Agencje federalne rozpoczęły dochodzenia w całym stanie, w tym w całym systemie Uniwersytetu Maine. Departament Rolnictwa, który zapewnia uniwersytetowi znaczne dotacje, ogłosił, że dokona przeglądu zgodności systemu z tytułem IX, który zabrania dyskryminacji ze względu na płeć w szkołach finansowanych ze środków federalnych i chroni dostęp kobiet do sportu. Wkrótce potem Narodowa Administracja Oceaniczna i Atmosferyczna poinformowała uniwersytet, że wstrzymano finansowanie programu Maine Sea Grant, który wspiera społeczności przybrzeżne. Joan Ferrini-Mundy, rektor uniwersytetu, dotarła do tej wiadomości na wyścigach psich zaprzęgów w pobliżu granicy z Kanadą. Pobiegła do stoiska z gorącym kakao i zadzwoniła do senator Susan Collins.
Maine może sprawiać wrażenie małego miasteczka. Zamieszkuje je około półtora miliona ludzi, a prawdziwy status „Mainera” jest zarezerwowany dla rodzin, które mieszkają tam od pokoleń. UMaine ucieleśnia ten etos. Jest to jedyna flagowa szkoła publiczna w stanie i jedyny najwyższej klasy uniwersytet badawczy. Polityka stanu Maine jest fioletowa: Demokraci sprawują rezydencję gubernatora i władzę ustawodawczą, ale Trump zdobył jeden z czterech głosów wyborczych w stanie w 2024 r., a Collins, republikanka, której rodzinę łączą głębokie powiązania z UMaine, sprawuje jej mandat w Senacie od prawie trzech dekad. Kiedy Collins usłyszała o cięciach w ramach programu Sea Grant, właśnie wróciła z Forum Rybaków stanu Maine, zgromadzenia stanowego przemysłu rybnego. Potencjalne konsekwencje cięć nie mogły być bardziej jasne.
Niedawno rano Gayle Zydlewski, dyrektor programu Maine Sea Grant, zabrała mnie na wycieczkę nad rzekę Damariscotta, w pobliżu wybrzeża. Wodę usiały oznaki niemal niewidocznego ekosystemu: kopacze na brzegu, linie wodorostów w nurcie, rzędy czegoś, co wyglądało jak małe pływające beczki po oleju, które okazało się podwodną hodowlą ostryg. Sea Grant pomaga utrzymać funkcjonowanie tego ekosystemu.
Zatrzymaliśmy się na drewnianej platformie na środku rzeki i wskoczyliśmy na górę. Pod naszymi stopami znajdowały się włazy, które po otwarciu odsłoniły tace z około dwustu ostrygami. Robotnicy wyciągali je, sortowali według rozmiaru, spłukiwali wężem i pakowali do worków, aby nadawały się do sprzedaży. Brendan Parsons, właściciel farmy ostryg, wyjaśnił, w jaki sposób Sea Grant wspierał jego firmę: Maine Oyster Trail, ogólnostanowy program turystyczny opracowany przez pracowników Sea Grant, kieruje gości do jego farmy i restauracji. Około połowa jego pracowników wzięła udział w kursie szkoleniowym Sea Grant. Naukowcy z UMaine opracowują także tańsze metody uprawy ostryg. „To nie jest program, który się chce” – powiedział Parsons. „To zdumiewające, że ludzie pomyśleli, że są tam odpady”.
UMaine to uniwersytet przyznający grunty, którego misją jest wspieranie rolnictwa i leśnictwa. Badacze żartują, że Sea Grant to „słone przedłużenie uniwersytetu”. „Wiele osób w kraju, myśląc o instytucjach badawczych, ma na myśli uczelnie należące do Ivy League” – powiedział mi Collins. Ale o wiele więcej szkolnictwa wyższego wygląda jak UMaine. Naukowcy ze szkoły opracowują ziemniaki odporne na zarazę i testują sposoby wytwarzania paliwa do silników odrzutowych z drewna w lasach stanu Maine. „To nie są badania, które prawdopodobnie podejmie Harvard lub Yale” – powiedział Collins.
Senator przypomniał sobie, że odbył co najmniej pięć rozmów z Howardem Lutnickiem, Sekretarzem Handlu, który nadzoruje NIEAA—o Sea Grantie. W ciągu kilku dni od otrzymania pisma z rozwiązaniem umowy UMaine powiedziano, że finansowanie zostanie ostatecznie przywrócone. Ale narracja wokół uniwersytetu została już ustalona, a represje dopiero się zaczynały. Jak tydzień później Andy Harris, republikański kongresman, napisał w oświadczeniu na temat UMaine: „Sport kobiet i dziewcząt należy chronić przed polityką przebudzonej tożsamości”.
Kiedy w lutym USDA otworzyło przegląd UMaine według tytułu IX, dyrektorzy szkoły odpowiedzieli, ale nigdy nie otrzymali odpowiedzi. Dwa tygodnie później Griffin Dill, który prowadzi Tick Lab w UMaine, przesłał im otrzymany e-mail, w którym stwierdził, że USDA nakazano wstrzymać całe finansowanie systemu Columbia i University of Maine. Laboratorium Dilla, w którym przeprowadza się sekcję kleszczy pod kątem boreliozy i innych chorób, wydawało się dalekie od wojen kulturowych na kampusie. „Nikt nie lubi kleszczy” – stwierdził.
W miarę upływu wiosny zamieszanie pogłębiało się. Administratorzy dotacji logowali się do federalnych pulpitów nawigacyjnych, aby pobrać przyznane środki, ale okazało się, że brakuje środków. Jedna zniknęła dotacja USDA przeznaczona dla TRZON program dla licealistek wiejskich, w tym „uczniów z rodzin mniejszościowych, imigranckich, uchodźczych i ubiegających się o azyl”. Kiedy uniwersytet napisał do USDA, urzędnicy programowi wyjaśnili, że fundusze zostały wstrzymane „w czasie zmiany rządu”, ale nie ujawnili szczegółów; kiedy urzędnicy UMaine próbowali zadzwonić, nikt nie odebrał. Urzędnik programowy zajmujący się inną dotacją, związaną ze stanem gleby, napisał, że jego wydziałowi polecono wstrzymać wszelkie finansowanie za czasów Bidena. „Bardzo mi przykro i wiem, że powoduje to wiele zamieszania po waszej stronie” – dodał.
Ferrini-Mundy powiedziała badaczom, że za każdym razem, gdy odkryją brak pieniędzy, otrzymają pismo z powiadomieniem lub nawet usłyszą plotkę o zmianie finansowania, mają to zgłosić. W ratuszach profesorowie głośno martwili się o swoje laboratoria, personel i doktorantów, których zatrudniali za federalne pieniądze. Nie było nawet jasne, które dotacje zostały zamrożone w ramach działań mających na celu ograniczenie wydatków związanych z tytułem IX w stanie Maine, a które w ramach szerszego planu DOŻA niewód lub jakie inne tajemnicze machinacje rządowe mogą być winne.
W kwietniu UMaine dowiedziało się, że dotacja Departamentu Energii na projekt pływającej morskiej turbiny wiatrowej została zawieszona – tego samego dnia, w którym do doku w Searsport przeholowano platformę o wyporności trzystu siedemdziesięciu pięciu ton. Uniwersytet nie mógł sfinansować uruchomienia projektu, ale nie mógł też opuścić platformy w porcie, co zmusiło władze szkoły do znalezienia funduszy awaryjnych na dalsze prace. Trump, który nazwał turbiny wiatrowe „paskudnymi”, wydał zarządzenie wykonawcze wstrzymujące leasing i wydawanie pozwoleń na projekty morskiej energetyki wiatrowej. Jednak kiedy UMaine skontaktowało się z Departamentem Energii, urzędnik programowy wyjaśnił, że zawieszenia są powiązane inny zarządzenie wykonawcze: „Trzymanie mężczyzn z dala od kobiecych sportów”. Połączyły się różne priorytety polityczne. Morska energetyka wiatrowa stała się raczej częścią debaty na temat sportowców transpłciowych niż debaty na temat morskiej energetyki wiatrowej.
