David Cameron odmówił wykluczenia.
Theresa May była kiedyś pasjonatem tego pomysłu (podczas gdy sekretarz domowy – ochłodziła się po tym, jak premier).
Boris Johnson twierdził, że wszystkie opcje były na stole, aby osiągnąć sukces swojej umowy Rwandy.
I Liz Truss chwaliła się, że też była do tego przygotowana.
To pomysł, który od dawna jest popularny wśród jastrzębia tory i rzeczywiście, byłych ministrów szaf (jak Suella Braverman). Ale teraz, w związku z rosnącymi obawami dotyczącymi nielegalnej migracji i gniewu o frustrujące wysiłki deportacji rządów, apetyt na wycofanie stał się główny nurt.
Nawet Partia Pracy próbuje zmienić sposób wdrażania ECHR w prawie Wielkiej Brytanii, aby zmniejszyć liczbę zablokowanych deportacji.
Użyj przeglądarki Chrome, aby uzyskać bardziej dostępny odtwarzacz wideo
Czy opuszczenie ECKR wpłynęło na imigrację?
Teraz, przed konferencją Partii Konserwatywnej w Manchesterze – w jednym z najmniej zaskakujących ogłoszeń roku – Kemi Badenoch ma definitywnie zaangażowane opuścić ECHR (jeśli Torysi wygrają następne wybory).
Pani Badenoch próbuje stać silnie. Ale istnieje ryzyko, że wygląda na nadrabianie zaległości.
Reforma obiecała, że opuści EKPC jako część manifestu wyborczego, a Nigel Farage nadal uderzył bębna wycofania, gdy jego partia przeszedł do sondaży.
Rywalem przywódczą pani Badenoch, Robert Jenrick, również sprawił, że opuszczenie Central ECKR na boisku dla najwyższej pracy w zeszłym roku.
W tym czasie argumentowała, że pomysł nie będzie srebrnej kuli i odmówiłaby zaangażowania się w politykę, choć nie wykluczała tego.
Była ostrożna i okręgowa droga do akceptacji, zleciając prokuratora generalnego Shadow Lord Wolfson do przeprowadzenia recenzji prawnych konsekwencji pobytu lub opuszczenia wielu obszarów polityki, od deportacji po priorytetowe ustalanie obywateli brytyjskich dla mieszkalnictwa społecznego.
Czytaj więcej:
Baroness Mone: Nie chcę dołączyć do panów jako konserwatywny rówieśnik
Reeves szuka outsidera do prowadzenia brytyjskiego organu nadzorczego bankowego
Trzy miesiące i 200-stronicowy raport później Lord Wolfson stwierdził, że członkostwo „nakłada znaczące ograniczenia” na uprawnienia rządowe.
Pani Badenoch twierdzi, że ten proces pokazuje, że „w przeciwieństwie do innych partii” – tj. Reforma – „Wykonaliśmy poważną pracę, aby opracować plan”.
Chris Philp, sekretarz spraw wewnętrznych Shadow, twierdzi, że jego partia „pomyślała o tym właściwie”, zamiast ogłaszać „hasła napisane z tyłu pakietu pedału w pubie”.
Kluczowe pytanie
Reforma zwróciła się z wiecznie zielonym pytaniem – dlaczego nie zrobili tego przez 14 lat rządu?
Ostatecznie poprzednicy pani Badenochy bakowali się pomysłem pozostawiania traktatu popieranego przez Winstona Churchilla, który stanowi kamień węgielny powojennego zaangażowania w prawa człowieka w całej Europie.
Rosja jest jedynym innym krajem, jaki kiedykolwiek opuścił, po inwazji na Ukrainę.
W praktyce polityka tworzy dyplomatyczne pole minowe, biorąc pod uwagę ECHR u podstaw zarówno umowy z Wielki Piątek, jak i umowy Brexit.
Ale z reformą grożącą wysłaniem strony do zapomnienia wyborczego, Torysi są pod presją, jak być może nigdy dotąd. Ich przywódca wyraźnie uważa, że nie ma wyboru.
