Taryfy Trumpa: zemścić się lub negocjować

Decyzja prezydenta USA Donalda Trumpa o umieszczeniu 25% taryfy na import stali i aluminium spowodował, że niektórzy z głównych partnerów handlowych USA starali się zawrzeć umowę.

Stany Zjednoczone są głównym importerem stali, importując prawie jedną czwartą stali, z której korzysta, zgodnie z danymi z American Iron and Steel Institute, co dodaje, że jego zależność od aluminium jest jeszcze większa.

Jego sąsiedzi Kanada i Meksyk, a także niektórzy sojusznicy w Azji należą do głównych dostawców.

Trump powiedział, że jego ostatnie taryfy wejdą w życie 12 marca „bez wyjątków i zwolnień”.

Mając nieco ponad miesiąc przed rozpoczęciem podatku, jak zareagowały niektóre kraje:

Jako jeden z największych dostawców obu towarów do USA, Kanada ma wiele do stracenia.

„Kanada ma dodatkowe powody irytacji, ponieważ są największym dostawcą stali i jednym z największych aluminiowych dostawców USA” – powiedziała Deborah Elms, ekspert ds. Handlu z Hinrich Foundation.

Kanadyjski minister branży François-Philippe Szampan zatrzasnął tę decyzję, nazywając ją „całkowicie nieuzasadnionym”.

W poście na X powiedział, że kanadyjska stal jest używana w kluczowych branżach USA, w tym w obronie, budownictwie statku i energii, dodając, że sprawiło, że „Ameryka Północna była bardziej konkurencyjna i bezpieczna”.

Dodał, że Kanada „broni naszych branż, jak zawsze robiliśmy i zawsze” i ostrzegał, że „reakcja Kanady będzie jasna i skalibrowana”.

Chociaż Trump powiedział wcześniej, że nie rozważy żadnych wyjątków – wygląda na to, że może to odłożyć tę zasadę z Australii.

Premier Australii Anthony Albanese powiedział, że rozmawiał przez telefon z Trumpem i że przywódca USA rozważał zwolnienie.

Nazywając Albanese „bardzo dobrym człowiekiem”, Trump wcześniej wyjaśnił, że USA prowadzą nadwyżkę handlową z Australią.

„Powodem jest to, że kupują wiele samolotów. Są raczej daleko i potrzebują wielu samolotów” – powiedział Trump. „Właściwie mamy nadwyżkę, jest to jeden z niewielu krajów, które robimy”.

Ale pomimo tego, że jest największym na świecie eksporterem rudy żelaza – kluczowy surowiec do tworzenia stali – eksport stali w Australii nie jest tak znaczący.

Według Albanese, australijska stal stanowi około 1% importu USA, choć jego stal jest używany przez głównego budowniczego wojskowego USA.

Nie ma jeszcze oficjalnej odpowiedzi rządu brytyjskiego na najnowsze taryfy USA, ale organ handlowy UK Steel stwierdziła w oświadczeniu, że taryfy przyniosą „niszczycielski cios” ich branży.

„Stany Zjednoczone są naszym drugim co do wielkości rynkiem eksportowym po UE. W czasach zmniejszania popytu i wysokich kosztów, rosnący protekcjonizm na całym świecie, szczególnie w USA, stłumi nasz eksport i uszkodzenie ponad 400 mln GBP (494 mln USD) stali Wkład sektora w salonie handlu Wielkiej Brytanii – powiedział w oświadczeniu Gareth Stace, dyrektor generalny brytyjskiej Steel.

„To głęboko rozczarowujące, jeśli prezydent Trump zobaczy potrzebę atakowania stali w Wielkiej Brytanii, biorąc pod uwagę nasze stosunkowo małe ilości produkcyjne w porównaniu z głównymi narodami stalowymi” – powiedział, dodając, że istnieje niebezpieczeństwo, że inne kraje mogą „przekierować” stal na rynek brytyjski Aby uniknąć amerykańskich taryf.

Tymczasem Komisja Europejska zdecydowanie zareagowała na perspektywę większej liczby taryf, twierdząc, że „ochroni interesy europejskich przedsiębiorstw, pracowników i konsumentów przed nieuzasadnionymi środkami”.

Według grupy handlowej Eurometal, USA były drugim co do wielkości rynkiem eksportu żelaza i stali UE.

Trump nałożył taryfy zarówno Wielkiej Brytanii, jak i UE podczas pierwszej kadencji, ale ograniczenia te zostały później zrelaksowane przez administrację Biden.

Sekretarz stalowy Indii Sandeep Poundrink podobno twierdził, że taryfy Trumpa nie będą miały większego wpływu – wskazując na fakt, że Indie eksportują tylko niewielką część stali do USA.

„„ Ile stali faktycznie eksportujemy do USA? ”Powiedział Poundrik, przemawiając na wydarzeniu branżowym, zgodnie z raportem PTI.

„W ubiegłym roku wyprodukowaliśmy 145 milionów ton stali, z czego 95 000 ton zostało wyeksportowanych do USA. Jak to ma znaczenie, jeśli spośród 145 milionów ton, nie możesz eksportować 95 000 ton”.

Ale nie wszyscy dzielą ten sentyment.

Szef Indian Steel Association (ISA), Naveen Jindal, powiedział, że „jest głęboko zaniepokojony”, że ograniczenia w USA mogą doprowadzić producentów stali do zrzucenia stali na rynku indyjskim po niższych cenach.

„Oczekuje się, że taryfy te wyniesie stalowe eksport do USA o 85%, tworząc ogromną nadwyżkę, która prawdopodobnie powodzi w Indiach, która jest jednym z niewielu głównych rynków bez ograniczeń handlowych”, twierdzi Naveen Jindal.

Korea Południowa jest głównym eksporterem stali do USA, według American Iron and Steel Institute.

Jego stal jest używana przez południowokoreańskie firmy, takie jak Hyundai, Kia, Samsung i LG, które mają fabryki w USA i Meksyku.

We wtorek jego minister handlu Cheong in -kyo powiedział, że Korea Południowa „aktywnie rozważy”, czy istnieje miejsce na negocjacje ze Stanami Zjednoczonymi – dzień po tym, jak Ministerstwo Przemysłu przeprowadziło spotkanie awaryjne ze Steelmakers.

W 2018 r., Kiedy Trump podobnie narzucił 25% taryfę na wszystkie import stali, Seul otrzymał zwolnienie w zamian za roczny kwot importu.

Nie jest jasne, jakie oferty mogą być faktycznie ograniczone lub zwolnione w ciągu następnego miesiąca, ale ESWAR Prasad, ekspert międzynarodowego polityki handlowej na Cornell University, mówi na dłuższą metę, amerykańscy partnerzy handlowi mogą ubiegać się o dywersyfikację USA, sprzedając swoje produkty gdzie indziej.

Ale mówi także, że „drastyczne działania Trumpa postawiły resztę świata na tylnej stopie” ze względu na siłę gospodarki USA w stosunku do większości jej partnerów handlowych.

Inny analityk twierdzi, że chociaż amerykańscy partnerzy handlowi mogą w krótkim okresie ubiegać się o uspokojenie, nadal mogą zdecydować się na oddanie się na dłuższą metę.

„Podczas gdy można dokonać uwarunkowań do współpracy z zespołem Trumpa w celu uniknięcia taryf, nasi partnerzy mogą stwierdzić, że taryfy nadchodzą tak szybko i wściekłe, negocjacje nie są trwałą opcją” – powiedziała Wendy Cutler, wiceprezes Asia Society Policy Institute Institute .