazjum, Burnett miała pięć stóp siódmej, ze słabym podbródkiem, który sprawił, że poczuła się jak „dziewczyna gopher”. Louise doradziła Burnettowi, aby kontynuowała karierę reportera, mówiąc jej: „Zawsze możesz pisać, bez względu na to, jak wyglądasz”.
Pod opowiadaniem Burnetta jej droga do pokazania biznesu obejmowała serię cudownych przerw, począwszy od liceum, kiedy została przyjęta do UCLA, ale nie mogła sobie pozwolić na czterdzieści trzy dolarów opłatą administracyjną. Pewnego popołudnia sprawdziła skrzynkę pocztową i znalazła do niej moneta, bez adresu zwrotnego, zawierającą jeden pięćdziesiąt dolarów. „Do dziś nie mam pojęcia, skąd się pochodzi” – powiedziała. „Ale to opłaciło się za studia”. W UCLA odkryła, że nie było majora dziennikarstwa licencjackiego, więc zamiast tego zapisała się do programu Theatre-Arts, planując studiować pisanie. Ale w obowiązkowej klasie aktorskiej odkryła talent do komedii. Grała w kraju w grze jednorazowej, dostarczając swoją prostą linię otwierającą-„I’m Back!”-w losowaniu Texarkana inspirowanej przez jedną z jej pradziadków. Sprowadził dom. Wkrótce zaczęła robić muzyki na studiach, w których dowiedziała się, że może pasować. „Spróbowałem refren„ Południowego Pacyfiku ”, a reżyser powiedział mi, że jestem zbyt głośny i nie mogę się mieszać” – powiedziała. Dostała rolę narzeczoną Nathana Detroit, Adelaide, w „Guys and Dolls” i znalazła bardziej odpowiedni rejestr w liczbie, którą postać śpiewa z trwałym zimnem.
„Gdy dowiedzą się, że możesz porozmawiać, nigdy nie przestają zadawać ci pytań”.
Kreskówka Roberta Leightona
Louise przyszła ją zobaczyć w produkcji college’u, a Burnett czule wspomina ją, mówiąc: „Byłeś najlepszy”. Ale żaden z rodziców Burnetta nie przeżyłby jej sukcesu w karierze. Jej ojciec zmarł w 1954 r. W wieku czterdziestu siedmiu lat, z powodu powikłań alkoholizmu; Jej matka zmarła kilka lat później, w wieku czterdziestu sześciu lat, tej samej sprawy, pozostawiając Burnetta jako strażnika jej nastoletniej siostry. (Mae mieszkała do 1967 roku, tuż przed „The Carol Burnet Show”. Mimo to Burnett powiedział mi o swoim dzieciństwie: „Zawsze wiedziałem, że jestem kochany”. Jej autobiograficzna gra sceniczna „Hollywood Arms” zawiera scenę, w której została zawiedziona przez pijaną Jody, a następnie serenadę przez matkę i babcię z doris Day Ode to pozytywność: „Żyj, kochaj, śmiej się i bądź szczęśliwy”.
Podobnie jak Barbra Streisand, która miała naturalny talent do śpiewania i twierdzi, że jest prawie znudzony swoim instrumentem, Burnett nie lubi analizować, skąd pochodzi jej kunszt. W 1972 roku tytuł grzecznościowy Wywiad, pisarz Harold Brodkey, naciskał ją, aby zbadała jej źródła komediowe. Czy przeczytała Freuda? „To tylko komedia” – odpowiedziała. „Nie ma pudełka na lekarstwo – nie ma mydelniczki dla mojego humoru”. Mimo to nie musisz być szkolony w psychoanalizie, aby rozpoznać, że niektóre z najbardziej kultowych rutyn komediowych Burnetta podwójnie jako portrety malkontowanych kobiet, które ją wychowały, w tym roli w „The Family”, seria szkiców z „The Carol Burnett Show” o zakonnym dysfunkcyjnym klanie z klasy robotniczej. Pisarze stojące za szkicami założyli, że Burnett zagra rolę mamy, wrednego matriarchy; Zamiast tego Burnett postanowiła być córką mamy, Eunice, bzdurą w ślepym małżeństwie, który uważa, że jest przeznaczona na gwiazdor Hollywood. Burnett dała postać Teksas Twang, jako odniesienie do jej udaremnionej matki. Szkice działały długo, często do dwudziestu minut, zmuszając widzów do znoszenia rodzinnego zarzutu po punkcie komfortu. Burnett lubi opowiadać o tym, jak obsada przećwiczyła jeden „rodzinny” szkic bez akcentów i kostiumów, jako eksperyment. Efekt był bardzo inny. „To było niszczycielski– powiedziała.
W ubiegłym roku pisarz komediowy i aktor Cole Escola wygłosił wyraźnie Burnettian występ, gdy Mary Todd Lincoln w hitowej farce na Broadwayu „Och, Mary!” Escola powiedziała mi: „Co zrobiła Carol, jest dla mnie tak ważna, ponieważ naprawdę wydaje się, że obserwuje się, jak ktoś otwiera ranę z dzieciństwa, ale wiedząc, jak to zrobić dla śmiechu”. Podobnie jak Burnett, Escola pochodzi z rodziny naznaczonej ubóstwem i alkoholizmem, a Escola powiedziała o komedii stłumionych lub złudzeńów Burnetta: „W ogóle nie uważam tego za apolityczne”. „Och, Mary!” Opowiada historię zabójstwa Lincolna w ahistorycznym wyrzuceniu brudnych żartów i liczb kabaretowych. Sztuka, którą napisała Escola, nie jest wyraźnie wyciągnięta z ich osobistej historii, ale opisali ją jako „bardziej autobiograficzne niż jakikolwiek pamiętnik, który mógłbym napisać”, dodając: „Czuję to samo, patrząc, jak Carol wykonuje najszersze, najgłupsze rzeczy lub te melodramy, które tak naprawdę zaskakująco mówią i głębokie. I, jeśli nie uderzam ludzi, to następne żart, nigdy nie jest zbyt daleko”.
Osobliwym zastępcą Burnetta są nieruchomości. „Uwielbiałem się poruszać”, powiedziała mi, dodając, że może to być dlatego, że spędziła tyle swojej młodości utknęła w jednym małym pokoju. Przez lata mieszkała w pewnym połączeniu rezydencji Beverly Hills, rozległego dworu w Honolulu, związku w Santa Fe, mieszkaniu w Trump Tower i mieszkaniu w Wilshire, budynku piszącego w LA około 2000 roku, jako sentymentalnego gestu, wynajęła pokój 102, mieszkanie, w którym się uczęszczała, i używała go jako studia pisania.
Dzisiaj Burnett sprowadziła swoje portfolio nieruchomości do jednej nieruchomości, stosunkowo skromnego domu w stylu Morza Śródziemnego w zamkniętej społeczności golfowej w rejonie Santa Barbara. Kiedy po raz pierwszy ją tam odwiedziłem, jesienią 2024 r. Wprowadziła mnie na główny korytarz. Został wyłożony, podobnie jak ściany delikatesów z Manhattan, z setkami zdjęć Burnetta z innymi znanymi ludźmi, w tym prawie każdym amerykańskim prezydentem od czasu Eisenhowera. Były notatki z Bette Davis i Jimmy Stewart. Telegram z Rity Hayworth, wysłany po tym, jak Burnett wykonał parodię szkicu roli Haywortha w filmie Noir „Gilda”, przeczytał: „Kochałem to. Powinieneś był zrobić oryginał”. Jedno zdjęcie Burnetta i Dolly Partona stojącego z powrotem do tyłu, zostało lekko pod kątem, aby zasugerować, że zostały obciążone przez piersi Partona. „Czy to nie jest świetne?” Powiedział Burnett.
