Z wielkim smutkiem skrzydła Kalamazoo ogłosiły utratę własnej.
Brent Jarrett (BJ), zmarł w sobotę w wieku 65 lat.
Były napastnik K-Wings rozegrał części sześciu sezonów w Kalamazoo i wynosił 528 gier w ośmiu sezonach IHL w swojej karierze zawodowej (1980-87, 1988-89 | SAG, MIL, KAL), zanim przeszedł na emeryturę w wieku 29 lat.
Wszechczasowy lider franczyzy w asystentach (307) był także pierwszym zwycięzcą nagrody MVP K-Wings w latach 1981-82 (IHL).
18 stycznia nr 11 Jarretta stał się szóstą liczbą franczyzy na emeryturze w pół wieku. Obecnie zajmuje pierwsze miejsce w historii Kalamazoo w asystentach (307), nr 5 w punktach (421), nr 13 w rozgrywanych meczach (369) i 14 w bramkach (114).
Zdjęcie dzięki uprzejmości Kalamazoo Wings
Jarrett był właścicielem rekordów franczyzowych dla punktów (122) i asyst (82) przez 12 lat, dopóki Rob Brown nie ustali nowych ocen (155 punktów, 113 asyst) w latach 1993-94. Jarrett zajmuje obecnie drugie miejsce w historii K-Wings w obu kategoriach. Jego 64 asyst w latach 1983–1984 jest również 6 w książkach franczyzy.
„Jesteśmy głęboko zasmuceni odejściem Brenta Jarretta” – powiedział w oświadczeniu dyrektor generalny Kalamazoo Wings i gubernator Toni Will. „Był czymś więcej niż tylko graczem – był kamieniem węgielnym naszego zespołu, ukochanym członkiem naszej społeczności i faworytem, którego wpływ wykroczył daleko poza lodowisko. Jego pasja, poświęcenie i zaraźliwy duch nigdy nie zostaną zapomniane. Nasze myśli są z jego rodziną, przyjaciółmi i wszystkimi, którzy mieli przywilej go poznać. ”.
Urodzony w Sault Ste. Marie, Ont. 1 sierpnia 1959 r. Brent nauczył się jeździć na łyżwach bardzo wcześnie z dwoma starszymi braćmi w obszarze obsesji na punkcie hokeja. Jako nastolatek Jarrett spędził całą swoją karierę hokejową w Sault Ste. Marie, krótko grając dla Hespelera w Juniors, po czym wróciła do domu, aby zagrać w Soo Greyhounds w latach 1977-78.
W następnym sezonie został sprzedany do Windsor i spędził ostatni rok swojej kariery młodszej w Spitfires. Jarrett został wybrany przez Saginaw w projekcie IHL w 1980 roku i zadebiutował z biegami w tym sezonie przed pożyczką dla Milwaukee w styczniu 1981 roku.
Po dwóch meczach z Saginaw w latach 1981–1982, został wypożyczony do Kalamazoo, gdzie strzelił 40 bramek z franchise rekord 82 asyst, zdobywając pierwszą IHL MVP franczyzy z 124 punktami i rejestrowaniem 11 bramek.
Jarrett wrócił do Saginaw w następnym roku, zanim wrócił do Kalamazoo w następnym sezonie. Zadzwonił do domu Kalamazoo do końca swojej kariery zawodowej.
Jarrett strzelił 18 bramek z 64 asystami w 70 meczach w latach 1983-84, a następnie zdobył 20 bramek z 50 asystami w latach 1984-85 i miał najdłuższy okres swojej kariery, zdobywając pięć bramek z trzema asystami w 11 meczach po sezonie.
W następnym sezonie Jarrett strzelił 18 bramek z 48 asystami w 71 meczach, a następnie zdobył 17 bramek z 55 asystami w 63 meczach w latach 1986-87 przed pierwszą emeryturą. W latach 1988–1989 K-Wings potrzebowali pomocy pod koniec sezonu po wysypce obrażeń. Jarrett wrócił do zespołu i strzelił jednego gola z ośmioma asystami w 12 meczach.
Jarrett otworzył sklep z artykułami sportowymi w 1985 roku i pozostał w Kalamazoo przez resztę życia. Połączył siły z Paulem Pickardem, byłym graczem K-Wing i dyrektorem generalnym, aby otworzyć szkołę hokejową w Kalamazoo w 1989 roku, a następnie trenował hokeja na młodzieży w West Michigan, nawet jako trener tymczasowy K-Wings na ostatnie dwa mecze sezonu 2007-08.
Oprócz swojego coachingu hokejowego, Jarrett pracował dla Nextel i Sprint przed przejściem na emeryturę w 2021 r. Nawet na emeryturze nie przestał działać, od czasu do czasu przybierając mycie presji latem i jesieni.
Przez cały czas Jarrett był wpływowym członkiem klubu absolwentów Kalamazoo Wings, pracując i wspierając K-Wings przez całe życie. Był także inauguracyjnym członkiem Wall of Honor K-Wings, ujawniony w październiku, uhonorował 50 największych skrzydeł Kalamazoo wszechczasów.
Jarrett zdiagnozowano agresywną formę raka mózgu zaledwie dwa tygodnie po publicznym ogłoszeniu emerytury Jersey. Codziennie żył z genialnym opanowaniem, łaską, charyzmą i niezrównanym humorem wśród wielu innych niesamowitych cech.
„To smutny dzień dla organizacji i wszystkich fanów” – powiedział Joel Martin, trener Kalamazoo Wings i dyrektor ds. Hokejowych operacji. „Brent jest jednym z Trailblazers dla zespołu i jaki zaszczyt był na emeryturze. Wszyscy byśmy byli jego częścią, zanim opuścił tę ziemię, to coś, czego nigdy nie zapomniemy ”.
Napastnik stworzył jedne z najlepszych wspomnień w historii Kalamazoo Wings, ale jego dziedzictwo na zawsze będzie uważane za jedno z największych skrzydeł Kalamazoo wszechczasów. Organizacja jest wiecznie wdzięczna i dumna, że wie, że na przyszłe pokolenia graczy będą miało wpływ życie i dziedzictwo Brenta.
Brent Jarrett przeżył jego żona Kathy i ich dwoje dzieci, Claire i Blake.
