IT jest 29 lat, odkąd opublikowano pamiętnik książki Bridget Jones, ale sama kolumna, która działała w niezależnej Helen Fieldingchociaż wszyscy wiedzieli, że to ona), a Daily Telegraph ma w tym roku 30 lat. To dwa lata młodsze od naszej bohaterki, kiedy się pojawia, patchwork wrak singleton-anxiety, katastrofę zawodową, Chardonnay, Silk Cut i Waging Scale. I może być wystarczająco dorosły, aby pamiętać z jasnością wszystko sprzed 30 lat, predysponuje cię do myślenia o tym czule. Ale właściwie nie: niektóre rzeczy były lepsze dla kobiet, lepsze dla młodych ludzi, lepsze dla wszystkich, w 1995 roku. Niektóre rzeczy były gorsze. Zbiegając się z czwartym filmem, na Walentynki, oto audyt.
Zaskakującą rzeczą w komiksie było to, jak całkowicie brakowało jej jakiejkolwiek samodyscypliny-zawsze pijąc więcej, niż miała na celu, zawsze waży więcej niż zamierzała, zawsze zdeterminowana, aby nie palić, ale jakoś pali. W tym czasie od dawna był to podstawa dla samozadowolenia mężczyzn: kultura LAD-MAG była skoncentrowana (jak na ironię) na ptakach, ale napędzana przez zgięcia. Jeśli się gdzieś obudziłeś i nie pamiętasz, jak się tam dostałeś, to była Nirvana Social Nirvana, ostateczna noc. Kultura Ladette była pod wieloma względami zbudowana jako lustro, choć zniekształcona, w tym sensie, że musiałeś być poza twoją głową, ale nie można wyglądać niechlujnie lub źle. Miałeś pić jak Johnny Vegas, ale wyglądać jak Kate Moss.
Częścią komedii i oryginalności Bridget Jones była jej szczera przerwa z tym niemożliwym. Nie była beztroska; Cały czas martwiła się o wszystko. Chociaż grała ciężko, nie pracowała ciężko. Mówiła w języku kobiecej emancypacji, ale to nie był jej język ojczysty: ciągle martwiła się o mężczyzn, w sensie romantycznym (dlaczego nie nazywaliby jej surowa krytyka patriarchatu, zwrócona?).
To nie było tak radykalne, jak odświeżające, w sposób, w jaki zawsze jest prawdomówność. Ale patrząc wstecz, Bridget Jones był optymistycznym i niemal pocieszającym dziełem, w sposób, w jaki późniejsze, podobne postacie – Fleabag, Charli XCX’s Brat – nie było. I to było ekonomiczne: zawsze byłeś całkiem pewny, że Bridget wyląduje na nogach, nie tylko romantycznie, ale także profesjonalnie. Gdyby pomieszała w pracy, albo wybaczyliby jej, albo ktoś dałby jej nową pracę. Zawsze mogła zrobić czynsz. Było to nieco przed erą fajnej Britannia i sprawy mogą być lepsze jako hymn polityki, ale było już pewność, że wszystko będzie dobrze. (Z perspektywy czasu został zbudowany na fantazjach długu i na koniec historii.)
Kiedy patrzę na czyste życie i samoopiekę, dla której Gen Z jest znany, i porównuję to z hedonizmem i lekkomyślnością Bridget, nie mogę nie myśleć, że nie jest to bardziej niechętnie ryzyko; Po prostu ryzyko jest większe. Jeśli spadną z karuzeli, profesjonalnie, istnieje szansa, że nie mogą się nie wrócić. Ponadto, nawet na karuzeli, rzeczy są dość trudne.
Sheesh – Bridget Jones, w kolumnie i książce, dała sobie piekło. To jest twój Dzikie i cenne życiechcesz na nią krzyczeć, a marnujesz go na różnicę między 9 St 10 a 9 St 12. Ale kiedy Renée Zellweger została obsadzona, aby zagrać ją w filmie (pierwsza została wydana w 2001 roku), komentariat Zakres zatwierdzony w każdym momencie lęku Bridget kiedykolwiek miał: kontrola ciała Zellwegera była niezwykła. Czy mogłaby kiedykolwiek być na tyle, by grać nie tylko Bridget Jones, ale w ogóle Brytyjczyka? Co, u licha, musiałaby zjeść, aby ucieleśnić tę sympatyczną piłkę? Czy kiedykolwiek odzyskałaby postać? Czy cena była zbyt wysoka? W tej sprawie społeczeństwo zmieniło się na lepsze. Niewielu aktorów w 2025 r. Przyjąłoby tego rodzaju publiczne działania policyjne.
To nie są rozsądne kompromisy, prawda? Możesz być dowolnym kształtem, który lubisz, ale musisz także traktować swoje ciało jak świątynię i przyzwyczaić się do niepewnego. Podsumowując-w szokujących wiadomościach od 51-latka-30 lat temu sprawy były lepsze.
Zoe Williams jest felietonistą Guardian
