Kilka tygodni temu, Ezra Kleinwpływowy liberalny felietonista w Czasyskutecznie wezwał Demokratów do zamknięcia rządu operowany nagłówek „Przestań zachowywać się tak, jak to jest normalne”. Spojrzał na marsz, kiedy Chuck Schumer, przywódca mniejszości Senatu, zgromadził wystarczającą liczbę głosów, aby pomóc rządowi otwartości przed poprzednim terminem finansowania; Demokratyczna baza zawarła wściekłość, ale Schumer argumentował, że zamknięcie ryzykowało osłabiającą kontrole prezydenta Donalda Trumpa i dodatkowo wzmacniając Elon Musk oraz Departament Efektywności rządowej w celu cięcia przez agencje federalne. Klein zgodził się, że były to wówczas rozsądne stanowiska, ale teraz, jak argumentował, czasy się zmieniły. Istniejące krawężniki na mocy Trumpa i tak wyglądają słabo, a jego prezydentura wyprowadziła się z etapu „prędkości wylotowej”-blitz działań skierowanych do przytłaczających przeciwników-i w fazie „autorytarnej konsolidacji”, że Demokraci nie mogą w dobrej sumienia sankcjonować. Zamknięcie, napisał Klein, zamieni „rozproszony kryzys” korupcji Trumpa w „ostry kryzys”, który koncentruje powszechną uwagę – choć partia, jak przyznał, potrzebuje silnego przesłania.
Według Krążek do hokejaArgument Kleina doprowadził szaloną dyskusję wśród Demokratów w Kongresie, z których nie wszyscy byli na pokładzie. (Jeden dom Demokrata powiedział zwięźle: „Kurwa Ezrę”.) Większość zgodziła się jednak tam, że tam tam zrobiłbym Zamknięcie tej jesieni, czy to wtedy, gdy finansowanie rządu skończyły się 30 września, czy po tymczasowym rozszerzeniu tego terminu, i że jedynym pozostałym pytaniem było to, czy przesłanie partii podkreśliło konstytucyjne nadużycia Trumpa – kryzys, który należy rozwiązać, dla niektórych; Sop do Élite Czasy Czytelnicy, dla innych – lub problem z portfelem, taki jak opieka zdrowotna. Wkrótce stało się jasne, że Demokraci planowali udać się na matę na tym ostatnim, domagając się gwarancji subsydiów Obamacare i odwrócenia cięć na Medicaid i inne programy zdrowotne, które republikanie uchwalili w ich jednym wielkim ustawie o pięknym rachunku tego lata. Odpłacili także jedno z wyżej wymienionych nadużyć konstytucyjnych: agresywne próby administracji władzy władzy wydatków kongresowych. W ubiegłym tygodniu Russell Vought, główny architekt tego wysiłku, ostrzegł (a być może obiecał), że administracja zastosuje zamknięcie do wprowadzenia stałych cięć dla federalnej siły roboczej. Demokraci odrzucili zagrożenie z nieco sprzecznego podstawy, że administracja nie może zgodnie z tym prawnie przestrzegać, i że i tak już strzelała pracowników; Hakeem Jeffries, przywódca mniejszości domowej, nazwał „złośliwym hackiem politycznym” na dobre. Trump zgodził się spotkać ze Schumerem i Jeffriesem, a następnie odwołał, a następnie ponownie zgodził się. Spotkanie w poniedziałek nie przyniosło umowy. Potem Trump opublikował faul Wideo generowane przez AI Przedstawiając Jeffriesa z sombrero i wąsami, obok Schumera, którym można było usłyszeć, fałszywym głosem, obiecując opiekę zdrowotną „nielegalnym kosmitom”, którzy „nie mogą mówić po angielsku”, a zatem „nie zdajemy sobie sprawy, że jesteśmy tylko garść obudzonych gówna”.
W tym momencie Biblia Beltway Politico ogłosił że zamknięcie było „prawie nieuniknione”. John Thune, przywódca większości Senatu, odmówił wstąpienia od stanowiska, że chociaż republikanie będą otwarci na omawianie opieki zdrowotnej z Demokratami, zrobiliby to tylko z otwartym rządem; Mike Johnson, mówca domu, nawet nie wezwał komnaty z powrotem do sesji przed terminem zamknięcia. Wczorajgłosowanie nad republikańskim planem rozszerzenia funduszy do listopada oderwało kilku senatorów, którzy klub z Demokratami, ale nadal spadł pięć głosów poza niezbędnym progiem sześćdziesięciu głosów; Demokratyczna kontrpropozycja nie powiodła się o szerszy margines. Trump powiedział, że „wiele dobrych” może wynikać z zamknięcia, jeśli pozwoliłoby rządowi na „nieodwracalne” cięcia programów, które Demokraci lubią i opublikowali Kolejny rasistowski film Jeffriesatym razem z generowaną przez AI Bandą Trumpów, grającą w tle. Minutę po północy rząd rzeczywiście zabrakło funduszy. Koniec jeszcze nie jest w zasięgu wzroku.
Historia zamknięć rządowych rozpoczęła się na poważnie w latach osiemdziesiątych. Nawet wtedy były one zwykle krótkie i często obracały się wokół kilku problemów. Nawet nie był Problem przez cały czas: w 1982 r. Rząd krótko zamknął, ponieważ prawodawcy inaczej byli zaangażowani w funkcje społeczne i zbierające fundusze. W 1995 r. Republikanie kongresowe, kierowane przez Newta Gingricha, wywołali pierwsze zamknięcie znacznej długości – trwałoby to przez trzy tygodnie – o szerokim sporze wydatkowym z administracją Clintona. (Gingrich został również zorknięty, najwyraźniej o konieczności użycia tylnych drzwi, aby odesłać lot z tyłu od byłego premiera Izraela Jitzhaka Rabina.) W 2013 r. Republikanie ponownie zamknęli rząd, tym razem przez nieco dłużej niż dwa tygodnie, próbując odrzucić Obamacare. Najdłuższe do tej pory-trzydzieści pięć dni-jest w pierwszej kadencji Trumpa, w ramach próby zwiększenia funduszy na ścianę graniczną. (Wcześniej Schumer zamknął rząd na temat traktowania marzycieli, ale ustąpił po kilku dniach, kiedy GOP zaoferował osobny głos).
W każdym z tych trzech głównych przypadków partia wymuszająca problem nie dostała tego, czego chcieli, i wzięła większy udział w obwodzie wśród społeczeństwa. (Odrębne głosowanie w sprawie marzycieli też nigdy nie doszło do niczego.) Przez lata pojawiło się kilka teorii, aby wyjaśnić, w jaki sposób zamknięcia są wygrane i przegrane. Były doradca Clintona zasugerował kiedyś, że przeciwnikom kongresowym trudno jest pokonać siedzącego prezydenta, biorąc pod uwagę jego znacznie większą zdolność do powiązania uwagi – ale wtedy Trumpowi udało się pokonać w zamknięciu finansowania ściany. (Prawdopodobnie nie pomogło, gdy Trump, na telewizyjnym spotkaniu z demokratycznymi przywódcami, powiedział: „Będę tym, który go zamknął. Nie będę cię za to winić”). Inni zauważyli, że Demokraci – tradycyjnie „partia rządząca”, jako moja kolega Susan B. Glasser Umieść to w tym tygodniuz głęboko zakorzenionym „genem odpowiedzialności”-wiarygodnie widziano w walkach o zamknięcie. Ale Schumer nie, jeśli chodzi o marzycieli. Może się po prostu być tak, że strona wymuszająca ten problem ma wadę strukturalną. Zamknięcia „Nie pracuj”, politolog Matthew Glassman powiedział Czasy Ostatnio. Za każdym razem odporna strona domagała się „ponownego otwarcia rządu, wskazując na wszystkie sposoby, w jakie zamykanie bolało pracowników federalnych i obywateli amerykańskich. W końcu, koalicja zamykająca pęknęła, rząd ponownie otworzył, nie wygrał głównych celów polityki i pogorszyły się politycznie”.
Różni liberalni komentatorzy zgodzili się, po eseju Kleina, że zamknięcie było złym pomysłem dla Demokratów. A jednak, gdy nadszedł termin, istniały również uzasadnione powody, by uspokoić taki detalizm. Na początek kilka wczesnych sondaży sugerowało, że tym razem wyborcy zostali przygotowani do obwiniania republikanów; W końcu partia kontroluje Biały Dom i obie izby kongresowe, a zamknięcia często nie zdarzają się w takich warunkach. Chociaż długoterminowe konsekwencje polityczne wyłączeń były kwestionowane w przeszłości, nie jest tak bardzo jasne, że republikanie zapłacili jakąkolwiek trwałą cenę za osoby, które wywołały w 1995 i 2013 r.; Rzeczywiście, można argumentować, że chociaż oba nie powiodły się w merytorycznym sensie, pomogli ustalić mitologię-bezkompromisową, przyjemną bazową własną libbery-które wydaje się, że pomogły partii na dłuższą metę. Jeśli Demokraci skończą, uzyskają większość winy za to zamknięcie, czy ktoś naprawdę się przejmuje, zanim przetrwaj, a odtąd tysiąc i jeden świeże skandale? Czy ktoś nawet Pamiętać?
