TRAVERSE CITY, Mich.—Jeszcze nie dotarł na obóz treningowy, ale Moritz Seider ma swój nowy siedmioletni kontrakt na kwotę 59,85 mln dolarów, aby pozostać w Detroit Red Wings do 2028 roku. To była dobra wiadomość dla fanów Red Wings na całym świecie, ale jak 8,55 USD AAV Seidera wypada w porównaniu z innymi kontraktami z wyższej półki dla obrońców w całej lidze? Przyjrzyjmy się kilku umowom w granicach miliona dolarów rocznie od kontraktu Seidera:
© Rick Osentoski-Imagn Images
Owen Power (Buffalo Sabres, siedem lat, 8,35 mln dolarów rocznie) i Jake Sanderson (Ottawa Senators, osiem lat, 8,05 mln dolarów rocznie): rywale dywizyjni
Co mi się podoba w porównaniu z Seiderem, to to, że masz trzy bardzo podobne kontrakty (dwa na siedem i jeden na osiem, z zakresem AAV wynoszącym zaledwie pół miliona. Wszystkie zostały również podpisane przez rywali z Atlantic Division, którzy chcą zrobić ten sam skok w klasyfikacji w trakcie trwania tych kontraktów. Jest prawdopodobne, że wszystkie trzy umowy nie zadziałają (i być może nie mogą) tak, jak wyobrażały sobie je zespoły, które je podpisały.
Gdybym mógł mieć któregokolwiek z tych trzech, niezależnie od kontraktu, myślę, że wybrałbym Seidera. Bezpośredniość, z jaką wyłonił się jako zawodnik o dużym wpływie (i, w zasadzie, obrońca numer jeden Detroit) i jego zdolność do stawiania czoła obrzydliwie trudnemu obciążeniu pracą.
Niezależnie od tego, będzie to ciekawa historia Atlantic Division na najbliższe dziesięciolecie, w której będzie można śledzić kondycję i wykonalność tych kontraktów, a także śledzić drużyny i zawodników, którzy je podpisali.
Seth Jones (Chicago Blackhawks, osiem lat, 9,5 mln USD rocznie) i Darnell Nurse (Edmonton Oilers, osiem lat, 9,25 USD): Opowieści przestrogi
Te dwa kontrakty były prawdopodobnie godne ubolewania w momencie ich podpisania, a w ciągu roku lub dwóch stało się to bezdyskusyjne. Wśród najbardziej intensywnie analitycznie nastawionych, pojawiły się pewne sugestie, że Seider może być na tej trajektorii, ale nie jest zbyt trudno argumentować, że te haniebne publiczne liczby bazowe są bardziej funkcją trudnego obciążenia pracą Seidera niż jego umiejętności. W tym względzie, unikanie najgorszego scenariusza w tym przypadku jest w pewnym stopniu bardziej kwestią wyborów Red Wings dotyczących wykorzystania niż faktycznej wydajności Seidera.
Miro Heiskanen (Dallas Stars, osiem lat, 8,45 mln dolarów rocznie) i Quinn Hughes (Vancouver Canucks, sześć lat, 7,85 mln dolarów rocznie): okazje
To są dwaj gracze na tej liście, o których trudno teraz powiedzieć cokolwiek innego niż to, że są lepsi i tańsi od Seidera. Jednak oczywistym wytłumaczeniem tego faktu jest to, że obaj ci gracze wchodzą w czwarty rok tych umów i zostali podpisani, gdy liga była w samym środku kryzysu wynagrodzeń po COVID.
Adam Fox (New York Rangers, siedem lat, 9,5 miliona dolarów rocznie) i Charlie McAvoy (Boston Bruins, osiem lat, 9,5 miliona dolarów rocznie): Złote standardy?
Wartość Foxa jest bezdyskusyjna. Zarabia więcej niż Seider, ale jest też zwycięzcą Norrisa, który wykazał się większym potencjałem ofensywnym. Seider osiągnął najwyższy wynik punktowy w swojej karierze w roku debiutanckim, kiedy zdobył 50 punktów; Fox ma za sobą trzeci sezon z rzędu z 70+ punktami. To wyjątkowa wartość dla Rangers. McAvoy jest jednak nieco historią. Podejrzewam, że w lidze panuje zgoda co do tego, że McAvoy jest o wiele lepszym graczem niż Seider, ale wygląda na to, że Niemiec mógłby całkiem rozsądnie nadrobić tę lukę.
Również z THN Detroit
Mając na uwadze nadzieje związane z play-offami, Red Wings rozpoczynają sezon od nowa
Red Wings Training Camp – pierwszy dzień w skrócie
Kane rozpoczyna drugi rok w Detroit „Motywowany do więcej”
Najnowsze: Seider podpisuje nową umowę, aby pozostać w Detroit przez kolejne siedem sezonów
„Wiem, że mam następny poziom”: Dylan Larkin patrzy na zdrowy sezon
