Patrick Mahomes ma za sobą najgorszy sezon w swojej karierze. Czy to ma znaczenie?

Siedem tygodni ich dążenie do nieśmiertelnościKansas City Chiefs są niepokonani. Przegrali zwycięstwa z takimi drużynami jak Ravens, 49ers i Bengals, rozpoczynając od wyniku 6:0. W obronie byli elitarni, przepuszczając przez blender kolejnych najlepszych rozgrywających w grze. Mistrzowie jeden po drugim powinien sprawia wrażenie uciekającego molocha, ale coś jest nie tak z atakiem KC.

Biorąc pod uwagę jego dorobek, Patrick Mahomes jest najlepszym rozgrywającym w NFL. To nie jest opinia, to stwierdzenie faktu. Jednak na początku sezonu Chiefs grali w ataku na średnim poziomie, a Mahomes był statystycznie przeciętnym rozgrywającym. Ofensywa Chiefs nie zdobyła jeszcze 30 punktów w meczu, mimo że mierzyła się tylko z jedną obroną z czołowej 12 pod względem EPA na grę, co jest miarą efektywności jednostki od dołu do dołu.

Powiązany: Obejrzyj trendy w NFL: Baker Mayfield awanturuje się, gdy Mayo’s Pats się potyka

Podaj Mahomesowi taki harmonogram w zwykłym roku, a będziesz mógł oddać swoją kartę do głosowania na MVP w październiku i udać się do koktajl baru. Zamiast tego rozgrywający Chiefs rozpoczyna najgorszy sezon zasadniczy w swojej karierze, a Lamar Jackson jest, słusznie, faworytem do tytułu MVP drugi rok z rzędu. Z drugiej strony Mahomes wykonuje solidne 67% podań, ale ma na koncie tylko sześć przyłożeń i osiem przechwytów. Jego średnia zdawalność przez siedem tygodni (82,5) jest o 20 punktów niższa od średniej w karierze (102,5). Jakby tego było mało, Mahomes rozegrał w tym sezonie więcej meczów, w których rzucał na odległość mniejszą niż 150 jardów, niż meczów, w których przekroczył 300.

Liczby te nie ilustrują jednak ogólnej gry Mahomesa. Wciąż zdarzały się momenty indywidualnej świetności, gdy rozgrywający w zaciętych pojedynkach przeciągał zacięty atak poza linię bramkową. On nadal wpływa na grę nogamistarając się uniknąć negatywnych zagrań lub utrzymać łańcuchy w ruchu. Jednak gdy zbliżamy się do połowy sezonu zasadniczego, liczba podań KC to jeden z najgorszych okresów w karierze rozgrywającego.

„Po prostu nie sądzę, że to normalne, biorąc pod uwagę to, co u nas widziałeś, ponieważ nie ma zbyt wielu przyłożeń podań” – powiedział w tym tygodniu Mahomes. „Było wiele strat, szczególnie w moim wykonaniu. Myślę, że to po prostu pokazuje wszechstronność naszego zespołu. Nie chodzi tylko o mnie. Nie chodzi tylko o statystyki, pokazy świetlne i tym podobne. Chodzi o grę zespołową w piłkę nożną.”

W swojej najlepszej formie Mahomes jest sam w sobie ofensywny: zręczny rozgrywający, który wypacza obronę, podcinając ją z kieszeni lub rozszerzając grę na inżynieryjne strzały z pola. Ale ta wersja Mahomesa jeszcze się nie pojawiła w tym sezonie. Obecnie Mahomes bawi się ze staruszkiem. W zależności od posiadania przełącza persony. Stary awanturnik Mahomes jest tam, gotowy do wybuchu, gdy zajdzie taka potrzeba. Jednak Mahomes, który wciąż ma zaledwie 29 lat, spędza teraz długie okresy meczów, wspierając Drew Breesa w późnej fazie gry, przekazując piłkę posiniaczonym biegaczom drużyny i metodycznie prowadząc Chiefs po boisku.

Jak mówi Mahomes, to jest futbol zespołowy. Ale w środę, Chiefs wymienili na weterana przyjmującego DeAndre Hopkinsaprzyznanie, że gra podań nie układa się dobrze i że muszą znaleźć szybkie rozwiązanie.

Mahomes ma w tym sezonie najniższą średnią liczbę jardów w lidze. Był bardziej podatny na presję niż w poprzednich latach. Po raz pierwszy w swojej karierze wpadł w (nieco) panikę pod presją. Najbardziej niepokojące jest to, że najważniejsze rzuty w dużej mierze zniknęły, a do jego gry wkradły się bezsensowne decyzje.

Sześć meczów to niewielka próba, ale początek tego sezonu jest pod wieloma względami kontynuacją trendu, który rozpoczął się w zeszłym roku. Chiefs stali się wyjątkowo skutecznym zespołem atakującym, skupiającym się na grze biegowej i stawiającym na to, że Mahomes będzie grał bez błędów, a gra podań będzie bardziej oparta na rytmie. To styl, który wymaga od rozgrywającego doskonałej gry, a Mahomes nie zawsze dotrzymywał swojej części umowy.

Ubiegły sezon miał być jednak anomalią. Cudem drugiego z rzędu tytułu KC było to, że wygrali Super Bowl z niekompletnym składem. Pomimo posiadania Mahomesa na środku pola, w sezonie zasadniczym regularnie zdarzały się przerwy w grze podań. Na zewnątrz Travisa Kelce’a sala odbiorcza zespołu była wypełniona byłymi i potencjalnymi zawodnikami, a Chiefs polegali na nowicjuszu Rashee Rice, który dodawał trochę energii tej słabej grupie na pozycji. Jednak zanim rozpoczęła się faza play-off, atak nabrał tempa: gra Chiefs mocno uderzyła w defensywę, Mahomes znalazł chemię z Rice’em, Kelce był w najlepszej formie, a rozgrywający był przywiązany do peleryny w kluczowych momentach. Z czołową piątką w obronie i znakomitą linią ataku, popłynął szampan.

Miał to być jednak przepis na jeden rok. Na początku kariery Mahomesa Chiefs byli maszyną do zdobywania punktów tak bezwzględną, że mogli walczyć o tytuł bez obrony. W zeszłym sezonie wygrali wszystko dzięki duszącej obronie i potykającemu się w ataku. W tym roku obaj mieli powstać razem.

The Chiefs zajęli się problemem niedoborów broni poza sezonem, pobierając odbiorcę Xaviera Worthy’ego i podpisując kontrakt z Hollywood Brown w ramach bezpłatnej agencji. Obydwa zostały zakupione, aby dodać trochę popu grze podań i pomóc rozciągnąć pole w pionie. Duet oczyścił przestrzeń, aby Kelce, Rice i Skyy Moore mogli zaatakować pod spodem i wydłużyć podjazdy lub stworzyć jardy po złapaniu. Połącz odświeżoną grę podań z grą w siniakach, a zespół będzie mógł odciążyć Mahomesa i przygotować Dom Perignon.

Jednak kontuzje pokrzyżowały te plany. Brown nabawił się kontuzji, której się spodziewano odsunąć go na bok na cały sezon zasadniczy. Rice doznał kontuzji kolana w drugim tygodniu i został przeniesiony do rezerwy kontuzjowanychco zmusiło Chiefs do podpisania kontraktu z JuJu Smithem-Schusterem, który następnie nabawił się kontuzji ścięgna podkolanowego w meczu z Niners. To pozostawiło Chiefs z wyczerpanymi opcjami, a jedynie Kelce był wiarygodnym celem. Worthy pokazywał błyski jako debiutant, ale nie był rzetelnym współpracownikiem. Moore, wybrany w drugiej rundzie wyborów w 2022 roku, ma tyle samo złapań, co Ty w tym sezonie: zero. Pomimo opuszczenia dwóch meczów Rice nadal zajmuje drugie miejsce w drużynie pod względem liczby rzutów, podczas gdy Noah Gray, drugi zawodnik drużyny, który gra w ataku, jest czwarty pod względem liczby rzutów, mimo że wykonuje tylko połowę snapów w ataku.

Nieszczęścia odbierających zmusiły Chiefs do podwojenia wysiłków przy intensywnym podejściu, co zwiększyło presję na Mahomesa, aby był bezbłędny. I to właśnie bulwersuje w tym sezonie: Mahomes w dalszym ciągu notuje brzydkie straty.

Mahomes to chodzący fajerwerk. Ale jego sekret zawsze polegał na tym, że rzadko narażał piłkę na niebezpieczeństwo. W swoim pierwszym sezonie jako starter rzucił 12 kilofów, ale w kolejnych dwóch sezonach łącznie rzucił tylko 11. Jednak w zeszłym sezonie zaliczył najwięcej w karierze 14 przechwytów, a jego łączna liczba przyłożeń spadła do 27, co świadczy o tym, że rozgrywający boryka się z początkowymi problemami w źle dopasowanej drużynie przyjmującej. Jednak w fazie play-off nie oddał ani jednego rzutu wartego straty, aż do Super Bowl. W tym sezonie obroty wróciły. Ma już na koncie osiem przechwytów, co stawia go na dobrej drodze do zdobycia najgorszego wyniku w karierze – a sześć z tych ośmiu to czyste kieszenie, a on ma najwyższy w swojej karierze współczynnik rzutów wartych straty, według Pro Football Focus.

Nie każde przechwycenie było winą Mahomesa. Niektórzy przyszli po przechylonych piłkach. Inni dzięki świetnej grze w defensywie (inni też zarabiają!). Biorąc jednak pod uwagę zmianę w podejściu do ofensywy, straty były dla ofensywy bardziej bolesne niż w poprzednich latach.

Jest mało prawdopodobne, aby Hopkins był jednoosobowym rozwiązaniem. Nie można zgadnąć, ile bieżnika pozostało na oponach 32-latka, który nie jest już w szczytowej formie. Jeśli jednak odbierający będzie w stanie zaoferować niezawodne ręce, będzie to ulepszenie tego, co Mahomes wypracował do tej pory w tym sezonie.

Gdy Hopkins pasuje, Chiefs mogą w dalszym ciągu radzić sobie z powtarzającymi się atakami, o ile Mahomes będzie mocniej operował piłką. Dobra obrona, solidna linia ataku i stały Mahomes wystarczą, aby uczynić Chiefs pretendentami do tytułu, a kilka wirtuozowskich momentów rozgrywającego prawdopodobnie przewróci ich na szczyt.

Mahomesa ocenia się według innych zasad niż wszystkich pozostałych. Liczby października nie mają już znaczenia; chodzi o dodanie pierścionka w styczniu. Nic w sezonie zasadniczym nie przypomina krzyków o upadku zawodnika, ale raczej mówi o rozgrywającym, który dostosowuje się do swoich okoliczności.

To długi sezon. Zabawnie będzie patrzeć, jak Mahomes – ponownie – wyłania się z mgły.