Masz parę takich? Jest w nich więcej, niż się wydaje – i może to oznaczać globalną wojnę handlową | Wiadomości o pieniądzach

Przez większość historii ludzkości nikt nie zwracał aż tak dużej uwagi na 17 pierwiastków ziem rzadkich.

Niejasny zestaw pierwiastków, które znajdują się w swoim własnym kącie układu okresowego, były znane głównie wśród chemików i geologów z tego, że są trudne i nieporadne – niewiarygodnie trudne do udoskonalenia, ale posiadające aspekty chemiczne, które czyniły je, cóż… interesującymi.

Nie tyle z powodu pojedynczej rzeczy, którą zrobili sami, ale tego, czego dokonali w połączeniu z innymi elementami.

Dodane do stopów pierwiastki ziem rzadkich mogą sprawić, że będą mocniejsze, bardziej plastyczne, bardziej odporne na ciepło i tak dalej. Pomyśl o nich jak o metalicznej przyprawie: przyprawie, którą dodajesz do innych substancji, aby uczynić je mocniejszymi, twardszymi i lepszymi.

Najlepszym przykładem jest prawdopodobnie neodym. Sam w sobie nie ma nic szczególnie spektakularnego w tym pierwiastku ziem rzadkich. Ale dodaj go do żelaza i boru, a otrzymasz najsilniejsze magnesy na świecie. Magnesy neodymowo-żelazowo-borowe są wszędzie.

Jeśli masz parę słuchawek lub wkładek dousznych, znajdujące się w nich głośniki („sterowniki” to termin techniczny) są napędzane przez magnesy ziem rzadkich.

Jeśli masz parę słuchawek Apple AirPods, magnesy te znajdują się nie tylko w głośnikach; to one odpowiadają za satysfakcjonujące „kliknięcie”, gdy obudowa zatrzaskuje się.

Magnesy ziem rzadkich znajdują się w Twoim samochodzie: w małych silniczkach podnoszących i opuszczających szyby, w działaniu poduszki powietrznej i mechanizmie regulacji siedzeń.

I nie tylko małe rzeczy. Większość pojazdów elektrycznych wykorzystuje w swoich silnikach magnesy ziem rzadkich, dzięki czemu mogą przyspieszać wydajniej niż stare, całkowicie miedziane pojazdy.

Mówiąc bardziej szczegółowo, z punktu widzenia rządów zachodnich, w wojsku tony pierwiastków ziem rzadkich można znaleźć w łodziach podwodnych, myśliwcach, czołgach i fregatach. Większość z nich ma postać magnesów, ale część ma postać wyspecjalizowanych stopów.

Na przykład nie ma nowoczesnego silnika odrzutowego bez itru i cyrkonu, które razem pomagają metalowym łopatkom wentylatora wytrzymać nadzwyczajne temperatury panujące wewnątrz silnika. Bez pierwiastków ziem rzadkich ostrza po prostu by się stopiły.

Jednak ilość tego materiału, który wydobywamy każdego roku z ziemi, jest zaskakująco mała.

Według Roba Westa z Thunder Said Energy całkowita wielkość rynku pierwiastków ziem rzadkich jest mniej więcej taka sama jak rynek awokado w Ameryce Północnej. Jednak, twierdzi West, liczby te umniejszają jego ogromne znaczenie.

„Kupujący prawdopodobnie zapłaciliby ponad 10–100 razy więcej za małe, ale istotne ilości pierwiastków ziem rzadkich, gdyby dostawy kiedykolwiek zostały zakłócone” – mówi.

„Bez erbu nie można produkować kabli światłowodowych na duże odległości. Bez itru nie da się zbudować turbiny gazowej ani silnika odrzutowego”.

Dominacja Chin

Krótko mówiąc, te rzeczy mają znaczenie. I to prowadzi nas do polityki.

Obecnie około 70% światowych pierwiastków ziem rzadkich wydobywa się w Chinach.

Około 90% gotowych produktów (innymi słowy magnesów) wytwarza się w Chinach. Chiny dominują na tym polu w niezwykły sposób.

Nie dzieje się tak, warto powiedzieć, ze względów geologicznych.

Wbrew temu, co sugeruje nazwa, pierwiastki ziem rzadkich nie są aż tak rzadkie. Wyciągnij kawałek ziemi z ziemi, a większość z nich będzie tam śladowa.

To prawda: znalezienie skoncentrowanych rud jest nieco trudniejsze, ale nawet tutaj nie jest tak, że wszystkie są w Chinach.

W Brazylii, Indiach, Australii, a nawet w USA występuje mnóstwo bogatych w rudy metali ziem rzadkich (w rzeczywistości kopalnia Mountain Pass w Kalifornii to miejsce, w którym naprawdę rozpoczęło się wydobycie pierwiastków ziem rzadkich).

Niski koszt chińskich pierwiastków ziem rzadkich

Głównym wyjaśnieniem chińskiej dominacji jest to, że Chiny po prostu stały się bardzo dobre w wydobywaniu dużej ilości pierwiastków ziem rzadkich przy stosunkowo niskich kosztach.

Według danych Benchmark Mineral Intelligence, przeważający koszt chińskich pierwiastków ziem rzadkich jest co najmniej trzykrotnie niższy niż koszt podobnych minerałów rafinowanych w Europie (o ile takie minerały są dostępne).

Być może zastanawiacie się w tym miejscu, jak Chinom udało się tego dokonać – zdominować światową produkcję przy tak niskich cenach.

Część wyjaśnienia, twierdzi West, prawdopodobnie sprowadza się do „cen transferowych” – innymi słowy, ponieważ Chiny to Chiny, rafinerie i producenci prawdopodobnie są w stanie kupować surowce po cenach niższych od rynkowych.

Innym wyjaśnieniem jest to, że rafinacja rud metali ziem rzadkich jest fenomenalnie energochłonna i intensywna pod względem emisji dwutlenku węgla.

Większość firm europejskich i amerykańskich wycofała się z tego sektora, ponieważ jest on okropnie brudny.

W Chinach takie wątpliwości nie stanowią większego problemu, zwłaszcza że większość ich kopalń, w tym największa ze wszystkich, Bayan Obo w Mongolii Wewnętrznej, znajduje się setki, jeśli nie tysiące mil od najbliższego miasta.

Koszty energii nie stanowią mniejszego ograniczenia w kraju, którego sieć nadal opiera się głównie na tanim węglu energetycznym.

Dodaj to wszystko, a otrzymasz sytuację, którą mamy dzisiaj: zdecydowana większość metali ziem rzadkich na świecie, które trafiają do wszystkich naszych urządzeń, pochodzi z brudnych kopalni w Chinach i jest produkowana po tak niskich kosztach, że producenci urządzeń chętnie umieszczają je w dowolnym miejscu.

Tak czy inaczej, to prowadzi nas do polityki.

Znów wybucha globalna wojna handlowa

W ostatnich miesiącach i latach Chiny okresowo wprowadzały kontrole eksportu pierwiastków ziem rzadkich.

W zeszłym tygodniu ogłosił najpoważniejszą jak dotąd zmianę przepisówzasadniczo nalegając, aby każdy, kto wykorzystuje chińskie pierwiastki ziem rzadkich, musiał ubiegać się o pozwolenie od nich.

Zostało to odebrane, przynajmniej w Waszyngtonie, jako wypowiedzenie wojny gospodarczej i w odpowiedzi Donald Trump to zrobił ogłosił nowy zestaw ceł na Chiny.

Krótko mówiąc, wydaje się, że światowa wojna handlowa ponownie wybucha.

Gdzie to się skończy, można się domyślić. Tim Worstall, były ekspert ds. skandu, który od kilkudziesięciu lat działa w sektorze pierwiastków ziem rzadkich, podejrzewa, że ​​Chiny mogły przesadzić.

„Efekt końcowy jest taki, że mogą być dwa wyniki” – mówi.

„O: Zużycie pierwiastków ziem rzadkich na całym świecie jest szczegółowo opisane, zastosowania końcowe, użytkownicy końcowi, ilości i terminy dla państwa chińskiego i zależą od administrowanej przez nie biurokracji.

„B: Wydobywa się obfite pierwiastki ziem rzadkich w innych miejscach i odbudowuje się łańcuch dostaw poza Chinami.

„Upieram się, że wynikiem będzie B i zostanie to zrobione, bez względu na to, czy nastąpi interwencja, czy nie”.

Przeczytaj więcej ze Sky News:
Co najmniej 42 osoby zginęły w wypadku autobusu w Republice Południowej Afryki
Dziesiątki rannych po katastrofie kolejowej w Słowenii

W praktyce nowe zasady mogą po prostu stanowić element negocjacji handlowych Chin z USA.

Trudno więc powiedzieć, czy one, lub jeśli już o tym mowa, 100% dodatkowe cła w Ameryce kiedykolwiek naprawdę się przydadzą.

Tak czy inaczej, jest to kolejny dowód na wyboistą drogę, na której podąża światowa gospodarka.