W zeszły piątek mógł minąć piękny wiosenny dzień na kampusie Connecticut na Uniwersytecie Wesleyan. Studenci z książkami i laptopami rozsiali zielone wzgórze; Stada rekrutacji odwiedzających prowadziły przewodniki koncertowe; Sezon baseballowy właśnie się rozpoczął i trwała trening. Prawie można było zapomnieć o ponurych cieśnin amerykańskiego szkolnictwa wyższego w 2025 r.
Uczelnie i uniwersytety były wczesnymi celami drugiej administracji Trumpa. W ubiegłym miesiącu administracja ogłosiła, że zbada wysiłki na rzecz różnorodności, równości i włączenia do ponad pięćdziesięciu szkół; Obciąć setki milionów dolarów w finansowaniu federalnym od takich instytucji, jak Johns Hopkins i University of Pennsylvania; i starał się deportować studentów zagranicznych zaangażowanych w pro-palestyński aktywizm. Kolumbia otrzymała list od rządu federalnego, który zawiera żądania – które obejmowało wprowadzanie zmian w polityce dyscypliny i przyjęcia oraz umieszczenie Departamentu Bliskiego Wschodu, Azji Południowej i Afryki w ramach „akademickiego odbiornika” – w celu spełnienia jako „warunków wstępnych” w celu negocjowania przywrócenia czterysta milionów dolarów w finansowaniu federalnym. Uniwersytet zgodził się na te żądania w następnym tygodniu; Tydzień później prezydent uniwersytetu zrezygnował.
Kapitulacja Kolumbii była zgodna z ogólnym trendem w kierunku obrzezania, była zgodna z ogólnym trendem w kierunku obrzezania. Pamięć prezydentów Uniwersytetu Grillowania Kongresu w 2023 r. Wydaje się być świeżo wśród liderów w ED Higher: niewielu chce ryzykować swoją pracę lub budżety, mówiąc niewłaściwe. Wystąpiła garść wyjątków; Na przykład prezydent Christopher Eisgruber z Princeton, który napisał artykuł dla Atlantyk o „Koszt ataku rządu na Kolumbię. ” (W tym tygodniu administracja zawiesiła dziesiątki dotacji na Princeton.) Ale być może żadna nie była tak wolumena ani wytrwa, jak Michael Roth, który jest prezydentem Wesleyan od 2007 roku.
Roth jest historykiem i absolwentem Wesleyana, który jako student licencjacki zaprojektował specjalizację w historii teorii psychologicznej. Jego stypendium zajmowało się Freudem i pamięcią, ale także uczelnie jako instytucje, w książkach takich jak „Wystarczająco bezpieczne przestrzenie”(2019) i„Uczeń: krótka historia”(2023). Ostatnie lata przyniósł coraz bardziej polityczne pchnięcie zarówno do jego pisania (dla mediów krajowych, jak i jego Blog prezydencki) i do jego pracy jako prezydent. W 2023 r., W odpowiedzi na orzeczenie Sądu Najwyższego przeciwko akcji afirmatywnej, Wesleyan zakończył starsze przyjęcia.
Kiedy studenci Wesleyan dołączyli do krajowej fali protestów podczas wojny z Gazą, Roth – który opisuje się jako zwolennik zarówno wolności słowa, jak i prawa Izraela do istnienia – zarówno z protestującymi studentami, jak i tych, którzy chcieli, aby zamknął protesty. Tymczasem w wywiadach i esejach zabrał administratorów w innych uczelniach, aby przyjąć zasady takie jak te znalezione w „Raport Calf”-Dokument z 1967 r. Z University of Chicago, który rozwinął argument, że uniwersytety prawie zawsze powinny pozostać skrupulatnie neutralne. Szanuj wolność słowa! ” Podsumował najnowsza kolumna dla Łupekktóry argumentował, że aresztowanie aktywistki Kolumbii „powinno przerazić każdego prezydenta uczelni”.
Roth i ja spotkaliśmy się w jego biurze, który jest zdominowany przez okrągły stół, w którym spotyka się zarówno z studentami, jak i jego gabinetem. Nosząc kamienie błyskawiczne i skarpetki kropki, był luźny i towarzyski, a nasza rozmowa (która została zredagowana pod kątem długości i przejrzystości) była przerywana jasnym dźwiękiem mrugnięcia z diamentu baseballowego na zewnątrz.
W zeszłym roku, przed wyborami, uczelnie i uniwersytety nie były gotowe na to, co nadchodzi. W jaki sposób rzeczywistość w porównaniu z twoimi oczekiwaniami?
Jest znacznie gorszy niż się spodziewałem.
Miałem ten pomysł – Aal, to było w 2020 roku, tak jak Covid Działało – było świetnie, gdyby uczelnie i uniwersytety traktowały nasze obowiązki obywatelskie poważniej i naprawdę zachęciły studentów do uczestnictwa w sferze publicznej: praca nad kampanią, komisja ds. Stref, cokolwiek. Rygorystycznie agnostyka na temat tego, nad czym postanowili pracować. Znaleźliśmy kilkaset szkół, które zasadniczo zgodziły się i stworzyliśmy sieć. Przed wyborami w 2024 r. Reaktywowaliśmy tę grupę i tym razem instytucje były znacznie mniej skłonne do publicznego poparcia nawet czegoś tak bezstronnego.
Jesteśmy naprawdę małymi – trzy tysiące studentów – i chciałem University of Texas w Austin i Michigan, inne duże miejsca. Niektórzy z nich zasadniczo zgodzili się, ale tym razem w 2024 r. – powiedzmy, kiedy Biden był jeszcze w wyścigu, było jasne, że Trump będzie kandydatem – powściągliwość przywódców akademickich była już widoczna.
W zeszłym roku przeprowadziliśmy program o nazwie Democracy 2024. Przywieźliśmy tutaj ludzi – Nice Conference, wszystkie te rzeczy. I nawet grupa prezydentów, które pomogłem w tym celu, zaczęli więcej mówić o „dialogu w różnych różnicach” niż udziału w systemie wyborczym.
Wszyscy są na korzyść nie walki i lepszych dialogów, a ja też jestem. Ale bardziej opowiadam się za ludźmi pracującymi nad kampaniami i poznawaniem problemów i wykonywania rzeczy. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy stało się boleśnie oczywiste, że chęć prowadzenia fajnych rozmów nie powstrzyma ludzi, którzy są ukierunkowani na autorytaryzm. W tej chwili nie jestem pewien, co ich powstrzyma, z wyjątkiem udanych wyzwań sądowych, a nawet to wydaje się niepewne.
Oglądanie wideo tej biednej kobiety w Tufts, która została uprowadzona przez agentów federalnych – napisałem Mój blog dzisiaj o tym. Myślę, że rząd rozpowszechnia terror i to właśnie mają na myśli. Ten dzieciak nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa.
To przerażający film.
Napisałem do prezydenta Tufts – kto wiem, ponieważ jesteśmy na tej samej konferencji sportowej – i po prostu powiedziałem: „Czy jest coś, co chcesz zrobić?” Powiedział: „Dziękuję za pisanie”. I nie znam jego firmy. Jestem pewien, że próbuje pomóc uczniowi; To jego odpowiedzialność i szanuję to. Ale myślę też, że każdy obywatel, ale z pewnością każda osoba uniwersytecka, powinna wyrażać oburzenie.
Jestem ciekawy twoich przemyśleń o tym, jak się tu skończyliśmy. Czy istnieją wybory, które dokonały uniwersytetów, które sprawiły, że były bardziej podatne na atak?
