Getty ImagesW zeszły piątek Donald Trump i Vladimir Putin spotkali się na Alasce na szczycie, który był wysoko na pompie i widowisku, a także nałożone przełomy dyplomatyczne w celu zakończenia wojny Rosji-Ukrainy.
W poniedziałek sześciu europejskich przywódców rzuciło się do Waszyngtonu, aby spotkać się z Trumpem i ocenić konsekwencje tego spotkania Putina. Podczas gdy spotkanie w Białym Domu było historyczne, również było ciężkie w retoryce i światła w sprawie namacalnego postępu.
Mając niewiele do pokazania z dwóch szczytów, presja nasila się na prezydenta, który uczynił zakończeniem zagranicznych wojen kluczową obietnicą kampanii. Ale były dwa potencjalnie znaczące osiągnięcia.
W poniedziałkowym konfabcie Białego Domu Trump wydawał się otwarty na zapewnienie Ukrainy USA, jeśli umowa zostanie zawarta. Ukraińcy i ich europejscy sojusznicy postrzegają to jako istotny element osiągnięcia trwałego pokoju.
We wtorek rano Trump nieco zabezpieczył, mówiąc, że zobowiązanie w USA może pociągać za sobą „wsparcie powietrzne”, a nie amerykańskich żołnierzy na Ukrainie i że Europa będzie musiała wziąć większość ciężaru.
Powiedział także, że „ustalenia” były dokonywane na dwustronny szczyt między Putinem i Zelensky – chociaż lokalizacja i szczegóły pozostają w powietrzu – po czym bezpośrednio uczestniczyłby w trójstronnym spotkaniu z dwoma mężczyznami.
Przywódcy europejscy chcą również zawieść broni przed jakimkolwiek dwustronnym spotkaniem, coś, co Trump powiedział, że nie jest prawdopodobne.
Mimo to wszelkie kroki, jakkolwiek niewielkie w kierunku bezpośrednich negocjacji na poziomie lidera między Zelensky i Putinem są osiągnięciem.
Prosty fakt, że wczorajsze spotkania między Trumpem i Zelensky oraz większe spotkanie przywódców europejskich, został przeprowadzony w przyjazny, spółdzielczy sposób, jest godny uwagi, biorąc pod uwagę przyczyną wizytę Zelensky’ego w Białym Domu w lutym, a czasem kontrowersyjne stosunki, które Trump miał ze swoimi europejskimi odpowiednikami.
Trump wydawał się cieszyć się łaskawym gospodarzem zarówno na Alasce, jak i w Białym Domu, a jego komentarze sugerują, że postrzega się, że zakończyła wojnę na Ukrainie jako klucz do umocnienia jego dziedzictwa.
„Jeśli uda mi się dostać do nieba, będzie to jeden z powodów” – powiedział we wtorkowym wywiadzie telewizyjnym.
Ale ścieżka do nieba jest wąska, jak to się mówi, i wciąż istnieją wiele przeszkód w zakończeniu wojny na Ukrainie, nie przynajmniej tego jest to, że nadal nie jest jasne, czy Putin chce, aby wojna się skończyła, gdy robi szlifowanie postępów na polu bitwy.
Rosyjski przywódca może poczuć, że jego pozycja rośnie tylko w miarę upływu czasu, a najlepszą strategią jest spowalnianie negocjacji przy jednoczesnym unikaniu nowych sankcji w USA, które mogłyby jeszcze bardziej zaszkodzić jej gospodarce.
Trump umieścił te sankcje, które pojawiły się prawdopodobnie jeszcze dwa tygodnie temu, na nieokreślony hold, i wydaje się, że legalnie wierzy, że Putin chce zawrzeć umowę.
W prywatnych komentarzach do francuskiego prezydenta Emmanuela Macrona, który został odebrany przez mikrofon na żywo, Trump powiedział tak samo.
„Myślę, że chce zawrzeć dla mnie ofertę, rozumiesz to?” Powiedział Trump. „Choć brzmi to szalone”.
Może to zabrzmieć szalone, biorąc pod uwagę, że Putin kontynuował swoje nieustępliwe ataki na Ukrainę od prawie czterech lat. Może to również brzmieć naiwnie. Ale amerykański prezydent wnosi znaczną wiarę w rzekome dobre intencje Putina.
Nawet jeśli Putin okaże się wiarygodnym partnerem negocjacyjnym – dużym, jeśli – sam Trump może być sojusznikiem rtęciowym. Podczas gdy spotkania w Białym Domu przebiegły gładko, wcześniej skręcił w amerykańskiej polityce zagranicznej i mógł to zrobić ponownie. Właśnie w ciągu ostatnich ośmiu miesięcy jego poglądy na Zelensky przeżyły się między ostro krytycznymi dla wspierania.
Pokój, który zależy od amerykańskich zapewnień, może nie być solidnym fundamentem budowania. Czasami niestosowne wysiłki europejskich przywódców o obficie Trumpa z pochwałą w poniedziałek wskazały na ich obawy dotyczące jego czasami burzliwej natury.
„Myślę, że w ciągu ostatnich dwóch tygodni prawdopodobnie mieliśmy większy postęp w zakończeniu tej wojny niż w ciągu ostatnich trzech i pół roku” – powiedział prezydent fińskiego Alexander Stubb.
Pośpiesznie zorganizowana podróż Europejczyków do Waszyngtonu została zaprojektowana w celu kanapki Putina, aby ograniczyć jego zdolność do wpłynięcia na myślenie Trumpa.
Oprócz kluczowych graczy istnieje inny głos w procesie decyzyjnym Trumpa – jego baza polityczna, która bierze do serca jego „Amerykę pierwszą”, nieinterwencjonistyczną retorykę.
Wszelkie zapewnienia bezpieczeństwa, wszelkie zobowiązanie zasobów wojskowych lub wszelkie nowe obowiązki zagraniczne, które Trump może rozważyć, aby osiągnąć umowę pokojową, mogą być rozpatrywane sceptycznie przez jego zwolenników.
W czerwcu byli niespokojni podczas strajków w Iranie i była to tylko jedna noc akcji. Bardziej trwałe amerykańskie obowiązki wobec Ukrainy w czasach, gdy duży segment narodu wolałby skupić się na sobie, może postawić Trumpa w trudnej pozycji – taki, którego wolałby całkowicie uniknąć.
Niezależnie od poczynienia postępu wciąż istnieje jedna podstawowa rzeczywistość, która ulegnie amerykańskiemu zaangażowaniu w proces pokojowy w nadchodzących dniach. Trump może być postrzegany przez świat – i historię – jako rozjemca. Ale w porównaniu z Europą, Rosją lub na pewno Ukrainą, ma najmniejszy zagrożenie podczas tych negocjacji.
W końcu Trump mógł po prostu opuścić stół. Zdolność do odejścia jest również rodzajem mocy.
Podążaj za zwrotami akcji drugiej kadencji Trumpa z korespondentem Ameryki Północnej Anthony’ego Zurchera tygodnika Polityka amerykańska Unspun biuletyn. Czytelnicy w Wielkiej Brytanii mogą Zarejestruj się tutaj. Osoby spoza Wielkiej Brytanii mogą Zarejestruj się tutaj.
