Po tygodniach napiętych negocjacji między ich najlepszymi urzędnikami handlowymi UE i USA w końcu zawarły umowę – i pojawia się w przeddzień najnowszych rozmów taryfowych w Ameryce z Chinami.
Ostatecznie objął przywódców z Waszyngtonu i Brukseli, aby usiadli twarzą w twarz, aby osiągnąć niedzielne porozumienie.
To jest również coś, co widzieliśmy z innymi umowami, które zawarł prezydent Donald Trump – jego osobiste zaangażowanie popchnęło ich przez linię – nawet gdy perspektywy przełomu nie wydawały się jasne.
Ma to znaczenie dla obu stron, ponieważ tak wiele firm i miejsc pracy zależy od tego, co UE nazywa „największym dwustronnym stosunkiem handlu i inwestycji na świecie”.
Zarówno prezydent Trump, jak i prezydent Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen może namalować to jako coś w rodzaju zwycięstwa.
W przypadku UE taryfy mogły być gorsze wynoszące 15%, a nie 30%, które były zagrożone – chociaż nie jest tak dobre, jak 10% wskaźnik 10%.
Dla Stanów Zjednoczonych odpowiada oczekiwaniu około 90 mld USD (67 mld GBP) przychodów z taryf dla kasetaków rządowych – na podstawie zeszłorocznych danych handlowych – plus obecnie w kraju jest 600 mld USD inwestycji.
Wiele innych dużych liczb zostało rzuconych pod względem tego, jak bardzo UE zainwestuje w USA, ale diabeł będzie szczegółowo.
Pytania takie jak dokładnie, kiedy te inwestycje zostaną dokonane i w jakich obszarach są na razie, bez odpowiedzi.
Ta umowa jest sprzedawana jako przełomowy moment w stosunkach między USA a UE.
Do tego momentu nie było łatwo.
Zarówno Waszyngton, jak i 27-narodowy blok grali w Hardball i żaden z nich nie był gotowy łatwo się poddać, dlatego rozmowy te spadły do drutu.
Ale żadna ze stron nie chciała, aby negocjacje przeciągały się poza terminem 1 sierpnia.
Przez lata prezydent Stanów Zjednoczonych wbrew temu, co uważa za nieuczciwe praktyki handlowe w Europie.
Pierwszą częścią tego jest deficyt. W ubiegłym roku oznaczało to, że USA kupiły 236 mld USD towarów więcej od UE niż sprzedane do bloku.
Trump przyjmuje nieco uproszczony pogląd, że jest to bogactwo amerykańskie niepotrzebnie opuszczające kraj. Rzeczywistość jest taka, że handel międzynarodowy jest bardziej złożonym sprawą.
Inną skargą było to, że ścisłe przepisy UE na wszystko, od samochodów po kurczaki, utrudniają amerykańskim firmom sprzedawanie swoich produktów w UE niż na odwrót.
Kiedy otrzymamy więcej szczegółów tej umowy, możemy wiedzieć, ile zostało zrobione, aby to rozwiązać.
Ale prezydent Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zdawał się uznać potrzebę rozwiązania deficytu.
Ogłaszając umowę, powiedziała: „Musimy ją przywrócić. Mamy doskonałą relację handlową.
„To ogromna ilość handlu, którą mamy razem. Więc sprawimy, że będzie to bardziej zrównoważone”.
Ta umowa pokazuje, jak poważny prezydent Trump jest o renegocjacie, w jaki sposób USA, największa na świecie gospodarka, prowadzi interesy ze wszystkimi innymi.
Biorąc pod uwagę, że UE składa się z 27 bardzo różnych krajów, wydawało się, że jest to jedno z trudniejszych umów handlowych.
Nadchodzi kilka dni po tym, jak USA zawarły kolejną poważną umowę z Japonią – odbyły się również umowy z Wielką Brytanią, Wietnamem i Indonezją.
Pozostałe duże na stole są z trzema największymi amerykańskimi partnerami handlowymi – Meksykiem, Kanadą i Chinami.
A z prezydentem USA w nastroju do tworzenia transakcji może być więcej pozytywnych wiadomości dla globalnej gospodarki w ciągu najbliższych 48 godzin.
Po raz trzeci od tylu miesięcy Stany Zjednoczone i Chiny prowadzą kolejne rozmowy handlowe w Sztokholmie w Szwecji, w poniedziałek i wtorek
Oczekuje się, że wyższe taryfy można zawiesić na kolejne 90 dni.
Kilka dni temu Trump powiedział, że Stany Zjednoczone „bardzo dobrze dogadują się z Chinami” i sugerował, że główny punkt przyklejania metali ziem rzadkich został pokonany.
Dzięki szerokim nakładom porozumienia UE w hold, negocjatorzy handlowi Waszyngtonu mają wiatr w żaglach, którzy rozmawiają z Pekinem.
Ale Chiny do tej pory przyjęły bardziej bezkompromisowe podejście niż inni amerykańscy partnerzy handlowi.
A jeśli rozmowy między dwiema największymi gospodarzami świata zawahają się, globalny handel mógłby nadal kierować się niepewnymi wodami w nadchodzących miesiącach.
