Jeśli wydaje się, że jest jedna prawda, Donald Trump w jego siedemdziesięciu ośmiu lat, to jest zalety kłamstwa przez cały czas-wśród nich nikt nie wie, kiedy blefujesz i kiedy masz na myśli to, co mówisz. Narzucasz kalekie taryfy na sojuszników? Sprzedawanie Ukrainy? Korzystanie z rządu do uchwalenia zemsty na wrogów politycznych? Prezydent mógł zagrozić wszystkim tymi rzeczami, mogłoby powiedzieć – o co więcej – że w rzeczywistości zamierza je zrealizować. Ale nawet teraz, po tym, jak otworzył swoją drugą kadencję z fali niezwykle destabilizujących działań towarzyszących jego zapalnej retoryce, istnieje pewien stopień niepewności, częściowo dlatego, że nikt nigdy nie może zaoferować ostatecznej odpowiedzi na pytanie: jak daleko jest gotów się udać?
Trump uwielbia niepewność tak bardzo, że można to nazwać pierwszą zasadą jego prezydentury – korzyści z boku, o ile uważa się za okaleczenie Generuje gdziekolwiek idzie. Zwolennicy prezydenta często chwali się rzekomą otwartością jego administracji. Sam Trump jest „najbardziej przejrzystym i dostępnym prezydentem w historii”, powiedział niedawno jego sekretarz prasowy Karoline Leavitt. Ale oczywiście „Volucjalność” nie jest synonimem „przejrzystości”. Zamieszanie, które Trump realizuje za każdym razem, gdy mówi, nie jest dziwactwem, ale cechą decydującą: Służy do powiększania jego mocy, pozostawiając ludzi i rynki wiszące na każdym skręcającym słowie. To nic nowego. Trump trolluje świat tym podejściem, odkąd po raz pierwszy wszedł do polityki. W swoim przemówieniu zagranicznym politykiem, w którym uczestniczyłem dziewięć lat temu tej wiosny, w hotelu Mayflower w Waszyngtonie, Trump powiedział: „Musimy być nieprzewidywalni”. )
Tym razem różnica polega na tym, że Trump porusza się znacznie, znacznie szybciej. Kiedy dyrektorzy generalni narzekają, co zrozumiałe, na ich niezdolność do prowadzenia firm w atmosferze, w której linia prezydenta różni się z dnia na dzień, czy narzuci taryfy na rynku, ile taryfy będą, a kiedy wejdą w życie, reakcja Trumpa opowiadała. W weekend, kiedy Maria Bartiromo z Fox News poprosiła go o wyjaśnienie swojej pozycji, odpowiedział: „Będziesz dużo. Ale możemy pójść z pewnymi taryfami. To zależy. Możemy pójść w górę. Nie sądzę, że zejdziemy, ale możemy pójść w górę ”. Kiedy Bartiromo konkretnie zapytał o obawy liderów biznesu, dodał: „Mają dużo jasności. Po prostu tego używają. To prawie jak ugryzienie dźwięku. Zawsze tak mówią – chcemy jasności. „Nie było to zatem zaskoczeniem, że pierwsza strona Wall Street Journal przewieziony historia W czwartek z nagłówkiem „Frustracje CEO z Trumpem nad Mountem Trade – w prywatnym”. „Huśtanie się od jednej skrajności do drugiego nie jest właściwym podejściem politycznym” – powiedział, że cytowany był dyrektor generalny Chevron, Mike Wirth. „Naprawdę potrzebujemy spójnej i trwałej polityki”.
Już endemiczny brak jasności Trumpa spowodował znaczną liczbę rzeczywistych luzów. W ciągu ostatniego miesiąca, wśród prawie codziennej zapory sprzecznych informacji o wojnie handlowej prezydenta, indeks S. & P. 500 spadł o więcej procent w porównaniu z rekordowym rekordem lutego, stawiając go na oficjalnym terytorium korekty rynku. Nowe badanie Reuters/IPSOS, opublikowane w tym tygodniu, wykazało, że pięćdziesiąt siedem procent Amerykanów uważało, że polityka gospodarcza Trumpa jest zbyt „nieobliczalna”. Sam rząd federalny przyszedł do stanu zamieszania wywołanego przez Trumpa, który nie ma precedensu. W czwartek sędzia federalny nakazał rządowi na rezygnację tysięcy, jeśli nie dziesiątek tysięcy pracowników w sześciu agencjach federalnych czystki Zamówiony przez Elona Muska i jego tak zwanego Departamentu Rządowego wydajności. Fakt, że nie było od razu jasne, ilu zwolnionych pracowników wpłynie na to punkt.
Tymczasem w sprawach zagranicznych zamieszanie, które Trump stworzył w ciągu kilku krótkich tygodni, budzi geopolityczny umysł. Rozważ tę giełdę w czwartek po tym, jak sekretarz stanu Trumpa, Marco Rubio, przybył na szczyt światowych przywódców w Kanadzie, niezręcznie w czasie wojny handlowej Trumpa z Ottawą i zagrożeniami dla aneksowego północnego sąsiada Ameryki. Rubio opublikował na X Co mogło być, w innej administracji, uważane za dyplomatyczną płytę kotła: „Jestem w Quebecu na moje pierwsze spotkanie G7 jako Sekretarz Stanu. Pod przywództwem @Potusa będziemy używać forów takich jak G7, aby przeciwdziałać naszym przeciwnikom i stać przy naszych sojusznikach. ” . Czasy’ Korespondent dyplomatyczny, Edward Wong, szybko odpowiedział jednym z tych pytań, z których zwykłe pytanie sugeruje stan ekstremalnej dyskomórki. „Kim są sojusznicy i kim są przeciwnicy?” zapytał.
Żadna odpowiedź nie była nadchodząca, choć wydaje mi się, że to była pewna odpowiedź, gdy Trump powtórzy jego żądanie, niecałą godzinę później, że Kanada stała się pięćdziesiątym pierwszym stanem Ameryki. (Hojnie, powiedział, że Kanadyjczycy mogą zachować swój hymn narodowy.) Jeśli chodzi o G-7, Trump wielokrotnie powiedział w pierwszych tygodniach, że grupa powinna ponownie zaatakować Rosję-przeciwnik, którego inwazja na Ukrainę pozostałych członków grupy i Stanów Zjednoczonych do niedawna wydawała setki miliardów dolarów. Nic dziwnego, że nie byłem w stanie przestać myśleć o uwagi, którą usłyszałem od byłego starszego urzędnika Pentagonu w tym tygodniu, apropos obrotu Trumpa wobec Władimira Putina. Cytując zmarłego informatora Daniel Ellsberg O wojnie w Wietnamie zauważył: „Nie było tak, że byliśmy po złej stronie. My był niewłaściwa strona. ”
Kilka tygodni temu uczestniczyłem w lunchu w think tanku w Waszyngtonie, gdzie zwolennicy Ukrainy zastanawiali się, czy Trump rzeczywiście porzuci kraj dla Rosji. Sesja odbyła się kilka dni po tym, jak Trump publicznie obwinił rosyjską inwazję na Ukrainę o samą Ukrainę-i kilka dni przed infałdentem Trumpa Trumpa Owalna konfrontacja biura Wraz z prezydentem Ukrainy, Volodymyr Zelensky, co spowodowało, że Zelensky został wyrzucony z Białego Domu i nagły, choć tymczasowy, odcięcia amerykańskiej pomocy wojskowej i wywiadu dla jego kraju.
Mimo to było dla mnie jasne, że wielu uczestników było zszokowanych i przerażonych, w obliczu tak wielu dowodów przeciwnych, że Trump wydawał się kontynuować to, co od dawna groził. Mój gospodarz również to zauważył – po cytowaniu ulubionej linii od poety Williama Carlosa Williamsa o „rzadkim występie oczekiwanych”. Jak doskonałe. Bardziej eleganckie niż „tak ci powiedział”, linia równie dobrze może być epigrafem tych czasów.
Wolę wierzenia inaczej jest smutną prawdą o ludzkiej naturze, którą cynik, taki jak Trump, nauczył się wykorzystywać. Nadzieja może nie być strategią, ale pozostaje ustawieniem domyślnym. Podwójny prezydent, jego celowe zamieszanie i niekończące się kondygnacje dotyczące tego, jak poważnie traktować jego wypowiedzi, nie tylko służy do utrzymywania otwartych drzwi i utrzymania prawdopodobnej zaprzeczania; Zapewniają osłonę osobom szukającym sposobu na wsparcie jego nieobsługiwanych działań. Myślę, że częścią tego, co wydaje się tak drastyczne i inaczej w Trump 2.0, nie jest radykalizm jego programu, ale że tak szybko porusza się, aby na nim działać. Trudniej było zracjonalizować swoje słowa jako jedynie puste stanowiska przypadkowego prezydenta. Po raz pierwszy od ponad ośmiu lat zdominował naszą politykę, Amerykę – i resztę świata – pogodzi się z ideą, że Donald Trump może to naprawdę mieć na myśli. ♦
