Oszust korzystający z programu Ponzi, który wyłudził miliony dolarów od potencjalnych inwestorów, po ponad dziesięciu latach spędzonych w więzieniu odwołuje się od swojego wyroku i wyroku.

We wrześniu Chris Marco został uznany winnym 43 zarzutów o oszustwo po nielegalnym przyjęciu ponad 34 milionów dolarów od sześciu ofiar, którym obiecał znaczne zyski z nieistniejących programów inwestycyjnych.

67-latek usłyszał wyrok Australia ZachodniaNajwyższy Sąd w październiku na 14 lat więzienia, z możliwością zwolnienia warunkowego po 12 latach.

Poznaj aktualności dzięki aplikacji 7NEWS: Pobierz już dziś Strzałka

Marco chce uchylenia 43 wyroków skazujących, twierdząc, że wyroki skazujące są nieracjonalne i nie można ich poprzeć.

Uważa również, że jego wyrok był wygórowany, a sędzia błędnie go ukarał, ponieważ stwierdził, że wiedział, że jego plany inwestycyjne są podejrzane.

W odwołaniu wskazano również, że sędzia Natalie Whitby fałszywie ustaliła, że ​​ofiary Marco padły ofiarą jego kłamstw, gdy przekazywały mu swoje pieniądze.

W dokumencie stwierdzono, że należało nałożyć inny wyrok.

W sumie Marco przyjął od inwestorów 253 miliony dolarów, z czego prawie 200 milionów dolarów spłacił w ciągu prawie ośmiu lat do 2018 roku, zanim dopadł go organ nadzoru korporacyjnego i ogłosił upadłość.

Zainwestował mniej niż pięć procent środków i nie osiągnął żadnego zysku, mimo że gwarantował swoim ofiarom wysokie stopy zwrotu w ramach ekskluzywnych programów niedostępnych publicznie, stwierdziła sędzia Whitby, wydając wyrok.

Marco wiedział, że to, co mówił swoim ofiarom, było nieprawdą, i – jak usłyszał sąd – wypłacił zyski z funduszy własnych i innych inwestorów.

Dokonano tego, aby umożliwić mu kontynuowanie oszukańczego planu.

Marco powiedział swoim ofiarom, że jest odnoszącym sukcesy prywatnym inwestorem i że przez dziesięciolecia inwestowania stworzył relacje, które umożliwiły mu uzyskanie dostępu do pozbawionych ryzyka i ekskluzywnych programów ofert prywatnych – stwierdził sędzia Whitby.

Twierdził również, że jest zamożnym biznesmenem, który zarobił duże sumy pieniędzy na inwestycjach.

W rzeczywistości był „nie wyróżniającym się” wiejskim chłopcem, który był właścicielem i operatorem 16 firm, w tym sklepów wideo, pralni samoobsługowych i magazynów prasowych, zanim zajął się usługami finansowymi i oszustwami.

Source link

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj