Skrajne ubóstwo w Indiach, określone na 2,15 dolara dziennie, osiągnie w 2024 r. 129 mln, w porównaniu z 431 mln w 1990 r., podał Bank Światowy w swoim najnowszym raporcie. Jednakże przy wysokim standardzie ubóstwa wynoszącym 6,85 dolara dziennie – progu dla krajów o średnich dochodach – w raporcie zauważono, że w 2024 r. w Indiach więcej osób będzie żyło poniżej progu ubóstwa niż w 1990 r., głównie ze względu na wzrost liczby ludności.
Wcześniej Bank Światowy podał, że w 2021 r. skrajne ubóstwo w Indiach spadnie o 38 mln do 167,49 mln w porównaniu z poprzednimi dwoma latami.
W najnowszym raporcie zatytułowanym Poverty, Prosperity and Planet: Pathways out of the Polycrisis opublikowanym we wtorek wyjaśniono, że te nowe zbiory danych nie zostały uwzględnione w niedawno opublikowanym badaniu kosztów i wydatków gospodarstw domowych (HCES) na lata 2022–2023. „Te nowe zestawy danych nie zostały odzwierciedlone w raporcie, ponieważ nie udało się ukończyć na czas niezbędnej analizy. Chociaż w chwili pisania tego tekstu dokładny wpływ dodania tych dwóch zestawów danych na globalne ubóstwo nie jest jasny, główne założenia raportu wnioski są mocne, jak np. skrajne ubóstwo w Afryce Subsaharyjskiej i krajach niestabilnych w przypadku tego skrajnego zjawiska zwiększenie koncentracji i eliminacja ubóstwa są poza zasięgiem do 2030 r.” – dodał.
W raporcie zauważono, że redukcja ubóstwa na świecie uległa niemal stagnacji, a lata 2020–2030 będą straconą dekadą. W raporcie zauważono, że przy obecnym tempie postępu wyeliminowanie skrajnego ubóstwa zajmie dziesięciolecia, a osiągnięcie poziomu powyżej 6,85 dolara dziennie zajmie ponad sto lat.
Bank Światowy szacuje, że w ciągu następnej dekady wkład Indii w globalne skrajne ubóstwo znacznie się zmniejszy. „Szacunki te opierają się na prognozach wzrostu produktu krajowego brutto (PKB) na mieszkańca w ciągu następnej dekady, a także na historycznych stopach wzrostu. Nawet gdyby w 2030 r. wskaźnik skrajnego ubóstwa w Indiach wynosił zero, globalny wskaźnik ubóstwa skrajnego spadłby z 7,31% do 6,72% w 2030 r., wciąż powyżej docelowego poziomu 3%” – dodał.
W raporcie stwierdzono, że należy również dokładnie zbadać wpływ ostatnich zmian proceduralnych na niedawny HCES. W latach 1999–2000 Indie eksperymentowały z różnymi okresami wycofania, aby poprawić dokładność gromadzenia danych na temat spożycia. W badaniu przeprowadzonym w latach 2011–2012 w Indiach zastosowano trzy okresy wycofania: jednolity okres wycofania (URP), mieszany okres referencyjny (MRP) i zmodyfikowany mieszany okres referencyjny (MMRP). W latach 2011–2012 przyjęto MRP do obliczania oficjalnych wskaźników ubóstwa i wskazano, że w przyszłości gromadzenie danych będzie odbywać się w oparciu o MMRP. W badaniu obejmującym lata 2022–2023 Indie wykorzystały wyłącznie okres wycofania MMRP do gromadzenia danych na temat zużycia.
Pierwsza publikacja: 15 października 2024 | 20:54 JEST
