Wtorek (15 października) milioner Dr Elona Muska Minister Unii Jyotiraditya Scindia pochwaliła Centrum za opowiadanie się za mechanizmem alokacji widma satelitarnego po komentarzach wskazujących, że rząd nie jest zainteresowany pójściem na drogę aukcyjną. Odpowiedź nadeszła dzień po tym, jak Musk skrytykował plan aukcji zaproponowany przez przemysłowca Mukesha Ambaniego, nazywając go „bezprecedensowym”.
Podczas wydarzenia w New Delhi Scindia, która nadzoruje ministerstwo telekomunikacji, powiedziała: „Jeśli zdecydujesz się wystawić go na aukcji, będziesz inny niż proces globalny”. Musk z radością przyjął te uwagi, dodając, że Starlink dołoży wszelkich starań, aby służyć Indiom.
Rząd zdecydował się na przydział widma łączności satelitarnej (SATCOM) kanałami administracyjnymi, odrzucając trasę aukcji wspieraną przez indyjskich potentatów Mukesha Ambaniego i Sunila Bharti Mittala.
Rozwój ten podkreśla rosnącą konkurencję w zakresie usług satelitarnych na rynku indyjskim, która według prognoz będzie rosła w tempie 36 procent rocznie i osiągnie 1,9 miliarda dolarów do 2030 roku.
Starlink, firma Muska, opowiada się za bezpośrednim udzielaniem licencji, zgodnie z globalną praktyką i argumentując, że widmo jako zasób naturalny powinno być udostępniane. Z drugiej strony spółka Reliance pod przewodnictwem Ambani uważa, że aukcja jest konieczna, aby zapewnić uczciwą konkurencję.
Widmo satelitarne odnosi się do częstotliwości radiowych wykorzystywanych w komunikacji satelitarnej. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU), organizacja Organizacji Narodów Zjednoczonych, nadzoruje globalny przydział tych częstotliwości. Indie, jako sygnatariusz Konwencji ITU, są związane jej wytycznymi.
Aukcja a przydział administracyjny widma
Aukcja:
Przydział widma, ważnego zasobu telekomunikacyjnego, może nastąpić za pomocą dwóch głównych metod: aukcji lub przydziału administracyjnego, przy czym każda z nich wiąże się z innymi korzyściami i procesami.
Aukcja to konkurencyjna procedura przetargowa, w ramach której rząd sprzedaje licencje na widmo oferentowi, który zaoferuje najwyższą cenę. Metoda ta ma na celu efektywną i przejrzystą alokację ograniczonych zasobów. Uczestnicy składają oferty na licencje na widmo, a oferent, który zaoferuje najwyższą cenę, wygrywa licencję, co często prowadzi do generowania znacznych dochodów dla rządu.
Aukcje sprzyjają ich efektywności rynkowej, gdyż przydzielają widmo tym, którzy cenią je najbardziej, zapewniając optymalne wykorzystanie. Są bardziej przejrzyste niż procedury administracyjne, co ogranicza możliwość stronniczości lub korupcji. Metodę tę stosuje się przede wszystkim w przypadku komercyjnego widma telekomunikacyjnego, szczególnie na konkurencyjnych rynkach, na których o dostęp walczy wiele podmiotów.
Przydział administracyjny:
Natomiast w przypadku przydziału administracyjnego rząd przyznaje licencje na widmo wybranym przedsiębiorstwom bez przeprowadzania bezpośredniej procedury przetargowej. Metodę tę często stosuje się, gdy aukcje są niepraktyczne lub mniej opłacalne. Rząd ustala kryteria kwalifikowalności i odpowiednio przyznaje licencje.
Przydział administracyjny zwykle wiąże się z opłatą nominalną pokrywającą koszty administracyjne, a nie odzwierciedlającą pełną wartość rynkową widma. Podejście to zapewnia elastyczność i jest szczególnie przydatne w sektorach, w których konkurencja jest mniej istotna, takich jak usługi związane z bezpieczeństwem narodowym lub usługami interesu publicznego.
Może zachęcać do rozwoju wschodzących gałęzi przemysłu, takich jak łączność satelitarna, oferując łatwy dostęp do potrzebnych zasobów. Przydział administracyjny jest zwykle stosowany w przypadku usług związanych z rządem lub w wyspecjalizowanych sektorach, w których popyt jest niski lub możliwe jest dzielenie częstotliwości między wieloma użytkownikami.
Kluczowe różnice między aukcją a alokacją administracyjną
System aukcyjny jest konkurencyjny i zorientowany na rynek, generuje znaczne przychody i zapewnia przejrzystość poprzez przydzielanie widma oferentowi, który zaoferuje najwyższą cenę. Jest uważany za wysoce skuteczny na rynku komercyjnym. Natomiast przydział administracyjny jest bezpośrednim zadaniem rządu, zwykle wiążącym się z niższymi opłatami, co czyni go mniej przejrzystym, ale za to bardziej elastycznym. Podejście to jest idealne w przypadku usług publicznych lub sektorów wyspecjalizowanych, gdzie konkurencja sterowana rynkowo może nie mieć zastosowania. Obydwa podejścia odgrywają ważną rolę w zarządzaniu widmem, a wybór zależy od celów regulacyjnych i warunków rynkowych.
Kontrowersje wokół przydziału widma w Indiach
Podejście Indii do przydziału widma zostało naznaczone kontrowersjami, zwłaszcza w związku z przejściem od przydziału w oparciu o aukcje do mandatów administracyjnych. Kontrowersje te wynikają z wcześniejszych skandali, w tym z niesławnego oszustwa dotyczącego widma 2G.
Oszustwo 2G polegało na przydzielaniu licencji na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, co doprowadziło do ogromnych strat finansowych i podjęcia kroków prawnych przeciwko kilku urzędnikom. Dotyczy rzekomej straty dla skarbu państwa w wysokości 30 984 crore rupii i szacowanej straty w wysokości 1,76 biliona rupii w wyniku przydziału 122 licencji 2G firmom telekomunikacyjnym.
W 2012 r. Sąd Najwyższy uznał aukcje za preferowaną metodę przydzielania widma, na tę decyzję duży wpływ miał skandal 2G. Wydarzenia te w znaczący sposób ukształtowały postrzeganie społeczne i ramy regulacyjne dotyczące zarządzania widmem w Indiach.
Ustawa Prawo telekomunikacyjne z 2023 r. przewidziała jednak pozaaukcyjną drogę przydziału widma satelitarnego.
Pierwsza publikacja: 16 października 2024 | 16:21 JEST
