Dlaczego Donald Trump ciągle atakuje szefa Rezerwy Federalnej Jerome Powell

Prezydent USA Donald Trump ma kilka znanych Nemeses: nielegalnych imigrantów, prysznice o niskim przepływie i ostatnim, ale zdecydowanie nie mniej więcej, szef amerykańskiego banku centralnego.

Wyniesiony przez Trumpa do poprowadzenia Rezerwy Federalnej od 2018 r., Jerome Powell niemal natychmiast znalazł się pod ostrzałem – opisany w mediach społecznościowych jako kości i zapytał o doniesienia, że ​​prezydent chciał go odejść.

Ale choć niekomfortowo Powell mógł być wtedy, jego pozycja się pogorszyła.

Nie tylko nadzoruje gospodarkę, w której ryzyko recesji szybko rośnie, ale Trump flirtuje publicznie z jego usunięciem, Pisanie w mediach społecznościowych w zeszłym tygodniu: „Zakończenie Powella nie może przyjść wystarczająco szybko!”

Przybywając w czasie, gdy Trump naciskał na rozszerzenie władzy prezydenckiej, podczas gdy cowning politycznych przeciwników i oranie przeszłych wysiłków sądowych w celu sprawdzenia jego działań, wzniósł alarm, o którym poważniej mówi, i może być bardziej zdolny, wywierać kontrolę nad Fedem niż podczas pierwszej kadencji.

Napięcia ochłodziły się w tym tygodniu, kiedy Trump, dzień po zjechaniu rynku, który niektórzy analitycy związali się z komentarzami, odmówili reporterom, że kiedykolwiek miał zamiar zwolnić Powella.

Pojawiło się to wśród innych wskazówek deeskalacji w retoryce gospodarczej Trumpa, ponieważ jego polityka, zwłaszcza taryfy handlowe, stanęły w obliczu rosnącego luzu politycznego i biznesowego.

Ale Trump nie zapewnił dużej pewności, że ograniczy swoje interwencje w Fed, utrzymując swoje prawo do poglądu i zauważając, że może zadzwonić do Powell, aby omówić swoje obawy dotyczące polityki stóp procentowych banku.

Donald Kohn, starszy pracownik w Brookings Institution i były wiceprzewodniczący Rezerwy Federalnej, powiedział, że zmiana tonu wydawała się uspokoić rynki finansowe, ale nie sądził, że to koniec walki o Fed, instytucję uważaną za niezbędną dla zdrowia największej gospodarki na świecie.

„To świadectwo reakcji rynku” – powiedział. „Ale myślę, że jest zbyt wcześnie, aby powiedzieć, że jest tam stabilność”.

Starcie Trumpa z Fed jest rzekomo zakorzenione w różnicach, w których bank powinien naprawić kluczową stopę procentową, która odgrywa wpływową rolę, kształtując koszty pożyczek dla kart kredytowych, kredytów hipotecznych i innych pożyczek.

Niższe stawki ułatwiają pożyczenie i mają tendencję do zwiększenia gospodarczego. Wyższe stopy procentowe tłumią aktywność, pomagając utrzymać stabilne ceny.

Trump, który odciął zęby zawodowo zaciągając pożyczki jako deweloper nieruchomości, od dawna przyznał się do upawania polityki niskiej stopy procentowej.

Sprzeciwiał się, gdy Fed podniósł stawki w swojej pierwszej kadencji i zmuszał Powella do ich cięcia, argumentując, że inflacja ochłodziła się, a utrzymanie zbyt wysokich stawek może wyrządzić niepotrzebne szkody ekonomiczne.

„Może być spowolnienie gospodarki, chyba że pan za późno, główny przegrany, obniża stopy procentowe”, napisał w mediach społecznościowych na początku tego tygodnia, odnosząc się do Powella.

Trump nie jest pierwszym politykiem, który obsadził bank jako kozła ofiarnego w momencie zamieszania gospodarczego – lub naciska na niższe stopy procentowe.

Nie jest też sam w swojej krytyce Powella, który niesławnie odrzucił postpandemiczną inflację cen jako „przejściową” i został winny za zbyt skupianie się na danych wyglądających na wsteczne.

Jego presja na bank pęka jednak z tradycją Waszyngtonu w ostatnich dziesięcioleciach szacunku prezydenckiego dla Fed.

W porównaniu z byłym prezydentem Richardem Nixonem, który zmusił swojego przewodniczącego Fed do rozluźnienia swojej polityki przed wyborami w 1972 r., Później obwinia się za karmienie wysokiej inflacji, niskiej „stagflacyjnej” dynamiki tej dekady.

Pomysł, że Trump może kontrolować nad Fed, wywołuje horror wśród wielu ekonomistów, którzy twierdzą, że historia jest zaśmiecona przykładami krajów, w których ingerencja polityczna w bankach centralnych doprowadziła do spiralnych cen i ruiny gospodarczej.

Sarah Binder, profesor George Washington University i uczony Rezerwy Federalnej, powiedziała, że ​​zaufanie do niezależności Fed jest kluczem do utrzymania wiary rynkowej, że inflacja będzie kontrolowana.

Jeśli się wstrząsnie, może to doprowadzić do wyższych kosztów pożyczki dla wszystkich, ponieważ inwestorzy domagają się wyższych stóp procentowych w przypadku utrzymywania długu, zauważyła, zauważając, że jeśli Fed ostatecznie obniży stopy, prawdopodobnie wywoła spekulacje na temat wpływów Trumpa – niezależnie od tego, w jaki sposób, jeśli w ogóle, odegrał decyzję.

„Ostatecznie jest to problem. To naprawdę ma znaczenie niepodległość, a to, jakie są zgubne skutki ataków, podnoszą wątpliwości, czy Fed może być tak mocny, jak chcą być bankierzy centralni” – powiedziała.

Joe LaVergna, główny ekonomista w SMBC Nikko Securities, który służył w krajowej Radzie Gospodarczej podczas pierwszej kadencji Trumpa, powiedział, że nie widział Trumpa, aby Trump cofnął swoje ataki, zauważając, że „bardzo klasyczny argument makro” o wadach banku.

„Jestem całkowicie na pokładzie sympatii prezydenta lub komentarzy, które Fed historycznie się spóźnił” – powiedział, dodając, że uważał, że upadki giełdowe były napędzane przede wszystkim pytaniami o politykę handlową.

Powiedział, że wierzy, że urzędnicy Fed pozostaną bardziej wrażliwi na warunki finansowe niż prezydent, zauważając, że jeśli w ogóle presja Trumpa może sprawić, że będzie bardziej wahający się, aby nie było postrzegane jako kropki.

„Ostatecznie Fed zrobi to, co rozważne” – powiedział. „Pytanie brzmi tylko czas”.

Powell, wieloletni prawnik z Waszyngtonu, którego termin jako przewodniczący ma zakończyć się w przyszłym roku, utrzymywał, że jest nieskrępowany – i niezainformowany – przez krytykę i twierdzi, że Trump nie ma prawa prawnego do jego usunięcia.

Ale siła jego pozycji jest kwestią debaty prawnej.

Zgodnie z prawem gubernatorzy Fed można usunąć tylko z przyczyny, ale nie jest jasne, czy ochrona ta rozciąga się na rolę prowadzącą zarząd.

Administracja podjęła już kroki w celu zmniejszenia roli regulacyjnej Fed i jest zaangażowana w legalną bitwę o rozszerzenie władzy prezydenckiej nad innymi agencjami rządowymi ustanowionymi z cechami, takimi jak ochrona przyczyn, mającą na celu izolowanie ich od presji partyzanckiej.

Mark Spindel, założyciel i dyrektor inwestycyjny firmy doradczej ds. Inwestycji w Waszyngtonie Potomac River Capital, która współpracowała z Prof Binder nad studiami Fed, zauważył, że tradycja „niezależności” Fed ewoluowała z czasem, często po kryzysie politycznym lub gospodarczym.

„Rzeczy, które są podane, można zabrać” – powiedział na kilka godzin przed wycofaniem się Trumpa.

Kilka dni później zapytał o swoje myśli, pan Spindel odpisał tylko dwa słowa w odpowiedzi: „Wyrządzone szkody”.