Jak Trump dokonał niesamowitego powrotu

To z pewnością najbardziej dramatyczny powrót w historii politycznej Stanów Zjednoczonych.

Cztery lata po opuszczeniu Białego Domu Donald Trump ma zamiar wrócić do Białego Domu po tym, jak miliony Amerykanów głosowało za daniem mu drugiej szansy.

Kampania wyborcza zapisała się na kartach historii: przeżył dwie próby zamachu, a jego pierwotny przeciwnik, prezydent Joe Biden, odpadł na kilka miesięcy przed dniem wyborów.

Chociaż ostateczne głosy wciąż są liczone, większość Amerykanów w kluczowych stanach, na których toczyły się bitwy, zdecydowała się na niego głosować, a wielu z nich jako główne obawy podaje gospodarkę i imigrację.

Triumf następuje po spektakularnym upadku. Odmówił uznania wyników wyborów w 2020 r., które przegrał z Bidenem, a jego rola w próbie obalenia wyników wyborów w celu utrzymania się na stanowisku jest nadal analizowana.

Grozi mu zarzuty o rzekome podżeganie do brutalnego ataku na Kapitol USA 6 stycznia 2021 r. Przejdzie także do historii jako pierwszy urzędujący prezydent skazany za przestępstwo po uznaniu go za winnego fałszowania dokumentacji handlowej.

Nietrudno zrozumieć, dlaczego jest postacią głęboko polaryzującą.

Przez całą kampanię Trump używał podżegającej retoryki – żartował i groził zemstą swoim wrogom politycznym.

Niewiele osób ma złoty środek, jeśli chodzi o Trumpa. Większość wyborców, z którymi rozmawiałem w trakcie tej kampanii, stwierdziła, że ​​chciałaby, żeby „zamknął swoją gębę” – ale udało im się o tym zapomnieć.

Zamiast tego skupili się na pytaniu, które zadawał na każdym wiecu. „Czy teraz jest ci lepiej niż dwa lata temu?”

Wiele osób, które głosowało na Donalda Trumpa, wielokrotnie powtarzało mi, że ich zdaniem gospodarka była znacznie lepsza, gdy sprawował urząd, i mieli dość prób związania końca z końcem. Chociaż w dużej mierze przyczyną inflacji były czynniki zewnętrzne, takie jak pandemia Covid-19, obwiniali oni ustępującą administrację.

Wyborcy byli także głęboko zaniepokojeni nielegalną imigracją, która za czasów Bidena osiągnęła rekordowy poziom. Zwykle nie wyrażali poglądów rasistowskich ani nie wierzyli, że migranci zjadają ludzkie zwierzęta, jak twierdził Trump i jego zwolennicy. Chcieli po prostu znacznie silniejszego egzekwowania prawa granicznego.

„Najpierw Ameryka” to kolejne ze sloganów Trumpa, które zdawało się trafiać w gusta wyborców. W całym kraju słyszałem, jak ludzie – z lewej i prawej strony – narzekali, że miliardy dolarów wydano na wsparcie Ukrainy, choć uważali, że pieniądze będą znacznie lepiej wydane we własnym kraju.

Ostatecznie nie mogli po prostu głosować na Harrisa, który przez cztery lata był wiceprezydentem Bidena. Wierzyli, że będzie podobnie i chcieli zmian.

Być może jedną z ironii tych wyborów jest to, że kandydat, który w największym stopniu reprezentował zmianę, sam był u władzy zaledwie cztery lata temu. Ale istnieje kilka różnic między tamtym czasem a dniem dzisiejszym.

Kiedy w 2016 r. po raz pierwszy doszedł do władzy, był politycznym outsiderem i przynajmniej przez jakiś czas otaczał się doświadczonymi doradcami politycznymi i personelem, którzy pokazali mu, na czym polega i ograniczali jego działania. Teraz nie wydaje się być zainteresowany przestrzeganiem zasad gry.

Wielu z tych samych doradców i pracowników wypowiadało się, nazywając go „kłamcą”, „faszystą” i „niezdolnym”. Ostrzegli, że jeśli otoczy się lojalistami, czego się od niego oczekuje, to nie będzie nikogo, kto powstrzyma go od jego bardziej ekstremalnych pomysłów.

Kiedy odszedł ze stanowiska, stanął w obliczu litanii zarzutów karnych związanych z jego rolą w zamieszkach na Kapitolu, sposobem, w jaki zajmował się dokumentami dotyczącymi bezpieczeństwa narodowego i ukrywaniem płatności pieniężnych na rzecz gwiazdy porno.

Ponieważ jednak Sąd Najwyższy orzekł, że prezydentowi przysługuje całkowity immunitet karny za czyny urzędowe sprawowanego urzędu, postawienie mu zarzutów podczas kadencji następnej kadencji będzie niezwykle trudne dla każdego prokuratora.

Jako prezydent mógłby poinstruować swój departament sprawiedliwości, aby wycofał stawiane mu zarzuty federalne w związku z zamieszkami 6 stycznia, aby nie musiał się martwić karą więzienia. Jednocześnie mógłby ułaskawić setki osób skazanych na karę więzienia za udział w zamieszkach na Kapitolu.

Ostatecznie wyborcom zaprezentowano dwie wersje Ameryki.

Donald Trump powiedział im, że ich kraj to upadający naród, który tylko on może ponownie uczynić wielkim.

Tymczasem Harris przestrzegł, że jeśli Trump zostanie wybrany, amerykańska demokracja stanie w obliczu egzystencjalnego zagrożenia. To się jeszcze okaże. Jednak to, co sam Trump powiedział podczas kampanii, nie do końca złagodziło obawy ludzi.

Chwalił autorytarnych przywódców, takich jak Władimir Putin w Rosji i Kim Dzong Un z Korei Północnej, o których, jego zdaniem, „byli na szczycie swojej gry, czy ci się to podoba, czy nie”.

Mówił o próbach uciszenia krytyków w prasie. Na kilka dni przed wyborami poczynił także uwagi, z których sugerował, że nie miałby nic przeciwko, gdyby przedstawiciele mediów zostali zabici.

W dalszym ciągu wzmacniał teorie spiskowe i bezpodstawne twierdzenia o oszustwie wyborczym – mimo że wybory ostatecznie doprowadziły do ​​jego zwycięstwa.

Teraz wyborcy przekonają się, jak wiele z tego, co powiedział podczas kampanii, było po prostu luźnymi gadkami – „Trump jest Trumpem”. I pamiętajcie: nie tylko Amerykanie muszą zmierzyć się z rzeczywistością drugiej kadencji Trumpa.

Reszta świata odkryje teraz, co naprawdę oznacza „America First”. Od globalnych konsekwencji gospodarczych zaproponowanych przez niego 20% ceł na import z USA po wojny na Ukrainie i na Bliskim Wschodzie, które obiecał zakończyć – niezależnie od tego, która strona wygra.

Donaldowi Trumpowi w pierwszej kadencji nie udało się zrealizować wszystkich swoich planów. Teraz, mając drugą kadencję i przy znacznie mniejszych obciążeniach, Ameryka i świat zobaczą, co naprawdę może zrobić.

Korespondent z Ameryki Północnej, Anthony Zurcher, w swoim wydawanym dwa razy w tygodniu biuletynie US Election Unspun wyjaśnia wyścig do Białego Domu. Czytelnicy w Wielkiej Brytanii mogą zarejestruj się tutaj. Osoby spoza Wielkiej Brytanii mogą zarejestruj się tutaj.