W eseju z 1897 r. Przeczytany przez pokolenia studentów prawa, Oliver Wendell Holmes, Jr., opisuje Prawo jako „proroctwa tego, co sądy, w rzeczywistości i nic bardziej pretensjonalnego”. Innymi słowy, prawnik stara się dokładnie przewidzieć, co sąd zdecyduje i doradza osobie, jak uniknąć straty. Prawnicy, którzy doradzali prezydentowi Donalda Trumpa działania wykonawcze W pierwszych tygodniach jego kadencji prawdopodobnie przewidywał, że w pozwach dotyczących wielu środków – od zamrażania wydatków federalnych po umożliwienie Departamentowi Efektywności Rządowej na prowadzenie Roughshod nad agencjami federalnymi – wiele sądy rejonowych będą rządzić przeciwko niemu. Ale prawdopodobnie przewidzieli również, że niektóre z tych spraw dotrą do Sądu Najwyższego. To sprawia, że strategia prawna Trumpa jest zrozumiała.
Łatwo było czuć się przytłoczona szybkością i skalą ćwiczeń władzy Trumpa, które wydają się lekkomyślnie i przypadkowo lekceważyć prawo. Charakter „szoku i podziwu” polega na tym, że trudno jest widzieć lub myśleć wyraźnie. Ale to, co gra w oklerze chaosu, to celowy i zorganizowany program taktyczny mający na celu podjęcie działań, które wywołują szereg pozwów, z których niektóre mogą stać się dobrymi pojazdami do ustanowienia konstytucyjnej wizji, w której prezydent ma wyłączną władzę nad całym wykonawcą oddział. Ta wizja nie jest nowa: jest znana jako jednolita teoria wykonawcza i ma długi rodowód, pochodzący z założyciela. W oparciu o to, gdzie Sąd Najwyższy od pewnego czasu zmierza w sprawach wykonawczych-nawet zanim Trump wyznaczył trzech sędziów-jest prawdopodobne, że sąd w pewnym stopniu potwierdzi tę wizję.
Trump ma całkiem niezłe osiągnięcia w sprawie windykacji sądowej po zaangażowaniu się w postępowanie rzekomo nielegalne. Wśród jego najważniejszych wygranych przeszłych było Trump przeciwko Hawajeod 2018 r., W którym sąd utrzymał wczesne nakazy wykonawcze Trumpa zakazujące ludzi z niektórych krajów Muzułmańskiej Majority przed wejściem do USA zamiast ogłosić „muzułmański zakaz” Trumpa, sąd podkreślił władzę prezydenta wobec imigracji i bezpieczeństwa narodowego, wzmacniając władzy władzy wykonawcze Moc, którą Trump ma teraz włada. W swojej ostatniej wygranej, Trump przeciwko Stanom Zjednoczonymod ubiegłego roku sąd uznał niekonstytucyjne kluczowe części federalnego prokuratury Trumpa za jego postępowanie około 6 stycznia. Również w tym przypadku zarzuty, że działał bezprawnie, doprowadziły do przełomowej decyzji wzmocnienia władzy prezydenckiej na mocy konstytucji. Lekcje te stanowi kształt strategii w drugiej kadencji: przedstawia sądowi możliwości rozszerzenia zakresu władzy wykonawczej.
Kiedy administracja twierdzi, że wszystko, co robi, jest zgodne z prawem, nawet gdy szaleńczo narusza ustawy kongresowe, jest to zgodne z jej przewidywaniami – lub aspiracją – potwierdzającą w Sądu Najwyższym. Prezydent jest oczywiście zobowiązany do przestrzegania legalnych ustaw kongresowych. Ale ustawy nie są zgodne z prawem, jeśli są niekonstytucyjne. Na przykład, gdyby Kongres uchwalił ustawę instruującą prezydenta o wprowadzenie niewolnictwa, prezydent nie byłby zobowiązany do robienia tego, co skierował Kongres – może nawet nie mieć obowiązku. Mógłby się spodziewać, że w pozwie twierdzącym, że naruszył ustawę, sądy stwierdzą, że nie działał niezgodnie z prawem, ponieważ ustawa była przede wszystkim niekonstytucyjna. Większość prezydenckich naruszeń ustaw kongresowych nie jest tak prosta i, na szczęście większość prezydentów nie z zadowoleniem z zadowoleniem z zadowoleniem z zadowoleniem z zadowoleniem z udziałem Kongresu bezpośredniego buntu. Ale wcześniejsze przypadki buntu prezydenckiego obejmują przypadek, w którym Kongres uchwalił ustawę wymagającą Departamentu Stanu, aby dał obywatelom USA urodzonym w Jerozolimie możliwość wymienienia Izraela jako miejsca urodzenia w amerykańskich paszportach. Jest to sprzeczne z od dawna amerykańską polityką nie uznania suwerenności izraelskiej lub palestyńskiej nad miastem, a prezydenci George’a W. Busha i Baracka Obamy odmówili przestrzegania, wierząc, że Kongres naruszył rozdział władzy. Sąd Najwyższy zgodził się, że Kongres działał niekonstytucyjnie, ponieważ prezydent ma wyłączną władzę do uznania obcych krajów. Prezydent nie jest nielegalny, aby działać zgodnie z jego prognozą tego, co zrobi sąd.
Tego rodzaju dynamika aspiracyjna informuje Trumpa nieposłuszeństwa Statutów Kongresowych, które ograniczają jego kontrolę nad oddziałem wykonawczym. W ostatnich tygodniach Trump zwolnił funkcjonariuszy z branży wykonawczej, w tym Członek Krajowej Rady ds. Stosunków Pracy, otwarcie przeciwstawiając się ustawom, które sprawiają, że są one odpalane tylko dla przyczyny. W 2020 r. Trybunał orzekł, że Kongres naruszył podział władzy, ograniczając zdolność prezydenta do zwolnienia z Will Dyrektor Konsumenckiego Biura Ochrony Finansowej, stwierdzając, że prezydent musi mieć uprawnienia do usunięcia funkcjonariuszy, którzy w jego imieniu posługują się władzą wykonawczą. Na podstawie tej logiki prawnicy administracji Trumpa muszą przewidzieć, że Trybunał orzekł, że Kongres podobnie niekonstytucyjny jest ograniczenie zdolności prezydenta do zwolnienia członków zarządów lub komisji, które przewodzą agencjom wykonawczym, takim jak NLRB idea kontroli prezydenckiej nad kontrolą prezydencką nad kontrolą prezydencką Oddział wykonawczy stoi także za ruchami Trumpa w celu stracenia kariery urzędników cywilnych. Masowe zakończenia pracowników „głębokiego państwa” mogą służyć bezpośrednim celowi ubezpieczenia lojalności pracowników wobec priorytetów Trumpa, ale większa nagroda jest konstytucyjną normą całkowitej kontroli prezydenckiej oddziału wykonawczego.
Wiele działań Trumpa wydaje się interpretować władzę wykonawczą jako pozwalającą mu podejmować działania, które jego krytycy są zarezerwowane tylko dla Kongresu. Niewątpliwie jest to uzasadniona władza kongresowa dla odpowiednich funduszy na dotacje i pożyczki federalne; Następnie oddział wykonawczy wypłaca te fundusze odbiorcom za pośrednictwem agencji federalnych. Administracja Trumpa ogłosiła w zeszłym miesiącu, że tak było Tymczasowe zamarzanie Wypłata funduszy federalnych, podczas gdy agencje przeglądają, czy pieniądze będą wspierać priorytety prezydenckie – w tym polityki określone w nakazach wykonawczych Trumpa w sprawie imigracji, pomoc zagranicznaZmiany klimatu, DEI, tożsamość transpłciowa i aborcja. Pozew kwestionujący zamrożenie wydatków twierdzi, że odmowa wypłacania funduszy prezydenta narusza rozdział władzy poprzez tworzenie warunków finansowania, które tylko Kongresowi miałby narzucić. Kilku sędziów wydało tymczasowe nakazy krępowania w celu ponownego zamrażania zamrożenia, aw tym tygodniu sąd rejonowy stwierdził, że administracja narusza nakazy ograniczające. Ta sytuacja skłoniła twierdzenia, że jesteśmy już w kryzysie konstytucyjnym.
Ale to nie jest takie proste. Nie ma żadnej ogólnej zasady przeciwko prezydentom kierującym wydatkami uznaniowymi w sposób zgodny z ich polityką. Na przykład Kongres przywłaszczył fundusze na obiady szkolne, a Biden Administration uwarunkowała otrzymanie tych funduszy na ich przyjęcie definicji „płci”, która obejmowała orientację seksualną i tożsamość płciową. Administracja Trumpa chce ustalić finansowanie na przyjęcie definicji „płci”, która nie Uwzględnij między innymi tożsamość płciową. W zależności od tego, co Kongres powiedział o dyskrecji wykonawczej w określonych ustawach, że odpowiednie fundusze mogą być dopuszczalne dla agencji, aby ustalić fundusze na zgodność z nakazami wykonawczymi Trumpa. Kongres wyjaśnił, w ustawie o kontroli zatrzymania z 1974 r., Że prezydent nie może posunąć się tak daleko, aby zastąpić własną decyzję o finansowaniu decyzji Kongresu, po prostu odmawiając uwalniania funduszy. Zaskakujące będzie jednak, jeśli administracja Trumpa nie argumentuje w sądzie, że regulacja Kongresu dotycząca tego, w jaki sposób i czy prezydent wypłaca fundusze przywłaszczone przez kongres, jest niekonstytucyjną ingerencją w władzę wykonawczą. Byłby to ekstremalny argument prawny, ale taki, który jest zgodny z ruchem administracji o zamrożeniu wszystkich wydatków bez uczestnictwa w szczegółach tego, czego może wymagać każda ustawa.
Kilka pozwów sprzeciwiających się wydajności Departamentu Rządu podnosi możliwość, że inna ustawa kongresowa zostanie unieważniona przez sądy na podstawie oddzielenia postów. Pozew twierdzą między innymi, że ponieważ Trump tego nie ubezpieczył DOŻAktórych członkowie nazywani są „specjalnymi pracownikami rządowymi”, jest zrównoważony ideologicznie, naruszył prawo federalne, które reguluje, w jaki sposób prezydent może otrzymywać porady od obywateli prywatnych. W 1974 r. Antonin Scalia, wówczas prawnik w Biurze Radcy prawnej pod prezydentem Geraldem Fordem, podsumował w memorandum, że ustawa sporna niekonstytucyjnie rzekomo „uregulować władzę domyślnie nabywaną wyłącznie w prezydenta – władzy do zaspokojenia i uzyskania porady i uzyskania porady i uzyskania porady gdzie chce ”.
