To było podczas wojny w Suesz, gdy Wielka Brytania i Francja i Izrael rozpoczęły inwazję na Egipt.
Tak. Żaden amerykański prezydent, dla którego pracowałem, od Jimmy’ego Cartera po George’a W. Busha, nigdy nie stworzył tego rodzaju presji. Trump zasadniczo powiedział: „Robisz to, co mówię. Jestem najbardziej proizraelskim prezydentem w historii świata. Robisz to, co mówię. Dałem ci dokument, który ogólnie jest bardzo proizraelski, który nie wyobraża sobie państwa palestyńskiego. To nie zadowoli twojego właściwego skrzydła, ale tak naprawdę nie jestem nimi zainteresowany. Nie wiemy, czym było „albo inaczej”.
Mówisz o tym, co Trump powiedział do Netanjahu w owalnym biurze w zeszłym tygodniu?
Dokładnie. Axios Barak Ravid i Marc Caputo Zgłoszone To, że Trump zasadniczo powiedział, jeśli Netanjahu nie zgodzi się na to: „Odejdziemy od ciebie”. Biden miał trzy punkty nacisku, z których mógł czerpać. Mógł uwarunkować lub ograniczyć pomoc wojskową USA do Izraela. Tak naprawdę tego nie zrobił. Mógł wprowadzić własną rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ krytycznego wobec Izraela lub głosował na kogoś innego i zaczął sygnalizować na międzynarodowej formie, że nie zamierza bronić Izraela. Nie zrobił tego. I mógł jednostronnie skontaktować się z Palestyńczykami, odwrócił swoją politykę w zakresie pomocy ekonomicznej i dołączył do ponad stu czterdziestu innych narodów, które uznają palestyńską państwowość. Nie zrobił tego.
Trump, moim zdaniem, nie zrobiłby żadnej z tych rzeczy, gdyby Netanjahu nie zgodził się. Ale zgodność opierała się na strachu Netanjahu, że jeśli nie zarejestruje się, Trump zacznie prowadzić kampanię, mówiąc, że Netanjahu źle zaczynał związek USA-Izraelski-„podważając moje interesy i twoje”. Netanjahu koncentruje się teraz na ponownym realizacji, prawdopodobnie wiosną 2026 roku. Aby wygrać, potrzebuje Trumpa. Trump jest bardziej popularny w Izraelu niż Netanjahu, a Netanjahu nie może z nim zerwać. I Izrael jest bardziej zależny od Stanów Zjednoczonych niż kiedykolwiek, militarnie i politycznie, dzięki czemu związek jest ważniejszy. Więc nie wiemy, co Trump tak naprawdę zagroził. Podejrzewam, że nie musiał niczego grozić. Podejrzewam, że Netanjahu rozumie, z kim ma do czynienia.
Mówisz więc, że jest to trochę inne niż w 1956 r., Kiedy administracja Eisenhowera skutecznie zagroziła Izraelczykom sankcjami i zagroziła rządowi brytyjskiemu upadek funta. Eisenhower i John Foster Dulles, jego sekretarz stanu, dokonali prawdziwych zagrożeń. Mówisz, że Trump mógł nie zagrozić Netanjahu, ale istniało poczucie, że Netanjahu potrzebuje Trumpa.
Racja, nie ma już Meld umysłu, który miał mniej więcej. Trump w zasadzie przyznał zarówno taktycznie, jak i strategicznie do polityki Netanjahu w Gazie przez ostatnie dziewięć miesięcy.
Ale to było dla mnie jak zarówno Bibi, jak i Vladimir Putin Byli bardzo mądrzy, jak grali Trumpowi, to jest to, że w zasadzie pozwoliliby mu krytykować je od czasu do czasu lub krytykować politykę izraelską lub rosyjską. Widziałeś, jak Trump robi to wokół głodu w Gazie. Ale obaj mężczyźni zasadniczo wiedzieli, że Trump nie zamierza tego zatrzymać i pozostać konsekwentny.
Tak, nie był skupiony. Był nieuważny.
Dlaczego więc nie zachować tej strategii, jeśli jesteś Netanjahu?
Trump jest bardziej odsłonięty, bardziej zainwestowany, bardziej utożsamiany z wysiłkiem w zeszły poniedziałek na pokój niż na szczycie Anchorage, gdzie rozmawiał z Ukrainy z Putinem lub, szczerze mówiąc, styczniowym zawieszeniem broni między Izraelem a Hamasem. Jest przewodniczącym zarządu. Był to plan opracowany w Waszyngtonie, zasadniczo ukazany przez Trumpa. Niektórzy przygód dziennikarze w pewnym momencie opracują Tiktok o tym, co Trump tak naprawdę wiedział o izraelskim strajku na Kataru 9 września i kiedy to znał. (The Times poinformował, że Trump dowiedział się o strajku „jak to się działo”.) Ale myślę, że Trump już doszedł do wniosku, że wojna musi się skończyć, ponieważ był sfrustrowany Netanjahu i ponieważ myślał, że publiczny wizerunek wojny był tak zły, i myślał, że musi zrobić szansę – nie przez częściową umowę, ale przez kompleksową.
Jeden dodatkowy punkt: w ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy Netanjahu widział Trump nie robi rzeczy, których żaden amerykański prezydent, z pewnością nikt, nad czym nigdy nie pracowałem, nigdy nie robił w Izraelu i okolicach. W marcu tego roku otworzył bezpośredni dialog z Hamasem. Utrzymał umowę z Houthi w Jemenie, o której Izraelczycy dowiedzieli się dopiero po tym fakcie. Pomimo zastrzeżeń izraelskich podniósł sankcje wobec nowego rządu w Syrii. I powiedział, że chce negocjacji z Iranem.
Więc chociaż polityka Trumpa wobec samego Izraela była niezwykle wspierająca, myślę, że Netanjahu poprawnie czytał Trumpa. Nie wiemy, czy Trump zagroził, że użyje trzech dźwigni, których Biden nie wyciągnie.
Po prostu nie wiemy wystarczająco dużo o stosunkach Trumpa z państwami Zatoki Perskiej. Wspomniałeś o transakcji samolotu Kataru – nie chcę być naiwny i udawać, że tego rodzaju rzeczy i inne podobne do nich nie wydają się kluczowe, gdy historycy piszą o tym za trzydzieści lat.
Zasadniczo mówisz inwestycję Trumpa w Zatokę Zatoki?
Nie wiem, ale nie chcę udawać, że te rzeczy nie są tutaj potencjalnie ważne.
