Rodziny, które mieszkały w Dharavi przed 2000 r., Otrzymają bezpłatne mieszkania
Zdjęcie: AFP
„>
Zdjęcie: AFP
Czerwony ślad w slumsach Dharavi w Mumbaju w Mumbaju jest równoznaczny z zawiadomieniem eksmisji dla mieszkańców takich jak Bipinkumar Padaya.
„Urodziłem się tutaj, mój ojciec urodził się tutaj, urodził się tutaj mój dziadek”-westchnął 58-letni pracownik rządowy.
Aby uzyskać wszystkie najnowsze wiadomości, śledź Google Channel Daily Star. „Ale nie mamy żadnego wyboru, musimy zwolnić”.
Wkrótce oczekuje się, że buldożery będą dudnić się do największego slumsów w Azji, w samym sercu Indian Megalopolis of Mumbai, spłaszczając labirynt brudnych alei na zupełnie nową dzielnicę.
Program przebudowy, prowadzony przez władze w Bombaju i miliardera Tycoon Gautam Adani, odzwierciedla współczesne Indie – nadmierne, ambitne i brutalne.
Jeśli pójdzie naprzód, wielu z milionów mieszkańców i pracowników Dharavi zostanie wykorzenionych.
„Powiedzieli nam, że dadzą nam domy, a następnie rozwiną ten obszar” – powiedziała Padaya.
„Ale teraz budują swoje własne planowane obszary i próbują nas wypchnąć. Oszukują nas”.
Na obrzeżach Dharavi jednopiętrowy dom Padayi jest wbity w plątaninę zaułków tak wąskich, że światło słoneczne ledwo się filtruje.
Bipinkumar Padaya (c) mieszka w jednopiętrowym domu, wbity w plątaninę zaułków © Indranil Mukherjee / AFP
„>
Bipinkumar Padaya (c) mieszka w jednopiętrowym domu, wbity w plątaninę zaułków © Indranil Mukherjee / AFP
Pokój silnika i podbrzusza
Padaya mówi, że jego przodkowie osiedlili się w wiosce rybackiej Dharavi w XIX wieku, uciekając z głodu i powodzi w Gujarat, 600 kilometrów (370 mil) na północ.
Od tego czasu fale migrantów puchły w dystrykcie, dopóki nie została wchłonięta w Bombaj, obecnie 22 miliony ludzi.
Dziś rozrost obejmuje 240 hektarów i ma jedną z najwyższych gęstości zaludnienia na świecie – prawie 350 000 osób na kilometr kwadratowy.
Domy, warsztaty i małe fabryki przylegają do siebie, wbijane między dwiema liniami kolejowymi i rzeką zademonowaną na śmieci.
Przez dziesięciolecia Dharavi stał się zarówno salą silnikową, jak i podbrzuszem kapitału finansowego Indii.
Pottery, garnki i recykling pracują, aby zwolnić glinę, leczyć ukryj, S lub zdemontować złom, nieformalne branże, które generują około 1 miliarda dolarów rocznie.
Brytyjski reżyser Danny Boyle ustanowił swój film z 2008 roku „Slumdog Millionaire” w Dharavi-przedstawienie, które mieszkańcy nazywają karykaturą.
Dla nich dzielnica jest niehigieniczna i biedna – ale pełna życia.
„Mieszkamy w slumsach, ale jesteśmy tutaj bardzo szczęśliwi. I nie chcemy wychodzić” – powiedziała Padaya.
Miasto w mieście
Pięciominutowy spacer od domu Padayi, wieżę dźwigową nad falami falistymi.
Trwa przebudowa Dharavi-a w jego przestronnym biurze miejskim SVR Srinivas twierdzi, że projekt będzie przykładowy.
„To największy na świecie projekt odnowienia miast” – powiedział dyrektor generalny projektu przebudowy Dharavi (DP).
„Budujemy miasto w mieście. To nie tylko projekt rozwoju slumsów”.
Broszury pokazują nowe budynki, utwardzone ulice, zielone przestrzenie i centra handlowe.
„Każda rodzina dostanie dom” – obiecał Srinivas. „Chodzi o to, aby zresetować setki tysięcy ludzi, o ile to możliwe, in situ w samym Dharavi”.
Dodał, że firmy również pozostaną – choć w ścisłych warunkach.
Rodziny, które mieszkały w Dharavi przed 2000 r., Otrzymają bezpłatne mieszkanie; Ci, którzy przybyli w latach 2000–2011, będą mogli kupować według „niskiej” stawki.
Nowsze przybysze będą musieli wynająć domy gdzie indziej.
Rodziny, które mieszkały w Dharavi przed 2000 r., Otrzymają bezpłatne mieszkanie; Według osób stojących za projektem © Indran Mukherjee / AFP, ci, którzy przybyli w latach 2000–2011.
„>
Rodziny, które mieszkały w Dharavi przed 2000 r., Otrzymają bezpłatne mieszkanie; Według osób stojących za projektem © Indran Mukherjee / AFP, ci, którzy przybyli w latach 2000–2011.
Ale istnieje inny kluczowy warunek: kwalifikują się tylko właściciele na parterze.
Połowa ludzi Dharavi żyje lub pracuje w nielegalnie zbudowanych górnych piętrach.
Manda Sunil Bhave spełnia wszystkie wymagania i wiązki na perspektywę opuszczenia jej ciasnego dwupokojowego mieszkania, gdzie nie ma nawet miejsca na rozłożenie łóżka.
„Mój dom jest mały; jeśli przychodzi jakikolwiek gość, jest dla nas zawstydzający”-powiedział 50-latek, nieskazitelny w niebieskim sari.
„Powiedziano nam, że dostaniemy dom w Dharavi z toaletą … to było moje marzenie od wielu lat”.
Ale wielu jej sąsiadów zostanie zmuszonych do odejścia.
Ullesh Gajakosh, prowadząc kampanię „Save Dharavi”, wymaga „domu domu, sklepu”.
„Chcemy wydostać się ze slumsów … ale nie chcemy, aby wypchnęli nas z Dharavi w imię rozwoju. To nasza ziemia”.
Gajakosh liczy na wsparcie lokalnych firm, w tym 78-letni robotnik skórzany Wahaj Khan.
„Zatrudniamy od 30 do 40 osób” – powiedział, zerkając po jego warsztatach. „Jesteśmy gotowi do rozwoju. Ale jeśli nie dają nam miejsca w Dharavi, nasza firma zostanie zakończona”.
