AS Demokraci Kontynuuj przesiewanie przez wrak wyborów w 2024 r., Jedna prawda powinna być niemożliwa do zignorowania: są one poparciem wśród wyborców klasy robotniczej, a same potyki Donalda Trumpa ich nie uratują. Od czarnych i latynoskich mężczyzn po młodych i wyborców o niskich dochodach, reelekcja Trumpa wyjaśniła, że pracujący Amerykanie coraz częściej czują się wyobcowani z Partii Demokratycznej.
Dzisiejsi Demokraci mogą nie być tak optymistyczni, jak na bok klasy robotniczej, jak Chuck Schumer przed wyborami w 2016 r., Kiedy twierdził, że dla każdego przegranego wyborców z niebiesko-kołnierza mogą wybrać dwóch republikanów wykształconych w college’u. Ale jasne jest, że wielu Demokratów wciąż nie uważa, że zdobycie wyborców z klasy robotniczej jest niezbędne-albo pokonanie Maga, albo zbudować trwałe, majoritarne progresywne koalicje na przyszłość.
Nowy raport Z Centrum Polityki Klasy robotniczej (CWCP) i magazynu Jacobin, opartej na analizie setek pytań opinii publicznej trwających sześćdziesiąt lat, sugeruje, że wyborcy z niebieskim kołnierzem nie są poza zasięgiem-jeśli Demokraci są skłonni prowadzić populizm gospodarczy. Raport pokazuje, że amerykańscy pracownicy od dawna wspierają – i wciąż w przeważającej mierze faworyzują – odważny postępowy program gospodarczy. Jeśli Demokraci umieszczają te polityki konsekwentnie w centrum swojej platformy, mogliby nie tylko poprawić warunki w społecznościach klasy robotniczej, ale także zacząć odbudowywać zaufanie z wyborcami, których najbardziej potrzebują.
Postępowe reformy gospodarcze-od podnoszenia federalnej płacy minimalnej i wdrożenia federalnej gwarancji miejsc pracy na rozszerzenie ubezpieczenia społecznego, opodatkowanie bogatych i inwestowanie w towary publiczne, takie jak edukacja i infrastruktura-są wspierane nie tylko przez wyborców opartych na demokratycznych, ale także przez znaczne segmenty bazy Donalda Trumpa.
I chociaż narodowi Demokraci nie są pewni, jak ponownie połączyć się z tymi wyborcami, nowe pokolenie populistów ekonomicznych w całym kraju już pokazuje drogę. W Nowym Jorku, Zohran Mamdani Wygrał demokratyczną główną kampanię burmistrza w celu opodatkowania bogatych, finansowania towarów publicznych i konfrontacji właścicieli korporacyjnych. W Nebrasce niezależny lider związku, Dan Osborn-mechanik i działacz mechaniki i pracy-prowadził na ścisłej platformie praw pracowników i odpowiedzialności korporacyjnej oraz nadmiernie wykorzystywał Kamala Harris o 14 punktów w głębokim szczerym stanie.
W trudnych okręgach huśtawkowych Demokraci opierają się na populizm gospodarczy z obiecującymi wynikami. W 17. dzielnicy w Pensylwanii Chris Delizio, weteran przedstawiciela i marynarki wojennej, „patriotyzm gospodarczy”, wzywając elity gospodarcze i szkodliwe umowy handlowe, jednocześnie dążąc do odbudowy przemysłu krajowego i wzmocnienia praw pracy. W drugim okręgu w Nowym Meksyku Gabe Vasquez zbudował swoją platformę wokół ostrej krytyki chciwości korporacyjnej – potępiających dyrektorów generalnych i zamożnych inwestorów za ograniczenie zysków, jednocześnie skracając pracowników – i naciskał na minimalne wynagrodzenie i obniżanie podatków dla rodzin pracujących.
Tymczasem w trzeciej dzielnicy Wisconsin Demokrata Rebecca Cooke-kelnerka i właścicielka małej firmy, która dorastała na farmie mleczarskiej-zbiera ofertę powrotu 2026 po nadmiernej wydajności innych Demokratów i przegranej o mniej niż trzy punkty w 2024 r., Uruchamiając platformę, która jest skierowana do ceny korporacyjnej, rozszerza domy wiejskie i obronić rodzinne gospodarstwa.
Ci kandydaci pochodzą z różnych regionów i pochodzenia i zajmują różnorodne stanowiska ideologiczne, ale mimo to mają podstawową strategię polityczną: są wysoce zdyscyplinowani populistów ekonomicznych, którzy rozmawiają z wyborcami z klasy robotniczej w języku, które są oparte, bezpośrednie i relatywne.
I, w przeciwieństwie do wielu centrystycznych ekspertów, podczas gdy muszą unikać retoryki marki, Demokraci nie muszą przyjmować konserwatyzmu społecznego, aby to zrobić. Badanie CWCP pokazuje, że podczas gdy wyborcy z klasy robotniczej są zasadniczo po prawej stronie wyborców z klasy średniej w kwestiach kulturalnych, większość ma umiarkowane, a w niektórych przypadkach nawet postępowe poglądy na takie kwestie, jak imigracja, aborcja i prawa obywatelskie. Wyborcy ci nie chcą, aby Demokraci naśladowali republikanów kontrowersyjnych kwestii klinowych, ale chcą, aby przesłanie rozsądku koncentrują się na realiach ekonomicznych pracujących Amerykanów.
Jednak wyborcy z klasy robotniczej nie tylko przyjmują polityków, którzy popierają właściwą politykę. Nasz Poprzednie badania Pokazuje, że chcą liderów, którzy rozumieją ludzi lubią ich, dzielą podobne pochodzenie klasowe i mówią wyraźnie o tym, co zrobią i dlaczego to ma znaczenie. Ścieżka do odzyskania wyborców klasy robotniczej przechodzi przez autentyczność, jasność i wiarygodne zaangażowanie w poprawę życia ludzi.
Niestety Partia Narodowa była powolna w dostosowywaniu. Kampania Harrisa w 2024 r. Zapewniła ambitne propozycje ekonomiczne, które mogły przynieść korzyści milionom pracujących Amerykanów. Ale w miarę upływu wyścigu coraz bardziej niechętnie prowadziła wraz z populizmem gospodarczym, zamiast tego podwoiła strategię zakorzenioną w strachu przed Trumpem. To może pocieszyć dawców i konsultantów, ale wielu wyborców z klasy robotniczej było zimne-i otworzyło drzwi dla republikanów do postawy jako partii ludzi.
Ta próżnia dała republikańskim pomieszczeniu do pozowania populistów ekonomicznych, pomimo programu, który w przeważającej mierze służy korporacjom i bogatym. Tak zwany Big Beautiful Bill Act zapewniła ogromne obniżki podatków dla bogatych, mającym na celu dobrodziejstwo klasy robotniczej. Republikanie House zaatakowali ochronę związków i obniżyli programy dobrobytu społecznego-porusza się dziko poza preferencjami klasy robotniczej. Ale bez przekonującej demokratycznej alternatywy populizm prawicy może się przyjąć. Jeśli Demokraci chcą odbudować trwałą większość, potrzebują kandydatów, którzy koncentrują się na populistycznej ekonomii i unikają wojny kulturowej.
Odwrócenie upadku klasy robotniczej Partii Demokratycznej nie zostanie rozwiązane przez frazesy lub zdjęcia z twardymi czapkami. Wymaga prawdziwej zmiany priorytetów. Oznacza to kampanie tworzenia, które nieustannie koncentrują się na wymiernych wynikach ekonomicznych i podniesieniu kandydatów, którzy odzwierciedlają doświadczenie klasy robotniczej. I wymaga jasnego, spójnego przesłania, które przywraca klasę i godność w centrum polityki demokratycznej.
