Wydawało mi się to żałosnym błędem: jak rano Ricky’ego HattonaNadszedł pogrzeb, krople deszczu spadały na chodniki i parki w Manchesterze i jego okolicach niczym nieustanne ukłucia. To było coraz bardziej przytłaczające bombardowanie Sam Hatton byłby z tego dumny. Niecały miesiąc po nagłej śmierci jednego z najlepszych brytyjskich bokserów w wieku zaledwie 46 lat nadszedł czas, aby złożyć zbiorowy hołd.
Hołdy rozpoczęły się w Hyde w hrabstwie Greater Manchester, gdzie mieszkał Hatton; zakończyły się – choć tak naprawdę być może nigdy tak naprawdę się nie skończą – w katedrze w Manchesterze. Miało się wrażenie, że oszałamiający procent mieszkańców miasta i jego przedmieść przybył, aby opłakiwać śmierć Hattona i świętować jego życie.
Rzeczywiście: „Spójrzcie na skutki, ile osób opuszcza pracę, szkołę, żeby zobaczyć przejeżdżający samochód” Niezależny powiedział Danny Atkinson. Miejscowy, który trenował boks pod okiem brata Hattona, Matthew, okrzyknął Ricky’ego „jednym z moich pierwszych bohaterów” podczas przemówienia przed lokalnym pubem byłego mistrza świata – Cheshire Cheese.
To właśnie tam, tuż przed domem Hattona, rozpoczęła się procesja pogrzebowa tuż przed godziną 10:00. Na zewnątrz policja i ochrona zapewniły spokój rodzinie bojownika.
Jako bokser „Zabójca” był „elitarny, nieustępliwy” – powiedział Atkinson, wspominając najwspanialszy wieczór Hattona: jego tytuł mistrza świata nad Kostią Tszyu w 2005 roku. „Jeśli ktoś zostanie trafiony jednym z tych strzałów w żebro, padnie na podłogę” – dodał później tego samego dnia przyjaciel Michael Maher.
A co z osobą Hatton? Wielokrotnie używano słów „twardo stąpających po ziemi” do opisania Hattona, który rozmawiał z każdym w lokalnych pubach, gdzie, jak mówią, mógł pić równie dobrze, jak boksować. Był wyjątkowo zabawnym człowiekiem, pomimo problemów psychicznych, o których tak otwarcie mówił.
„W czerwcu ożeniłem się, pojechałem na Teneryfę i byłem tam z nim” – wspomina ze łzami w oczach Maher, kibic Manchesteru United w koszulce Man City na cześć ukochanego klubu piłkarskiego swojego przyjaciela. „Próbował odebrać mi żonę!” Maher zażartował. „Powiedział mojemu teściowi: «Jestem twoim nowym zięciem»”.
Maher, pomimo swojego naturalnego przywiązania do piłki nożnej, był jednym z tysięcy, którzy pojawili się na stadionie w koszulce Man City, a wielu z nich trzymało flagi lub biało-niebieskie balony. Cała trasa z Hyde do Manchesteru była wypełniona fanami i bliskimi, którzy właśnie to robili.
Najbardziej wzruszające momenty dnia przepełnionego nimi i zalewającego się łzami miały miejsce na początku procesji i na jej końcu, w katedrze w Manchesterze.
Ciesz się ponad 185 walkami rocznie w DAZN, globalnym domu boksu
Nigdy nie przegap walki czołowych promotorów. Oglądaj na swoich urządzeniach w dowolnym miejscu i czasie.
REKLAMA. Jeśli zarejestrujesz się w tej usłudze, otrzymamy prowizję. Dochody te pomagają finansować dziennikarstwo w The Independent.
Ciesz się ponad 185 walkami rocznie w DAZN, globalnym domu boksu
Nigdy nie przegap walki czołowych promotorów. Oglądaj na swoich urządzeniach w dowolnym miejscu i czasie.
REKLAMA. Jeśli zarejestrujesz się w tej usłudze, otrzymamy prowizję. Dochody te pomagają finansować dziennikarstwo w The Independent.
Kiedy procesja po raz pierwszy wyszła przed lokalny pub Hattona, bliscy wywiesili flagi po obu stronach drogi, a wielu z nich nie mogło powstrzymać łez, a ledwo mogli podnieść twarz, by spojrzeć na konwój przed nimi. Konwój ten prowadził żółty trójkołowy pojazd z „Tylko głupcy i konie”, jednej z ulubionych komedii Hattona, oraz pojazd, którego był właścicielem. Był też wieniec kwiatowy, z którego uformowano gigantyczny kieliszek Guinnessa – kolejnego ulubionego napoju Hattona.
Wkrótce rozległy się brawa i wiwaty, gdy karawan się zatrzymał. „Jest tylko jeden Ricky Hatton” – zabrzmiał refren, który udźwiękowił słynne noce w Manchesterze i Las Vegas, podczas sejsmicznych walk z Floydem Mayweatherem i Mannym Pacquiao.
Później, gdy w katedrze rozpoczęła się główna ceremonia, burmistrz Manchesteru Andy’ego Burnhamafrontman Oasis Liama Gallagheraikona futbolu Wayne’a Rooney’a, Tysona Fury’ego i niezliczone gwiazdy ze świata boksu zgromadziły się. Przemówienia matki i syna Hattona wywołały dalsze łzy.
„Nie potrafię wyjaśnić, jak bardzo będę za tobą tęsknić, tato” – powiedział 24-letni syn Hattona, Campbell, który do tego roku był zawodowym bokserem. „Zrobię wszystko, co w mojej mocy, żebyś była ze mnie dumna. Bardzo cię kocham” – powiedział, łkając między słowami, zastanawiając się, jak jego własna córka Lyla „ubóstwiała” swojego dziadka.
Następnie wygłoszono przemówienie napisane przez matkę Hattona, Carol, odczytane na głos przez inny głos. Przypomniała sobie, jak inne matki na oddziale, na którym urodziła się Hatton, zapewniały ją, że poród „nie był taki straszny”, a Hatton ważył prawie dwukrotnie więcej niż ich dzieci. Stan oznaczał, że nowo narodzony Hatton miał siniaki wokół oczu; „Wszyscy mówili, że był trochę siniakiem. Wyglądał jak bokser. „
To był sam początek; nie do pomyślenia było, że koniec życia jednego z najwybitniejszych brytyjskich sportowców nastąpi tak szybko. Jednak piątek pokazał przede wszystkim to, że Hatton był ceniony bardziej jako osoba niż jako bokser. Być może to jest w tym wszystkim najważniejsze.
