Arturo Suárez stara się wskazać najgorszy moment swojego uwięzienia w więzieniu, który chwalił strażnik był „cmentarzem żywych zmarłych”.
Czy to był dzień, w którym więźniowie byli tak zirytowani, że zostali pobici przez strażników, że zagrozili powieszeniem się swoimi arkuszami? „Jedyną bronią, jaką mieliśmy, było nasze życie” – wspomina Wenezuelan były zatrzymany.
Czy to było wtedy, gdy więźniowie zorganizowali „strajk krwi”, obcinając ręce złamanymi rurami i rozmazując splasy szkarłatnymi przesłaniami rozpaczy? „SOS!” Pisali.
A może Rock Bottom dla Suáreza, kiedy skończył 34 lata, podczas gdy uwięziony w więzieniu więziennym w Ameryce Środkowej twierdził, że zostawił tylko w torbie ciała?
Suárez, muzyk Reggaeton znany z pseudonimu scenicznego Suarezvzlabył jednym z 252 Wenezuelczycy który znalazł się uwięziony w notorycznym centrum terroryzmu „Cecot” Salwadoru po uwikłaniu się w antyimigrancką krucjatę Donalda Trumpa.
Po 125 dniach za kratkami Suárez i inni zatrzymani zostali uwolnieni 18 lipca po Transakcja zamiany więźniów między Waszyngtonem a Caracas. Od czasu latania do domu do Wenezueli zaczęli otwierać się na temat swoich udręki, oferując rzadkie i niepokojące spojrzenie na ludzkie żniwo autorytarnego represji prezydenta Nayiba Bukele w kampanii Salwadoru i Trumpa przeciwko imigracji.
Suárez powiedział, że warunki w więzieniu o maksymalnym bezpieczeństwie były tak tragiczne, że on i inni więźniowie uważali się za zabicie. „Moja córka jest naprawdę mała i ona mnie potrzebuje. Ale zdecydowaliśmy się na rozum. Postanowiliśmy położyć kres ten koszmar” – powiedział, chociaż więźniowie wycofali się z krawędzi.
Inny zatrzymany, Neiyerver Rengel, 27 lat, opisał swoją panikę po tym, jak strażnicy twierdzili, że prawdopodobnie spędzi tam 90 lat. „Czułem się rozbity, zniszczony” – powiedział fryzjer wenezuelski, który został deportowany do Cecota schwytany w IrvingTeksas.
Urzędnicy Trumpa nazywali Wenezuelczycy – z których wielu nie miało żadnego kryminalnego pochodzenia – „haniebne potwory” i „terroryści”, ale w dużej mierze nie udało się wydać dowodu, a wielu pozornie ukierunkowało się po prostu po prostu za bycie Wenezuelką i tatuaże.
Norman Eisen, dyrektor wykonawczy Demokracji Funduszu Obrońców, który pomaga Rengel pozwać rząd USA za 1,3 mln USDnazywany „uprowadzeniem” dziesiątek Wenezuelan plamą na reputacji swojego kraju. „Jest szokujący i haniebny, a każdy patriotyczny Amerykanin powinien być przez to zniesmaczony” – powiedział Eisen, który spodziewał się, że inni uwolnieni więźniowie podejmą postępowanie prawne.
Podróż Suárez do jednego z najsurowszych więzień na świecie rozpoczęła się w stolicy Chile, Santiago, gdzie piosenkarka przeprowadziła się po ucieczce z powodu upadku gospodarczego Wenezueli w 2016 roku.
Pewnego dnia na początku ubiegłego roku, zanim zdecydował się na migrację do USA, Suárez obserwował Wirusowy film na YouTube O „Mega-Trison” meksykańskiego wpływowego Luisito Comunica.
Urzędnicy Bukele zaprosili Comunicę do sfilmowania w Cecot w ramach wysiłków propagandowych w celu promowania ofensywy anty-gangowej, która widziała 2% z populacji dorosłych w kraju uwięzionych od 2022 roku. Suárez, wówczas fan sażego prezydenta Salwadoru, został uświęcony. „Czy nie byłoby wspaniale, gdybyśmy mogli sobie pozwolić na wycieczkę na pakiet, aby odwiedzić Cecot?” Przypomniał sobie żartowanie z żoną. Niewiele nie wiedział, że Suárez wkrótce będzie lekko w komórkach przypominających klatkę Cecota, śpiąc na metalowym łóżku piętrowym.
Po wejściu do USA we wrześniu 2024 r. Suárez wykonywał dziwne prace w Karolinie Północnej. W lutym, trzy tygodnie po inauguracji Trumpa, Został zatrzymany Przez amerykańskie agentów imigracyjnych i celnych (ICE), aw połowie marca, w locie deportacyjnym, którego cel nie został ujawniony. Kiedy samolot wylądował, jego pasażerowie – którzy zostali poinstruowani, aby trzymali swoje żaluzje – nie mieli pojęcia, gdzie są. Penny spadł, gdy jeden zatrzymany nie posłuchał zamówienia i zauważył flagę Salwadoru na zewnątrz. „Wtedy zrozumieliśmy… dokąd zmierzaliśmy – do Cecot” – powiedział.
Suárez opisał godziny, które nastąpiły jako rozmycie słownych znęcania się i pobicia, ponieważ zdezorientowani więźniowie zostali żaglani do autobusów, które zabrały ich do Bloku Cell Eight Cell.
Suárez powiedział, że mężczyźni zostali zmuszeni do ogolenia głowy i powiedzieli przez Strażnika: „Witaj w piekle!
Gdy został zaciągnięty z autobusu, Suárez, który jest krótkowzroczny, powiedział, że poprosił strażnika o pomoc, ponieważ jego okulary spadły: „Powiedział mi, żebym się zamknął, uderzył mnie (w twarz) i złamał okulary”.
„Co ja robię w Cecot?” Suárez przypomniał sobie myślenie. „Nie jestem terrorystą. Nigdy nikogo nie zabiłem. Tworzę muzykę”.
Rengel miał prawie identyczne wspomnienia o swoim przybyciu: „Policjanci zaczęli mówić, że umrzemy Salwador – że prawdopodobnie spędzimy tam 90 lat. ”
Noah Bullock, szef grupy praw człowieka skoncentrowanej na Salwadorze, powiedział, że działacze wysłuchali bardzo podobnych relacji od więźniów w innych więzieniach w salwadorze, sugerując, że takie taktyki terroru nie były jedynie zachowaniem „złego więzienia jabłkowego”. „Istnieje wyraźnie kultura z kierownictwa systemu więziennego, aby wpakować strażników do działania w ten sposób, (w), stosując odczłowieczanie i fizyczne znęcanie się w sposób systematyczny”.
Suárez powiedział, że Wenezuelczycy spędzili następne 16 tygodni budząc się o 4 rano, przemieszczał się między komórkami zawierającymi od 10 do 19 osób i tracąc nieustanną kampanię nadużyć fizycznych i psychicznych. „Nie ma tam życia” – powiedział. „Jedyną dobrą rzeczą, jaką dla nas zrobili, było danie nam Biblii. Szukaliśmy pocieszenia w Bogu i dlatego nikt nie odebrał własnego życia”.
Muzyk próbował podnieść duchy, komponując optymistyczne piosenki, takie jak Cell 31, która opisuje przesłanie od Boga. „Bądź cierpliwy, mój synu. Twoje błogosławieństwo wkrótce nadejdzie”, mówią jego teksty.
Piosenka stała się hymnem więziennym, a Suárez powiedział, że więźniowie ją śpiewali, pewnego dnia w marcu, kiedy sekretarz bezpieczeństwa wewnętrznego USA, Kristi Noem, odwiedził Cecot pozować do zapakowanych komórek. „Nie jesteśmy terrorystami! Nie jesteśmy przestępcami! Pomoc!” Ryknął Wenezuelczycy. Ale ich prośby zostały zignorowane, a nastrój stawał się coraz bardziej zdesperowany, ponieważ więźniowie zostali pozbawieni kontaktu z krewnymi, prawnikami, a nawet słońcem. „Nadszedł moment, w którym nie mieliśmy motywacji, nie pozostało siły” – powiedział Rengel.
Dopiero w połowie czerwca był promyk nadziei, kiedy więźniowie otrzymali szampon, maszynki do golenia i mydło i mierzyli ubrania. „Najwyraźniej chcieli ukryć to, co wydarzyło się ze świata” – powiedział Suárez, który wyczuwał, że uwolnienie może być blisko. Miesiąc później mężczyźni byli wolni.
Suárez powiedział, że był zdeterminowany, aby wypowiedzieć się teraz, że bezpiecznie wrócił do rodzinnego miasta Caracas. „Prawda musi być… słyszana na całym świecie. W przeciwnym razie to, co nam zrobili, zostanie zignorowane”, powiedział muzyk, który przyznał, że kiedyś był wielbicielem populistycznych kampanii Bukele przeciwko korupcji politycznej i gangom. „Teraz zdaję sobie sprawę, że to po prostu pełna farsa, ponieważ jak możesz negocjować z ludzkim życiem? Jak możesz używać ludzi jako żetonów?” Suárez powiedział.
Rzecznik rządu Salwadoru nie odpowiedział na pytania dotyczące zarzutów więźniów. W ubiegłym tygodniu asystent sekretarza Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Tricia McLaughlin, odrzuciła roszczenia więźniów o nadużycie jako „fałszywe historie szlochu”.
Suárez miał nadzieję, że nigdy więcej nie postawi stóp w Salwadorze ani w USA, ale powiedział, że wybaczył swoim porywającym. „Mam nadzieję, że mogą sobie wybaczyć” – dodał. „Uświadom sobie, że chociaż mogą uciec od sprawiedliwości człowieka, nigdy nie będą w stanie uniknąć boskiej sprawiedliwości”.
