Jest głośny wysięgnik, hałas wybuchu, a następnie szczura automatycznego strzelaniny.
Kolejna eksplozja, bardziej odległa. Znak na ścianie ostrzega ludzi przed snajperami. A wokół nas jest gruz zniszczenia.
Witamy w Tel Al-Hawa, niegdyś jedno z najbardziej zamożnych przedmieść miasta Gazy. Teraz zniszczone, niezamieszkane i zniszczone.
Podobnie jak wiele Gazy – i jak wszystkie miejsca, przez które jeździliśmy, aby się tu dostać – to pustkowie. Budynki zredukowały się do gruzu, z warstwą pyłu pokrywającym wszystko.
Jedynymi ludźmi, których widzisz, są izraelscy żołnierze.
Przez cały dzień w Gazie nie widziałem ani jednego Gazanu.
Po części dlatego, że byliśmy tam z izraelskim wojskiem, który kontrolował wszystkie nasze ruchy. Po części dlatego, że takie miejsca zostały tak całkowicie zniszczone, że wszyscy uciekli.
Przybyłem tutaj w piątek po południu wraz z dziennikarzami z różnych mediów z całego świata.
Nie było znaku, że kilka godzin później, Hamas zaoferowałby odpowiedź na plan pokoju Trumpaani nie nastąpi wzrost globalnego optymizmu.
Ponieważ tutaj, pośród pyłu i resztek, wszystko jest ponure i groźne. Gdziekolwiek spojrzysz, jest dewastacja. Włókna wojny są wszędzie.
Gaza Najnowsze: Światowi przywódcy witają odpowiedź Hamasu na nas umowa o pokoju
Kapryw dźwiękowy to wojsko. Istnieją ryki wybuchów, wybuchy strzału, szum dronów, brzęczenie żołnierzy chrupiące przez gruz i ryk silników, które zasilały zbiorniki i opancerzone nosiciele personelu (APC).
Ale od czasu do czasu jest cisza. Bez ptaków, bez delikatnej rozmowy. Nic. To niepokojące.
Żołnierze IDF eskorują nasz korespondent w całym mieście
Dowód, jaki ludzie tu mieszkali, jest rozrzucony, jakby samolot się rozbił. Są skrawki codziennego życia – karton mleczny, kabel telefoniczny, but. Czerwony samochód zabawkowy.
Co ciekawe, pośród całego tego horroru, jest bukiet czerwonych róż. Oczywiście są sztuczne, ale leżą na ulicy, zakurzone i zapomniane. Po co byli? Impreza, ślub? Albo po prostu rozjaśnić dom, który został teraz wysadzony.
Pułapki na dachy na dachach
Rozmawialiśmy z izraelskimi urzędnikami wojskowymi, którzy powiedzieli nam, że dopiero niedawno przejęli kontrolę nad tym obszarem.
Zdjęcie, które maluje bojowników Hamas, jest obrazem zubożonej siły walki, zmniejszonej do 2000 osób, w tym młodych i niedoświadczonych poborów.
Ich taktyka to siła partyzancka – snajperzy na dachach, pułapki na booby, improwizowane urządzenia wybuchowe.
„Ale to może zadziałać. Kilka tygodni temu zabito żołnierza bardzo blisko. I Hamas – są odważni” – mówi.
„Trudno nam walczyć przez dwa lata, ale jest to trudniejsze dla Hamasów niż my. Jesteśmy wystarczająco silni, aby zakończyć tę wojnę, przywrócić zakładników, wyeliminować Hamas i zapewnić, że 7 października nigdy się nie powtórzy”.
Czytaj więcej:
Pistolety, gotówka i amerykańska pomoc: wsparcie Izraela dla milicji w Gazie
Dlaczego Trump zaakceptował odpowiedź Plan Pokoju Hamasu
Wojsko zajmowało budynek, który był kiedyś dużym domem, albo być może serią mieszkań. Niektóre pokoje są po prostu zapomniane, inne są używane przez IDF do biur, posiłków lub spotkań.
Na górze budynku znajduje się pokój z dużym oknem obrazu. Wygląda na szpital jordański – jedyny budynek tutaj i myślę, że jedyny budynek, który widziałem podczas mojej wizyty, który jest nietknięty.
Widok na miasto Gazy z wnętrza opancerzonego przewoźnika personelu
Żołnierze pokazują amerykańskie materiały dronowe z kampusu szpitalnego, odsłaniając otwór tunelu. Mówią, że dwadzieścia metrów pod ziemią było warsztat Hamas do projektowania i budowania pocisków i rakiet.
„To bardzo znaczące”, mówi mi jeden z żołnierzy, jego twarz zasłonięta przez Balaclava. „Broń wyprodukowana tutaj jest zwolniona w naszych cywilach. Aby ją znaleźć tutaj, pod kompleksem ze szpitalem, pokazuje, jak Hamas używa cywilów do ukrycia się za nimi.
„Nie możemy tego zaatakować” – wskazuje w szpitalu – „Nie chcemy skrzywdzić tam ludzi. Jest to dla nas bardzo ważne jako Izraelczycy, a także dla obywateli Gazy, których używane są przez Hamas”.
Urzędnik IDF powiedział mi, że szpital był również używany do „pomieszczeń” między 50 a 80 bojowników Hamas i powiedział, że urzędnicy szpitala Jordanii „zdecydowanie wiedzieli” o tych ludziach.
Zniszczona panoramę i szpital
Później te zarzuty przedstawiliśmy oficjalne źródło jordańskie, które opisało pracę szpitala jako „czysto misję humanitarną”, która „zapewnia leczenie dziesiątkom tysięcy Gazanów od 2009 roku”.
„Jordan nie ma wiedzy na temat obecności tuneli pod lokalizacją szpitala Tel Al-Hawa. Gaza jest pełna tuneli.
„Nie było dostępu do szpitala z jakichkolwiek podziemnych tuneli. W ciągu 16 lat działalności nie było żadnych bojowników w terenie szpitala”.
Istnieje wiele historii izraelskich żołnierzy rezerwowych, którzy mówią, że są zarówno zmęczeni i ostrożni, niechętnie zapisali się na kolejną podróż.
Patrząc na piekielny krajobraz tego rozbitego miasta, mogłem zrozumieć, dlaczego niektórzy pomyślaliby dwa razy, zanim się spieszyli.
Jednak Richard Hecht zrobił. Wcześniej rzecznik IDF, Hecht, którego rodzina przeprowadziła się z Glasgow do Izraela, gdy był chłopcem, został wezwany o 23:00 poprzedniego wieczoru i poproszony o towarzyszenie nam.
Posłuchaj świata z Richardem Engelem i Yaldą Hakim w każdą środę
Rozmawialiśmy, z pyłem wokół nas na terenie wojskowym na obrzeżach miasta Gazy.
„Mam nadzieję, że ta wojna dobiega końca i zatrzyma się w ciągu kilku chwil, gdyby Hamas zwrócił naszych zakładników” – powiedział mi.
„Ale IDF jest bardzo zdeterminowany – chcemy z powrotem nasi zakładnicy. Robimy wszystko, co możemy, ponieważ musimy walczyć z Hamasem. Jaką alternatywę mamy? Musimy zatrzymać tę grupę”.
Adam Parsons widzi z pierwszej ręki zniszczenie wokół miasta Gazy
Sugeruję mu, że działanie wojskowe Izraela wygląda teraz szalenie nieproporcjonalnie, szczególnie mając na uwadze, że uważają, że Hamas mają teraz tylko kilka tysięcy bojowników.
Ponad 65 000 osób zostało zabitych w Gazie, z których połowa kobiet i dzieci. I wielu, w tym Komisja ONZ, twierdziło, że jest to ludobójstwo.
Hecht Edgeles. „To okropna rzecz do powiedzenia. Ludobójstwo ma zamiar, pociąga za sobą zamiar. To okropne oskarżenie i nie mogę tego połączyć. Walczymy z Hamasem. Nie walczymy z Palestyńczykami”.
Musimy odejść. To miasto jest uważane za aktywną strefę konfliktu, a regularny refren strzelaniny i eksplozji świadczy o tym.
Wspinamy się z powrotem do APC, załogi przez dwóch mężczyzn po dwudziestce. Jeden jeździ, drugi wstaje, używając włazu do uzyskania dostępu do karabinu maszynowego na podstawie dachu. Wzywa mnie do widoku.
Wokół nas linia pojazdów wojskowych. Pojawia się wykopalnik, a następnie pióropusza kurzu leci, gdy APC się odwraca. Spoglądam w dół i widzę setki zużytych obudów wokół karabinu maszynowego. Wskazuję na nich, a on powoli kiwa głową.
Odjeżdżamy. Pył ponownie otacza pojazdy i opuszczamy Gaza City za nami.
Wracając w kierunku granicy, do bram, które dzielą strefę wojenną od izraelskich miast i kibuc, widzimy ogromną pióropusz dymu wznoszącą się o milę lub dwa.
W Gazie koncepcja pokoju wydaje się niemal nie do pomyślenia.
