Jej maksymalna prędkość 86 km / h (138,51 km / h) była jednymi z najszybszych, jakich kiedykolwiek zarejestrowanej przez kobietę w alpejskim wyścigu narciarskim.
38 jardów (35 metrów), które zeskoczyła z wielkiego panoramy skoku w połowie drogi, pasowało do tego, jak daleko mężczyźni zeskoli z słynnego Hundschopf w Wengen w Szwajcarii.
Amerykański narciarz Breezy Johnson dosłownie latał w sobotę w mistrzostwach świata w mistrzostwach świata.
„Like the Wind” – jej osobiste motto.
I chociaż była pierwszym wyścigiem, Johnson natychmiast wiedziała, że zrobiła coś wyjątkowego, świętując swój bieg z pompkami pięści i zwracając się do pozdrawiania tłumu we wszystkich kierunkach.
Około półtorej godziny później Johnson wciąż pozbawiał tłumu 15 800 fanów, którzy spakowali stoiska i wyłożyli kurs Ulli Maier. Na górnym etapie podium. „Weltmeisterin” (mistrz świata) w Austrii, domu wyścigów narciarskich.
Niezły sposób na zdobycie pierwszego zwycięstwa.
„Byłem podekscytowany, ponieważ wiedziałem, że jeździłem na nartach”-powiedział 29-letni Johnson. „Po prostu się tym cieszę, ponieważ miałem wiele razy, w których dałem z siebie wszystko i nie wygrałem. … Musisz być zadowolony z własnego narciarstwa, a twoje istnienie bardzo szybko staje się smutne ”.
Johnson zakończył 0,15 sekundy przed srebrnym medalistą Mirjam Puchner z Austrii i 0,21 przed brązowym medalistą Ester Ledecká, czeskiego sportowca, który wygrał złoto olimpijskie zarówno w nartach, jak i na snowboardzie.
Lauren Macuga, Amerykanin, który wziął brąz w Super-G dwa dni wcześniej, zajęła piąte miejsce. I 40-latek Lindsey Vonn był 15.
Gdy zwycięstwo zaczęło się opadać, Johnson wzrosła emocjonalnie, gdy rozważała ostatnie kilka lat swojej kariery.
Jackson Hole, Wyoming, tubylca była na skraju zwycięstwa, kiedy zanotowała trzy wyniki Pucharu Świata na drugim miejscu w okresie kończące się w grudniu 2021 r. Następnie katastrofa miesiąc później wyrzuciła ją z Igrzyski Olimpijskiej w Pekinie z 2022 r. Kontuzja kolana.
Przed następnym sezonem Johnson wyszedł jako biseksualny. W tym czasie opublikowała na Instagramie: „Do tych ludzi, którzy czują się trochę inaczej i chcą zobaczyć, jak ludzie tacy jak oni są tutaj, aby reprezentować, że tam jesteśmy, jesteśmy normalni i możemy robić wszystko, co my chcieć.”
Ale Johnson została ponownie odsunięta na bok, gdy opuściła trzy egzaminy antydopingowe i naruszyła zasady „miejsca pobytu”, które zobowiązują sportowców do szczegółowości, gdzie można je znaleźć na godzinę każdego dnia, aby dać próbki. Naruszenie spowodowało 14-miesięczny zakaz, który wygasł dwa miesiące temu.
Po jej zwycięstwie Johnson powiedziała, że pierwszy nieudany test „był moją winą”. Po drugiej, powiedziała, że napisała do siebie do niej do niewłaściwego numeru. Potem podczas trzeciego nieudanego testu powiedziała: „Na aplikacji była usterka”.
„Myślę, że wielu sportowców zgodzi się ze mną powiedzieć, że jest to bardzo trudny system” – powiedział Johnson. „Przyznaję, że mogłem zrobić lepiej”.
Wyróżniająca się w Downhill Sofia Goggia była bezlitosna w jej ocenie zakazu Johnsona.
„Mamy dostępność każdego dnia. Każdej nocy muszę powiedzieć, gdzie śpię i muszę dać przedział czasowy. Ustawiłem go między 5 a 6 rano i w tym roku na Boże Narodzenie przyszli, aby zadzwonić do mojego dzwonka ” – powiedziała w sobotę Goggia, która zajęła 16. miejsce. „Mamy zasady do przestrzegania. Trzymamy się procedury. Okres.”
Kiedy jej nie było, Johnson nie wolno było trenować z zespołem USA. Więc sfinansowała własne szkolenie w Jackson Hole oraz w Alpach i zatrudniła własnego trenera, Stefana Abplanalpa, a także ekspertów w zakładaniu szkoleń.
„Ci ludzie naprawdę mi pomogli i oczywiście było trochę samotne. Ale przyniosło to więcej ludzi do wioski – powiedział Johnson. „Więc to jest dla nich”.
Być może ze względu na jej zakaz Johnson nie ma sponsora na nakładaniu głowy.
Złoty medal może to jednak zmienić.
Wyścig odbył się dokładnie Rok przed Igrzyskami Milan-Cortina Women’s Downhill, która będzie na torze w Cortina D’Ampezzo, gdzie Vonn ma rekord 12 zwycięstw w Pucharze Świata i gdzie Jacqueline Wiles, kolejna aktywna amerykańska, zakończyła podium dwukrotnie.
Wiles był również szybki, zanim zjechała z kursu podczas jej biegu w sobotę.
„Mamy tak silny zespół i fajnie jest móc to zrobić na światowej scenie” – powiedziała Macuga. „W przyszłym roku w Cortina… Myślę, że może to być dość ekscytujące”.
Zespół amerykański jest również dobrze przygotowany do niedzielnego zjazdu mężczyzn, a Ryan Cochran-Siegle prowadził dwie z trzech sesji treningowych.
„Kiedy czuję się pewnie, czuję się, jakbym dobrze układał narty na szczycie tury, naprawdę jeździć i tworzyć moc”-powiedział Cochran-Siegle, olimpijski srebrny medalista w Super-G. „Czuję, że tempo jest mi znane. … Światło jest ładne. Po prostu dobre miejsce dla mnie. ”
