W poniedziałek wieczorem, czterdzieści osiem godzin po prezydenta Donald Trump Zamówił serię strajków na irańskich miejscach nuklearnych, ogłosił zawieszenie broni między Izraelem a Iranem. Wcześniej tego samego dnia Iran wystrzelił pociski w amerykańskiej bazie powietrznej w Kataru, atak, który przyszedł z wcześniejszym ostrzeżeniem i nie spowodował ofiar. Administracja Trumpa początkowo zasygnalizowała niechęć do formalnego zaangażowania się w kampanię Izraela na rzecz zniszczenia irańskiego programu nuklearnego, ale od tego czasu strajki w sobotęTrump publicznie zastanawiał się nad możliwością zmiany reżimu. Nawet po poniedziałkowym ogłoszeniu, że pomógł brokerowi przerwać działanie wojenne, Iran i Izrael nadal wymieniali ataki rakietowe, każda ze stron oskarżała drugą o złamanie warunków zawieszenia broni. We wtorek rano Trump powiedział dziennikarzom z Białego Domu: „Zasadniczo mamy dwa kraje, które walczyły tak długo i tak ciężko, że nie wiedzą, co robią”.
Nicole Grajewski jest pracownikiem Carnegie Endowment for International Peace’s Nuclear Policy i autorką książki „Rosja i Iran. ” (W poniedziałek irański minister spraw zagranicznych Abbas Araghchi spotkał się w Moskwie z najpotężniejszym sojusznikiem swojego kraju, Vladimirem, który skrytykował amerykańskie strajk.) Grajewski i ja rozmawialiśmy tuż przed wypowiedzeniem zawieszenia zawieszenia. Zarówno Iran, jak i Izrael mogą zapowiedzieć się dla regionu i dlaczego wojna miała położyć kres programowi nuklearne Iranu, mogła zamiast tego zapewnić długotrwałą niepewność.
Jakie są twoje obawy dotyczące zawieszenia broni w krótkim, średnim i długoterminowym?
W krótkim okresie uważam, że moją główną troską jest przypadkowa eskalacja. Niezależnie od tego, czy są to irańskie grupy pełnomocników w Iraku, które reagują coś przeciwko Izraelowi i Izraelowi, czy z powodu odpowiedzi na oświadczenia Izraela lub Iranu. W okresie średnio- i długoterminowym moje troska dotyczy zrzuconego związku między Iranem a Izraelem, który prawdopodobnie byłby kontynuowany. Ten zawieszenie broni nie uda się wyeliminować lat wojny cieni, w które Iran i Izrael są zamknięte. A kwestia nuklearna wciąż się pojawia.
Jak to?
W poniedziałek Komitet ds. Bezpieczeństwa Narodowego i Polityki zagranicznej parlamentu irańskiego zatwierdziła zarys projektu, który zawiesiłby Iran Coöperation z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej. To ograniczyłoby wysiłki w zakresie identyfikacji, a przynajmniej rozliczania zapasów Iranu w bardzo wzbogaconym uranu i dostępu do tych miejsc nuklearnych. Tak więc w Iranie może istnieć pęd, który wydaje się walczyć z międzynarodowym nadzorem w ramach programu nuklearnego.
Netanjahu był ostatnio bardzo agresywny-czy mógłbyś zobaczyć, jak dał Trumpowi zwycięstwo w krótkoterminowym zawieszeniu broni, podobnie jak z Gazą, a następnie chcieć ponownie rozpocząć wojnę?
Jest bardzo przewidywalne, że Izrael ponownie skorzystaj z okazji, aby wejść i wyeliminować określone obiekty lub przywództwo. Myślę, że wiele dynamiki eskalacyjnej prawdopodobnie zależy od tego, co pozostało z irańskiego programu nuklearnego i o tym, jak blisko są odtworzenie. Niektóre z metalowych uranu zostały zniszczone, więc jest to całkiem niezła stopga dla niektórych prac dotyczących broni. Ale nie wiemy, gdzie jest wysoce wzbogacony uran, który ma Iran. A potem Iran ma wiele elementów wirówek, a nie były one pod kontrolą IAEA od 2021 r.. Zatem po jego długoterminowej stronie można zobaczyć, jak Iran opracowuje tajny program. Ponadto, ponieważ w przeszłości widziałeś Izraela zamordujących irańskich naukowców, Iran stworzył dość solidną społeczność naukowców nuklearnych, inżynierów nuklearnych, fizyków jądrowych, aby zachować ciągłość wiedzy. Więc to nie jest tak, że wiedza była też wyeliminowana. I myślę, że jedną rzeczą, która się wydarzy w wyniku penetracji masowej inteligencji, która naprawdę ograniczyła reakcję wojskową Iranu i doprowadziła do zniszczenia ich islamskiego przywództwa Korpusu Gwardii Rewolucyjnej (IRGC), jest to, że nastąpi stan o wyższym przełomie, wyższe zamęcie na poziomie społecznym i, jak sądzę, o wiele więcej sekretnego programu.
Jaka wewnętrzna i zewnętrzna dynamika widzisz teraz w Iranie?
Istnieje domowa publiczność, której irańskie przywódcy chce przekazać pozory stabilności i pozory siły. Ale chodzi jednak o sygnalizowanie Stanom Zjednoczonym, że Iran nie jest słaby i że pomimo tych ogromnych trafień, jeśli chodzi o ich obiekty wojskowe, jeśli chodzi o ich konwencjonalną władzę, nadal zastrzegają sobie prawo do reagowania. Wygląda jednak na to, że przed atakiem wojskowym Kataru było jakieś ostrzeżenie lub sygnalizowanie dla Ameryki i/lub Kataru. Iran prawdopodobnie nie chce angażować się w wojnę o wyczerpanie ze Stanami Zjednoczonymi, nawet jeśli przygotowują się do niej.
Więc sygnalizacja ma po prostu wyjaśnić, że przedłużająca się wojna nie jest tym, czego chce Iran?
Tak, i oczywiście jest teraz ta obawa o zmianę reżimu i stabilność wewnętrzną. I tak myślę, że to będzie coś, że irańscy strategowie również myślą, ponieważ kontynuacja tej wojny dla nich również zwiększa ich podatność, jeśli chodzi o kontrolę, którą mają w domu. Izrael w poniedziałek celował w niektóre narządy represji w Iranie, takie jak na przykład tak zwana siła Basij i inne części ich usług bezpieczeństwa wewnętrznego.
Czy możesz trochę porozmawiać o tym, jak reżim jest ustrukturyzowany i działa?
Reżim działa w odniesieniu do represji i terroru do pewnego stopnia. W ten sposób powstało w tym rewolucyjnym kontekście, a następnie po wojnie Iran-Irak. Ale jest mocno biurokratyzowany i zinstytucjonalizowany. A islamski korpus straży rewolucyjnej jest jednym z tego aspektu. A jedną częścią tego jest Basij, który jest ich wewnętrznym zaciskiem władzy. Ale mają również główne konglomeraty interesów ekonomicznych, które naprawdę opierają się na korupcji. I jest frakcjonalizowany. Istnieją pewne frakcje, na których masz duchowieństwo i nacisk w niektórych częściach kraju. Na przykład w Qom jest to dość duże koncentracja mocy, jeśli chodzi o duchowieństwo. I tak widzisz, że w dyskusjach Rady Guardian, która nadzoruje wybory i zatwierdza ustawodawstwo, a nawet z rozmową sukcesji. Ale są też te twarde linijki, którzy są bardzo zakorzenione w tej ideologii konfrontacji ze Stanami Zjednoczonymi i Izraelem. Obejmuje to również bardzo silny nacisk na utrzymanie przynajmniej tego rodzaju progu statusu jądrowego, a także rzutowanie jego mocy w całym regionie.
Tak więc Iran działa jako kleptocracy, ale także mocno ideologiczna. I oczywiście jest to napędzane ostrym poczuciem podatności na wszelkiego rodzaju wewnętrzne lub zewnętrzne wstrząsy, które mogłyby zagrozić samemu istnieniu reżimu. I oczywiście jest najwyższy przywódca, a on jest ostatecznym arbitrem w Iranie, ale wokół niego jest kadra Élitów.
Widziałem, jak ostrzegasz przed konsekwencjami zmiany reżimu. A co ze strukturą tego reżimu, którą właśnie zdefiniowałeś, czyni cię szczególnie?
Jednym z problemów z dyskusją na temat zmiany reżimu irańskiego w Stanach Zjednoczonych jest to, że jest to cel w sobie, ale nie ma nic z tym, co dzieje się później. Doświadczenie Iraku jest tego dobrym przykładem. Ale z Iranem uważam, że niepokojące jest to, że istnieją tak silne, a także zmilitaryzowane frakcje, które potencjalnie mogłyby nieco zamontować. Irańczycy w większości nie popierają obecnego reżimu, a wielu narodów irańczyków nie popiera rewolucyjnej teokracji. Ale są też ludzie, którzy są odpowiedzialni za ten ogromny aparat represji. Jednym z moich obaw jest również to, że realizujemy politykę zmiany reżimu, a to, co faktycznie dzieje się w kraju w Iranie, jest znacznie większą represją i znacznie większą niepewność w zakresie, w jakim cywile są najbardziej cierpią. Zmiana reżimu ostatecznie zależy od narodu irańskiego. Można mieć nadzieję, że ten reżim w pewnym momencie spadnie, a niektórzy rząd demokratyczny wznosi się. Ale wiesz, nie zawsze tak odtwarzają stosunki międzynarodowe.
