Gdybyś podsumował rok wyborczy w 2024 r., Można powiedzieć: ponure dla zasiedziałów, dobre dla skrajnej prawicy. Jednak Meksyk złamał oba trendy. Jego partia rządząca, Morena, nie tylko zachowała prezydenturę, ale wraz z jej wzmacniacz W koalicji Sigamos Haciendo Historia-zyskała dwie trzecie nadmorowości w komorze deputowanych, dolnej domu, podczas gdy skrajnie prawica nie uruchomiła nawet kandydata. To, że samozwańcza drużyna lewicowa mogła odnieść taki sukces, ustawiając się na nierówności Chasmicznej Meksyku, zwróciła uwagę od nadziei na całym świecie. Ale program Moreny ma również niezbyt postępowe elementy. Niekoniecznie jest to jeden z innych – lub chciałby – kopiować w całości.
Morena po raz pierwszy osiągnęła historyczny wynik w 2018 r., Kiedy Andrés Manuel López Obrador, stara twarz lewicy, która dwukrotnie ubiegała się o prezydenta przed założeniem partii, zdobył rekordowy 55% głosów podczas wyborów powszechnych. Konstytucja Meksyku ogranicza prezydentów do jednego terminu. Ale tym razem Claudia Sheinbaum, bliski sojusznik Lópeza Obradora, wygrał 60% głosowania. Jej zwycięstwo przypominało świetność „Pink Tide” Ameryki Łacińskiej, kiedy lewicowi przywódcy, tacy jak Hugo Chávez i Evo Morales, zostali ponownie wybrani na drugą kadencję z większą liczbą głosów niż ich początkowe zwycięstwa.
Tymczasem skrajnie prawica nawet nie dostała się do głosowania. Eduardo Verástegui, aktor, który stał się aktywistą, który wyprodukował Dźwięk wolnościZaskoczona kasa kasowa o amerykański agent federalny, który niszczy pierścionek z handlu dzieckiem w Kolumbii, starał się sprowadzić politykę Trumpian do Meksyku, ale nie udało się zebrać podpisów wymaganych do działania jako niezależny. Zamiast rozwijać meksykańską markę skrajnie prawicowej polityki, Verástegui próbował przeszczepić wyraźnie amerykański smak, który był ciężki z Bogiem, bronią i indywidualizmem. To się nie zakorzeniło.
Sukces Moreny w budowaniu ruchu lewicowego wynikał z koncentracji partii na sprawiedliwości społeczno -ekonomicznej. López Obrador opracował prostą i potężną narrację populistyczną, argumentując, że kraj został schwytany przez skorumpowanych elit, w tym stare partie polityczne oraz ich krajowych i ponadnarodowych partnerach biznesowych. To rezonuje dla ludzi w Meksyku, wyraźnie nierównym kraju, w którym około 27% dochodów nalicza najbogatsze 1%.
López Obrador obiecał to zmienić. Jego charyzm i jego długie osiągnięcia w Meksyk uczynił go przekonującym pojazdem do przesłania, który wbił do domu podczas podróży do każdego zakątka kraju i codziennych konferencji prasowych znanych jako Mañaneras. W nich reklamował osiągnięcia swojego rządu i podnosił swoich krytyków, kształtując program medialny. Przesłanie Moreny zostało wzmocnione przez media państwowe i społecznościowe, tworząc rodzaj kultu osobowości wokół López Obrador.
I dostarczył. Rząd Lópeza Obradora podwoił minimalną płacę w rzeczywistości, jednocześnie rozszerzając programy społeczne i transfery pieniężne między innymi dla emerytów i młodych. To zaciśnięte w sprawie praktyki outsourcingu pracowników w celu uniknięcia płacenia świadczeń i przepisów, że umowy związkowe zostaną zawarte Głosy demokratyczne. I koncentrował projekty infrastrukturalne na historycznie marginalizowanym południu, pociągi budowlane i nową rafinerię ropy naftowej. W latach 2018–2022 odsetek populacji żyjącej w ubóstwie spadł z około 42% do 36%.
Więcej z tej serii
Umieszczając nierówności w centrum swojego dyskursu, López Obrador stworzył zaangażowaną bazę zwolenników, którzy byli gotowi przeoczyć wady jego rządu. Chociaż doszedł do władzy obiecujący poprawić korupcję, niepewność i bezkarność, nie osiągnął żadnej z tych rzeczy. Jego rząd miał swój własny Skandale korupcyjnei wskaźnik zabójstwa Meksyku pozostał wysoki, z około 30 000 morderstw rocznie. W pewnym sensie sytuacja pogorszyła się: wymuszenie jest teraz powszechne. Mimo to duże części ludności były coraz bardziej pewne demokracji. Do 2023 r. 61% Meksykanów powiedział, że mają wiarę w ich rządu krajowym, w porównaniu z 29%, kiedy objął urząd.
Ale postępowcy gdzie indziej nie powinni być zbyt optymistyczni w kwestii kopiowania modelu Moreny. Robiąc wszystkie powyższeW López Obrador również wykonał celne ruchy w prawo. Przekształcił umowy z dużym biznesem i skręcił w zakresie reformy podatkowej. Utrzymywał oszczędności fiskalne, co oznacza, że zwiększenie wydatków społecznych zostały sfinansowane z cięć gdzie indziej. On Złamane migrantami związanymi z USA dla stolicy politycznej w Waszyngtonie i odmówił zajęcia stanowiska Małżeństwo homoseksualne Lub poronienieprzypuszczalnie, aby uniknąć ograniczenia odwołania Moreny. I on przyjął wojsko Meksykupopularna, ale nieprzezroczysta instytucja z zapisem nadużycia praw człowiekapolegając na nich Dostarcz jego program. I chociaż López Obrador ustanowił kilka komisji w celu zbadania historycznych nadużyć przez armię, Później je porzucił.
Krytyka pochodziła z całego spektrum politycznego, ale López Obrador odrzucił je – i często insynuował, że przybyli z aktorów w Hocku do skorumpowanych elitów jego narracji. Pod koniec swojego rządu stracił wsparcie od niektórych feministkiW ekologowie I ofiary przemocyżeby wymienić tylko kilka. Jednak jego baza nadal rosła. Pozostawił władzę z ocenami zatwierdzenia około 70%.
Kiedy stało się jasne, że Morena była na UP, politycy wszystkich pasków, w tym wątpliwe postacie, próbowali dołączyć. Morena powitała ich, rozcieńczając zasadę pragmatyzmu. Ten skrót do sukcesu wyborczego nastąpił kosztem napięć wewnętrznych. Mimo to Morena utrzymuje członkostwo i oddolne działanie, które żadna inna strona nie może się równać. Tak 2,3 miliona zarejestrowani członkowie i chce to zrobić 10 milionów. Sheinbaum rozkazał Działacze partii, aby wyjść do każdej części kraju. (Jest to artykuł wiary w partii, że sukces Lópeza Obradora narodził się z wizyty w każdym z prawie 2500 gmin Meksyku.) Wszystko to bez wątpienia pomaga morena w lokalnej rzeczywistości – w przeciwieństwie do znanej drogi w prawo.
Połączenie partii z lokalnymi limitami Jak wiele postępowców poza Meksykiem może czerpać z przykładu Moreny. Meksyk jest naznaczony historią kolonialną i był pod rządami jednopartyjnymi przez większość XX wieku, zanim przeszedł na demokrację w latach 90. Dziś przestępczość zorganizowana wywiera ogromny wpływ poprzez przemoc i korupcjęW Podczas gdy ekonomiczna zależność Meksyku od USA jest ekstremalna. To ostre poczucie niesprawiedliwości jest mobilizującym sentymentem politycznym.
Kuszące byłoby krajobraz polityczny Meksyku jako opowieść o lewicy z powodzeniem opierającym się prawem. Ale Postępowcy gdzie indziej muszą zadać sobie pytanie, ile chcieliby czerpać z Moreny. Koncentracja na sprawiedliwości społeczno -ekonomicznej, kontroli narracyjnej i organizacji partii były związane z niektórymi brzydszymi aspektami populizmu i celowym przyjęciem prawicowych stanowisk. Trudno powiedzieć, czy te ostatnie były niezbędne do sukcesu wyborczego Moreny. Ale w lewo Meksyku jest sprzeciw, gdzie niektórzy, po zważeniu wyników w stosunku do ich wartości, nie są już na pokładzie partii.
