Były prezydent Clinton miał problem z przypomnieniem sobie roku swojej pierwszej konwencji Demokratów — 1972 lub 1976 — ale zastanawiał się, na ilu jeszcze będzie obecny.
„Wszyscy ci młodzi liderzy nadchodzi „po mnie” – powiedział w pełnym melancholii przemówieniu w prime-time w środę wieczorem. „Wyglądają lepiej. Brzmią lepiej. I będą ekscytujące”.
Tegoroczna Krajowa Konwencja Demokratów była poświęcona zmianie pokoleniowej w partii, której liderzy są w wieku 70–80 lat, w tym 81-latek prezydent który został wyrzucony z wyścigu w zeszłym miesiącu przez 84-letniego byłego spikera Izby ReprezentantówMuzyka Beyoncé, kokos influencer mediów społecznościowych stoiska i lista nowych mówców na konwencie przyczyniły się do uzyskania świeżego, optymistycznego tonu.
Jednak z drugiej strony przypominało to powrót do ery Clintona — wielkie i śmiałe pomysły na zmiany strukturalne, które w ostatnich latach dodały partii energii, zastąpiono stopniowymi odwołaniami do niepokojów klasy średniej.
Nie było Zielonego Nowego Ładu, Medicare dla wszystkich ani kompleksowej wizji imigracja reformy, które zmotywowały Demokratów w ostatnich latach. Wezwania do rozszerzenia lub restrukturyzacji Sądu Najwyższego zostały powstrzymane.
Zamiast tego Demokraci, gdy dyskutowali politykamówił o zapewnieniu stypendiów dla osób kupujących dom po raz pierwszy, rozszerzeniu ulg podatkowych na dzieci, ochronie ustawy o niedrogiej opiece zdrowotnej, uchwaleniu dwupartyjnego projektu ustawy o bezpieczeństwie granic, który został zablokowany pod presją byłego prezydenta Trumpa, i dodaniu większej liczby limitów cenowych leków na receptę, projektu rozpoczętego za prezydenta Bidena. Najbardziej prominentny punkt programu, krajowe prawo do aborcji, może być najmniej prawdopodobny do przyjęcia przez Kongres, w którym żadna z partii nie uzyska dużej przewagi.
Wiceprezes Kamala Harris zakończyło się czwartkowym wieczorem obietnica być „prezydentem, który przewodzi i słucha, który jest realistą, praktyczny i kieruje się zdrowym rozsądkiem”.
Nie jest to co prawda lot na Księżyc.
Plany wydatków są bardziej liberalne niż za czasów Clintona, co odzwierciedla zmniejszone obawy kraju o deficyty budżetowe i zwiększony sceptycyzm wobec korporacji. Jednak połączenie centrowej i aspirującej retoryki z ekonomią przy kuchennym stole brzmi mniej więcej tak znajomo, jak muzyka Clintona z Fleetwood Mac.
Prawdziwym spoiwem, które obecnie spaja partię i budzi największe emocje, jest głęboka niechęć do Trumpa.
„Od kiedy Donald Trump zjechał tymi śmiesznymi schodami ruchomymi, my jako naród czuliśmy się uwięzieni” – powiedziała w środę wieczorem kandydatka do Senatu Maryland Angela Alsobrooks. „Każda decyzja krajowa została podjęta w reakcji na tego jednego człowieka i jego ekstremistyczny ruch MAGA”.
Mówcy używali gigantycznych rekwizytów, aby zniszczyć jego idee. Aktywiści nosili koszulki podkreślające jego przestępstwa. A Republikanie, którzy potępili byłego prezydenta, otrzymali tyle samo braw, co postępowi bohaterowie.
„Chcę jasno powiedzieć moim republikańskim przyjaciołom, którzy oglądają to w domu: jeśli zagłosujesz na Kamalę Harris w 2024 roku, nie jesteś Demokratą — jesteś patriotą” — powiedział w środę w prime time Geoff Duncan, republikański były wicegubernator Georgii, co wywołało głośne okrzyki „USA!” na arenie pełnej Demokratów.
Okrzyki radości były wynikiem starań partii, aby odzyskać retorykę patriotyzmu i przedstawić obietnice dotyczące praw ekonomicznych i reprodukcyjnych jako program „wolności”.
„Mamy złotą zasadę: zajmij się swoimi cholernymi sprawami” – powiedział gubernator Minnesoty Tim Walz, kandydat na wiceprezydenta u boku Harrisa, przyjmując libertariański język byłego prezydenta Reagana, jeśli nie jego stanowisko, w kwestii praw do aborcji, między innymi.
Eliksir dostępu do aborcji, posypany żartami o „dziwnej” opozycji, okazał się skuteczny, pomagając Harris zrównać się w sondażach z Trumpem po wycofaniu się Bidena z wyścigu.
Mieszkanka Chicago, Sherrie Travis, 77-letnia emerytowana prawniczka, tak bardzo bała się drugiej kadencji Trumpa w 2020 r., że zgłosiła się na ochotnika do obserwacji wyborów w pobliskim Milwaukee. Jej niepokój powrócił, gdy Biden rozpoczął kampanię na drugą kadencję.
„Ale odkąd pojawił się Harris, atmosfera jest zupełnie inna” – powiedział Travis, który niósł „Panie koty „torba dla Kamali”, gdy wychodziła z hali konferencyjnej. „Naprawdę cieszy mnie widok tylu młodych ludzi, którzy są bardzo zaangażowani i ciężko pracują”.
Chęć zwycięstwa pomogła partii ukryć różnice ideologiczne, które pochłaniały poprzednie konwencje i wprawiały Harris w zakłopotanie, gdy cztery lata temu kandydowała na prezydenta. Czasy były zdecydowanie inne w sezonie prawyborów w 2020 r., kiedy ponad dwóch tuzinów kandydatów zachwalało plany dotyczące opieki zdrowotnej, podatków, reformy sądownictwa, imigracji i policji — każdy z nich próbował pozyskać umiarkowaną część wyborców lub postępowych aktywistów, którzy często byli ze sobą w konflikcie.
Harris wydawała się zmieniać swoje pozycje, aby ich pozyskać, ale ostatecznie wyglądała na niepewną siebie. Wycofała się przed pierwszymi prawyborami.
To cofnęło reputację Harris, tym razem skłaniając wielu liderów partii do wezwania do otwartego procesu wyboru kandydata, gdy Biden wycofał się w zeszłym miesiącu. Jednak Harris działała szybko, aby pokazać swoją siłę, gdy Biden ją poparł, wykonując szybką rundę telefonów, aby skonsolidować poparcie partyjnych dygnitarzy.
Kongresmenka Alexandria Ocasio-Cortez, nowojorska demokratka, która jest twarzą młodych postępowych, udzieliła Harris gorącego poparcia podczas jej przemówienia na konwencji, w którym opowiedziała o swoich zmaganiach z płaceniem rachunków i uzyskaniem ubezpieczenia zdrowotnego, gdy pracowała jako kelnerka.
Nie wspomniała o swojej ostrej krytyce komentarzy Harris sprzed trzech lat, w których nakazała migrantom w Gwatemali powrót do domu. Nie skrytykowała jej również za wojnę między Izraelem a Hamasem, która przyciągnęła tysiące protestujących przed United Center, którzy byli wściekli na poparcie administracji Bidena dla Izraela. Zamiast tego pochwaliła Harris za pracę nad zawieszeniem broni.
„Jestem tu dziś wieczorem, ponieważ Ameryka ma przed sobą rzadką i cenną okazję” – powiedziała w poniedziałek. „W Kamali Harris mamy szansę wybrać prezydenta, który jest dla klasy średniej, ponieważ ona jest z klasy średniej”.
Faiz Shakir, starszy doradca senatora Berniego Sandersa (I-Vt.), przypisuje Bidenowi zbudowanie konsensusu co do kierunku partii, przesuwając ją tak daleko w lewo, jak to możliwe, aby zrównoważyć rywalizujące frakcje. Harris jest beneficjentem.
„To tylko prezentacja i sposób, w jaki ona to powie” – powiedział. „To coś nowego. To coś świeżego”.
Ale partia zmieniła się w latach Trumpa. Jest teraz bardziej wykształcona, bardziej kobieca i bardziej zależna od wygrywania dużych przewag wśród młodych ludzi i osób kolorowych, z których część przeszła na stronę Trumpa lub groziła pozostaniem w domu. Presja, aby utrzymać ją razem, może stać się jeszcze trudniejsza, gdy Trump zniknie ze sceny.
Nasiona podziałów ideologicznych były widoczne już podczas konwencji, w trakcie protestów oraz gdy były dyrektor generalny American Express, Kenneth Chenault, rzucił wyzwanie populistycznemu skrzydłu partii w przemówieniu, w którym pochwalił Harrisa za zrozumienie, że „prezydent musi być zarówno pro-biznesowy, jak i pro-pracowniczy”.
Różnorodność sprzecznych interesów była widoczna na terenie wystawy DemPalooza w hali kongresowej, gdzie stoiska promujące prawa wyborcze, kontrolę broni i inwestycje w infrastrukturę znajdowały się obok stoisk Katolickich Demokratów oraz Ateistów i Humanistów w Wybieralnych Urzędach, podczas gdy młodzieżowa grupa klimatyczna finansowana przez kalifornijskiego miliardera Toma Steyera pomagała ludziom w tworzeniu bransoletek przyjaźni, a para pionierskich transseksualnych ustawodawców obradowała na szarych kanapach w „The Power Lounge”.
Roslyn Bacon, emerytowana nauczycielka, która przyjechała na konwencję z Memphis, powiedziała przed salą konferencyjną, że spodziewa się, iż pozostali aktywiści rozwiążą swoje różnice później, po pokonaniu Trumpa.
„Wiesz, jest takie powiedzenie: Nie ma stałych przyjaciół, nie ma stałych wrogów — stałych interesów. Teraz wszyscy mamy te same interesy” — powiedział Bacon, który miał na sobie koszulkę Harrisa i zestaw białych pereł w hołdzie dla nominowanego. „Kiedy kurz opadnie, ludzie mogą wrócić do swoich narożników i — metaforycznie — walczyć”.
