Kiedy Dana White podbiegł do mikrofonuna prośbę Donalda Trumpa, aby wygłosić swój artykuł w wieczór wyborczy, stanowiło to potwierdzenie statusu dyrektora generalnego UFC jako jednego z kluczowych członków wewnętrznego kręgu prezydenta-elekta. Jednak krótkie przemówienie White’a zasygnalizowało również jego rosnące znaczenie jako swego rodzaju impresario dla nowej klasy wpływowych osób, podcasterów, streamerów i braci wspierających Trumpa. „Chcę podziękować Nelk Boys, Adinowi Rossowi, Theo Vonowi, Bussin’ with the Boys i, co nie mniej ważne, potężnemu i wpływowemu Joe Roganowi” – zachwycił się White.
Z wyjątkiem Rogana, którego nazwisko jest tak znane, jak dzisiejszy świat podcastów, żadna z tych postaci nie byłaby prawdopodobnie znana nikomu, kto obserwował wybory za pośrednictwem tradycyjnych mediów lub telewizji kablowej. Theo Von to komik i były uczestnik reality show, którego podcasty, podobnie jak wielu jego rówieśników, często trwają kilka godzin; Bussin’ with the Boys jest prowadzony przez parę graczy NFL; Chłopcy Nelk to byli dowcipnisie z college’u, z gatunku twardego selcera i zamiłowania do okazjonalnego okrucieństwa; Adin Ross to streamer, który został wielokrotnie (ostatnio na stałe) zablokowany na platformie gier Twitch za nienawistne zachowanie. Ci internetowi „twórcy” tworzą sieć: wszyscy pojawiają się nawzajem w swoich programach, w których często występują skrajnie prawicowi streamerzy, tacy jak Nick Fuentes i Andrew Tate, a także bardziej mainstreamowe postacie ruchu Maga, takie jak Tucker Carlson, Ben Shapiro i Elon Musk.
Trump chętnie udzielał z każdym z nich długich wywiadów, często więcej niż raz: pojawił się w Full Send, podcaście Nelk Boys, trzykrotnie w trakcie kampanii. To wsparcie było prawdopodobnie kluczem do zabezpieczenia Trumpa sejsmiczne zwycięstwo wśród młodych mężczyzn. W centrum tego rozległego wszechświata mediów alternatywnych znajduje się supremo UFC, którego Trump podczas swoich występów w tych podcastach często wymieniał jako kluczowy łącznik między ekonomią twórców a jego własną kampanią prezydencką. White’a należy teraz uważać za coś więcej niż tylko namiastkę Trumpa: łącząc swoje własne interesy biznesowe z określonym stylem nowych mediów zbudowanym na podcastach, hazardzie, kryptowalutach i przemocy, stał się spoiwem między Magą a tzw. manosfera”. Trump nie tylko wywołał falę poparcia społecznego dla zwycięstwa w tych wyborach; w bardzo realnym sensie on także wymaszerował sobie drogę do zwycięstwa, a White był jednym z głównych organizatorów zapewniających głosowanie testosteronu.
Od dawna argumentowano – słusznie – że UFC reprezentuje sportowe ramię ruchu Maga. Trump był jednym z kluczowych wczesnych zwolenników UFC w czasie, gdy pojawiły się rodzące się zawody mieszanych sztuk walki – wyśmiewane jako „walki kogutów ludzi”, odrzucane przez establishment sportowy i medialny oraz pozbawione możliwości organizacji wydarzeń w większości stanów w całych Stanach Zjednoczonych – – był na skraju niepowodzenia: w 2001 r. pozwolił organizacji zorganizować dwa kolejne wydarzenia w Trump Taj Mahal w Atlantic City i zawiązał się sojusz na całe życie. Sam Trump jest teraz stałym elementem wydarzeń UFC, często pozostając aż do zakończenia spektakli, które mogą trwać pięć lub sześć godzin, a także wykorzystywał swoje wejścia na areny, na których znajdują się karty UFC, aby zasygnalizować swoją trwałą siłę i bazę wsparcia w obliczu przeciwność: pierwsza w przypadku dwukrotnie postawionego w stan oskarżenia prezydenta wystąpienie publiczne po skazaniu go przez ławę przysięgłych na Manhattanie na początku tego roku na UFC 302 w New Jersey. (Trump również wykorzystał to wydarzenie do początek jego konto TikTok.) Relacja między Magą a UFC to jednak coś więcej niż tylko transakcje: istnieje prawdziwa symbioza stylistyczna pomiędzy Trumpem i Whitem, którzy obaj postrzegają siebie i swoich wyborców jako niezależnych outsiderów wywracających do góry nogami stare, zadowolone z siebie pewniki polityki, sportu i kultura. Rap-rockowy hymn Kid Rocka Amerykański zły tyłek („Jestem amerykańskim złym tyłkiem, patrz, jak kopię / Możesz turlać się po kamieniu lub możesz possać mi fiuta”) stał się nieoficjalnym hymnem kampanii Trumpa na rok 2024. Ale najpierw stał się popularny wśród rdzenia Trumpa jako standardowy otwieracz walki o tytuł na imprezach UFC.
Wpływ White’a wykracza jednak daleko poza klatkę walki; rozciąga się na media, politykę i niekończące się wojny kulturowe, czyniąc z niego swego rodzaju kulturalnego cara ruchu Maga. UFC regularnie przynosi obecnie ponad 1 miliard dolarów rocznych przychodów, co wystarczy, aby White, który mieszka w rezydencji o wartości 50 milionów dolarów w Las Vegas i spędzał wakacje na jachcie wartym 2,8 miliona dolarów tygodniowo, stał się wyjątkowo bogaty człowiek. Przejawy bogactwa i szczęścia są kluczem do osobistych mitów White’a, podobnie jak w przypadku innych czołowych postaci prawicowej gospodarki Grift: we wrześniu White wygrał duży podczas wieczoru w blackjacka w Vegas i natychmiast zaoferował reporterowi Barstool Sports Robbiemu Foxowi 20 000 dolarów na opłacenie ślubu Foxa. „Zaraz zostanę największym na świecie reporterem Power Slap” – oznajmił Fox; w Krainie Dana dar i darowizna nigdy nie są daleko od siebie. W odcinku tym podkreślono główną rolę White’a (lub „wujka Dany”, jak później powiedział Fox zwany go we własnym poście na temat prezentu) zajmuje się obecnie funkcją orkiestratora różnorodnych elementów kulturowego wszechświata sprzymierzonego z Trumpem, którego orbita skupia się wokół długich podcastów prowadzonych przez mężczyzn, kasyn i sportów napędzanych testosteronem, takich jak piłka nożna, boks i zapasy i mieszane sztuki walki oraz organizacje medialne, takie jak Barstool. Każdy z nich jest węzłem we wzajemnie wzmacniającej się sieci zbudowanej na białku, suplementach diety, ryzyku i urazie; boosteryzm jest kluczem do sukcesu tej sieci, a krytyka jej największym wrogiem.
Power Slap, dla tych, którzy go nie znają, to najnowsze przedsięwzięcie biznesowe White’a – konkurs w policzku rozpoczęty w 2022 roku, w którym mężczyźni o wielkich szczękach i ramionach przypominających szynki na zmianę uderzają się nawzajem w celu poddania się. Klipy generowane przez Power Slap są dostosowane do potrzeb mediów społecznościowych i współczesnej „kultury najważniejszych wydarzeń” – przesiąkniętych krwią przekąsek, które stanowią hołd zarówno dla dreszcz przemocy i majestat żuchwy. Wymyślane są inne nowe lub zupełnie nowe sporty, aby wykorzystać nienasycone pragnienie opinii publicznej w Internecie krótkimi telewizyjnymi wstrząsami emocji – wśród nich SlamBall, wzmocniona trampoliną hybryda koszykówki, piłki nożnej, hokeja i gimnastyki, WWE Speed, krótka forma zawody zapaśnicze organizowane w X oraz CarJitsu, samochodowa adaptacja jiu jitsu, która wygląda tak samo niewygodnie, jak się wydaje. Ale żaden nie łączy szokującej wartości z czystym rozdzierającym twarz idiotyzmem w kompulsywnie oglądaną treść tak skutecznie, jak Power Slap.
Nie chodzi tu o to, że Power Slap ma zamiar przejąć władzę nad światem; wydaje się to mało prawdopodobne, a internauci szybko obalili tezę White’a niedawne roszczenie że Power Slap ma więcej zwolenników niż jakakolwiek inna drużyna sportowa na świecie. Ma raczej na celu podkreślenie stopnia, w jakim White zrozumiał, że zwięzłość, wirusowość i akcja są kluczem do wygrania wojny o uwagę w sporcie, polityce i kulturze. Wiele wiodących mediów manosfery może tworzyć podcasty trwające dwie lub trzy godziny, ale wszystkie są konsekwentnie wydobywane ze względu na najważniejsze momenty i potencjalne potencjalne wirusy: najbardziej pamiętnym medialnym momentem kampanii prezydenckiej w 2024 r. był prawdopodobnie moment, w którym Theo Von powiedział Trump: „Kokaina zamieni cię w cholerną sowę, ziomku”. Agresywna promocja hazardu i kryptowalut przez White’a – crypto.com jest największym sponsorem UFC – dodaje uroku jego szybkiemu, szokującemu modelowi kultury i rozrywki; dla swoich fanów uosabia ducha walki wbrew wszelkim przeciwnościom, ducha podejmowania ryzyka i buntu, który pasuje do Pompowanie pięścią Trumpa i „Walcz! Walka! Walka!”niekończące się powroty Conora McGregora i księżycowy strzał Muska mający na celu zaludnienie Marsa i spłodzenie każdego dziecka na ziemi. Trump jest „taki odporny”, Theo Von powiedział Rogan niedawno, że „w pewnym momencie po prostu muszę postawić na tego psa”. Adin Ross zrobił to dosłownie, inwestując milion dolarów w zwycięstwo Trumpa. Ale nikt nie postawił na Trumpa z większą mocą i znaczeniem niż najcięższy zawodnik UFC. I nikt nie był tak skuteczny jak White w ujarzmianiu energii, jak nazwał to krytyk Ted Gioia „kultura dopaminowa” – energię zbudowaną na prowokacji, hazardzie, krótkim chwycie, klipie wirusowym – aby służyć programowi politycznemu i kulturalnemu.
Oczywiście White i prawica Maga nie są osamotnieni w wykorzystywaniu krótkich filmów do celów kampanii; wszystkie klipy przedstawiające Harrisa tańczącego i śmiejącego się, będące następstwem nieco zdesperowanej energii w stylu „Kamala jest bachorem” podczas pierwszych kilku tygodni kampanii Demokratów, były oparte na tym samym szablonie mediów społecznościowych. Ale oszustowie i gabsterzy prawicy sprzymierzonej z MMA, których ojcem chrzestnym jest White, wydają się znacznie bardziej biegli w wykorzystywaniu bałaganu i szybkości kultury klipów niż niechętni do ryzyka liberałowie, którzy pozostają zniewoleni przez tradycyjne media i najwyraźniej nadal postrzegają konwencjonalne gwiazdy poparcie jako znaczący sposób na przyciągnięcie głosów młodych ludzi. W kategoriach rozrywki porządek liberalny, podobnie jak Partia Demokratyczna, która go ucieleśnia, stanowi ostatnie tchnienie starego systemu studyjnego. Uzależniona od prawicy Trumpa branża informacyjno-rozrywkowa, z falangą awanturników, gadułów, hazardzistów, oszustów, vlogerów i chłostaków, coraz bardziej wydaje się przyszłością. A szef UFC jest teraz jego liderem. Trump może stanąć na czele partii i wkrótce ponownie przejąć kontrolę nad krajem, ale głównym inicjatorem amerykańskiej prawicy jest Dana White.
