Kiedy nagle przestała mi miesiączka, myślałam, że po prostu jestem zmęczona – okazało się, że jest to mało znana przypadłość hormonalna, na którą mogą cierpieć tysiące kobiet, nie zdając sobie z tego sprawy – oto objawy

Jako trzykrotna maratończyka i triatlonistka India Roberts wiedziała, że ​​coś jest nie tak, gdy chodzenie po schodach ją wyczerpało.

W wieku 28 lat była w dobrej kondycji, odżywiała się zdrowo i była w doskonałej formie fizycznej. Rano jadła świeże owoce, a lunch bogaty w białko i warzywa. Wieczorem po długim dniu w biurze jadła obfitą kolację, a po pracy intensywną sesję na siłowni.

Pracownica technologii z Sydney, która uczy także jogi, wierzyła, że ​​wie, jak dbać o swoje ciało. Indie zawsze uprawiały sport w szkole, a na uniwersytecie uprawiały lekkoatletykę.

Jednak dopiero podczas przygotowań do trzeciego maratonu w 2024 r. jej zdrowie zaczęło szwankować.

„Często byłem wyczerpany” – mówi India. „Ale myślałem, że jestem po prostu zmęczony treningiem”. Ukończyła maraton w rekordowym czasie, ale nawet po złagodzeniu reżimu treningowego zmęczenie nie ustąpiło.

„Pod koniec 2024 r. i na początku 2025 r. zaczęłam mieć wrażenie, że chodzenie po schodach jest trudne” – mówi. „Nie chciałem już trenować, to wszystko było dla mnie ogromnym wysiłkiem”.

Był jeszcze jeden objaw, na który India nie zwracała uwagi podczas treningów: dwa miesiące przed wyścigiem przestała miesiączkować. A mimo upływu roku nadal nie wrócił.

W wieku 28 lat India była w dobrej kondycji, odżywiała się zdrowo i była w doskonałej formie fizycznej. Ale potem ustały jej okresy

W lutym India stwierdziła, że ​​nie może dłużej ignorować problemu i udała się do lekarza, który zlecił badanie krwi. Ujawniło to alarmująco niski poziom żeńskich hormonów płciowych, w tym estrogenu, które regulują cykl menstruacyjny i są kluczowe dla płodności.

Jednak indyjski lekarz powiedział jej, że jest po prostu zmęczona i zapewnił, że jeśli będzie dużo odpoczywać, miesiączka powinna powrócić w ciągu kilku tygodni.

Gdy tak się nie stało, Indie zwróciły się do specjalisty medycyny sportowej i ćwiczeń, który po zapoznaniu się z wynikami badań krwi zdiagnozował u niej schorzenie, o którym nigdy wcześniej nie słyszała: względny niedobór energii w sporcie, czyli RED-S.

Mało znany problem pojawia się, gdy organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości energii, aby sprostać wymaganiom regularnej aktywności fizycznej.

RED-S może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a objawy zazwyczaj obejmują niewyjaśnione zmęczenie, drażliwość, napady głodu, trwałe urazy, a nawet utratę libido.

Co najważniejsze, w przypadku kobiet częstym objawem jest nieregularny lub brak miesiączki. Eksperci twierdzą, że nieleczona choroba ta może mieć wpływ na płodność pacjentki, zmniejszając jej szanse na posiadanie dziecka.

„Często ludzie między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia „ciężko pracują, dobrze się bawią” lub myślą: „teraz przebiegnę maraton”, a zegar płodności może tykać” – mówi dr Catherine Spencer-Smith, londyńska specjalistka w dziedzinie medycyny sportowej i ćwiczeń fizycznych.

„A w miarę upływu miesięcy współczynnik dzietności spada, ponieważ po prostu nie masz regularnych cykli”.

W Indiach spotkała się ze specjalistą, który zdiagnozował u niej schorzenie, o którym nigdy wcześniej nie słyszała: względny niedobór energii w sporcie, czyli RED-S

Po raz pierwszy schorzenie to zaobserwowano u sportowców startujących w zawodach olimpijskich, ale badania pokazują, że regularnie dotyka ono również osoby ćwiczące rekreacyjnie.

Badanie przeprowadzone w 2023 r. wśród prawie 800 brytyjskich sportsmenek – większość z nich zajmowała się fitnessem, a nie sportami wyczynowymi – wykazało, że prawie połowa zgłosiła co najmniej dwa objawy RED-S.

„Zagrożone są osoby, które nie poświęcają wystarczająco dużo czasu na odpoczynek i regenerację” – mówi Renee McGregor, dietetyczka sportowa.

„Uważam, że młodsi lekarze i trenerzy personalni naprawdę mają z tym trudności, ponieważ mają wymagającą pracę w nieregularnych godzinach, a poza tym chcą się także szkolić.

„Wiele osób wstaje o „głupiej godzinie” i nawet jeśli jest to dość mało istotne ćwiczenie, jeśli jest wykonywane regularnie, może nadal mieć negatywny wpływ i prowadzić do RED-S.

„Podobnie można spotkać osobę, która mało ćwiczy, ale bardzo restrykcyjnie podchodzi do jedzenia”.

Eksperci twierdzą, że często pacjenci z RED-S nie spożywają wystarczającej ilości węglowodanów – składnika odżywczego, który jest niezbędnym źródłem energii dla organizmu.

Węglowodany zazwyczaj znajdują się w chlebie, ryżu, makaronie i ziemniakach.

„Wystarczy jeść minimalnie, dosłownie kromkę chleba dziennie, aby organizm zaczął pytać: „Co się tutaj dzieje? Załatwmy luki” – mówi dr Spencer-Smith.

„Często byłem wyczerpany” – mówi India. „Ale myślałem, że jestem po prostu zmęczony treningiem”

Wyjaśnia, że ​​kiedy tak się dzieje, organizm zaczyna oszczędzać energię, a produkcja hormonów płciowych, takich jak estrogen i progesteron, zostaje zahamowana.

Nieleczeni pacjenci z RED-S mogą nawet ryzykować osteoporozą – poważną chorobą związaną z łamliwością kości.

Dzieje się tak dlatego, że estrogen ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości kości.

„Widzimy to cały czas. To naprawdę bardzo powszechne” – mówi dr Spencer-Smith. „Powiedziałbym, że widuję około dziesięciu osób tygodniowo, nieprofesjonalnych sportowców, którzy przychodzą do moich drzwi i cierpią na jakiś rodzaj urazu kostnego, który zdecydowanie jest typu RED-S”.

Eksperci twierdzą, że aby zmniejszyć ryzyko RED-S, pacjenci powinni upewnić się, że spożywają wystarczającą ilość kalorii i otrzymują odpowiednią równowagę składników odżywczych.

Badania pokazują, że kobiety regularnie ćwiczące – ponad 150 minut tygodniowo – powinny spożywać około 2500 kalorii dziennie.

Spośród nich około jedna trzecia powinna pochodzić z węglowodanów, co odpowiada około dziesięciu kromkom chleba lub trzem i pół filiżankom ryżu.

Tymczasem aktywne kobiety powinny starać się spożywać około 45 g do 72 g białka dziennie, mniej więcej od jednej do dwóch piersi z kurczaka lub od trzech do pięciu szklanek ciecierzycy.

Eksperci twierdzą, że w przypadku większości pacjentów z RED-S zwiększenie spożycia pokarmu i zmniejszenie częstotliwości aktywności fizycznej może wystarczyć do pokonania choroby.

Jednak w przypadku niektórych osób konieczne jest bardziej intensywne leczenie, w tym hormonalna terapia zastępcza (HTZ), aby zwiększyć utracone hormony płciowe.

„Niektórym osobom musieliśmy ograniczyć aktywność, naprawdę zwiększyć kalorie i podać im HTZ, aby przywrócić je do cyklu, co często działa” – mówi dr Spencer-Smith.

„Ale w idealnym świecie oczywiście nie stosowalibyśmy HTZ”.

Na szczęście Indie nie wymagały leczenia hormonalnego. Zamiast tego, za radą lekarza, zwiększyła wielkość posiłków i przekąsek w ciągu dnia oraz znacznie ograniczyła aktywność fizyczną.

A w październiku tego roku powróciła miesiączka.

India twierdzi, że to doświadczenie nauczyło ją lepiej dbać o swoje ciało.

„To wyzdrowienie to coś więcej niż tylko odzyskanie miesiączki” – mówi. „Chodziło o odbudowanie zaufania do mojego ciała, nauczenie się cierpliwości i odpuszczenie kontroli oraz ciągłej potrzeby robienia więcej”.