Jade Johnson ma słowo, aby opisać doświadczenie głodu w jednym z najbogatszych krajów na świecie. „Upokarzający”.
Ostatnim razem, gdy znosiła nędzę pomijania posiłków, miało miejsce około 18 miesięcy temu. Pracowała dwie prace jako pomocniczka zdrowia domowego i w opiece nad dziećmi, ale po zapłaceniu czynszu i rachunków wciąż nie miała wystarczająco dużo, aby nakarmić siebie i swojej młodej córki Janai.
Zawsze upewniła się, że Janai miała wszystko, czego potrzebowała, a potem, kiedy pieniądze się skończyły, odpowiednio przycinają własne nawyki żywieniowe. Trzy posiłki dziennie stały się jednym, substancje stałe zostaną zastąpione obfitymi ilością wody, aby stłumić głód.
„To tak, jakbyś został upokorzony”, mówi 25 -letnia Johnson w mieszkaniu, w którym wychowuje Janai, sześć lat, w Germantown w stanie Maryland. „Otwierasz lodówkę, zamykasz ją, otwierasz ją ponownie, ale nic się nie zmieni – nic tam nie ma”.
Te szczupłe czasy były w czasach, gdy Johnson został przyjęty do Snap, program uzupełniającego żywienia, znanego wcześniej jako bony żywnościowe, który zapewnia rodzinom o niskich dochodach pomoc w kupowaniu pożywnych artykułów spożywczych. Johnson złożył wniosek kilka razy, ale został odrzucony.
W końcu została zatwierdzona z pomocą doradcy, którego poznała wieczorem rodziców w przedszkolu Janai. Od ponad roku otrzymywała 520 USD każdego miesiąca na zakup dobrego jedzenia – równoważnego 8,50 USD dla niej i Janai każdego dnia lub poniżej 3 USD za posiłek.
To może nie brzmieć zbyt wiele, ale było transformacyjne. „Snap był dla mnie błogosławieństwem” – mówi. „Mogę zapewnić Janai, kiedy wracam do domu, ugotować obiad dla siebie. To poprawiło moje relacje z moim dzieckiem, przyjaciółmi, moimi klientami”.
Teraz Johnson przygotowuje się na powrót do ponurych dni niepewności żywności. Wielokrotne przepisy dotyczące polityki krajowej Donalda Trumpa, jego „duży, piękny rachunek”, który obecnie walczy przez Kongres, obniżyłby do 300 mld USD z programu SNAP w celu sfinansowania rozszerzonych ulg podatkowych dla najbogatszych Amerykanów.
Cięcia wynoszą największe w historii programu. Przychodzą w czasie, gdy niepewność żywności rośnie już we wszystkich 50 stanach.
Głosowanie ma rozpocząć się wkrótce w Senacie USA, próba wyczyszczenia ustawy przez górną komnatę na czas, aby spełnić ambicje Trumpa, aby podpisać ją do ustawy do 4 lipca. Senatu przywódcy republikańscy są uważni, że wszelkie zmiany, które piszą do projektu ustawy, muszą uniknąć spowodowania dalszej przyczepności, gdy przepisy powraca do ostatecznego zatwierdzenia dla Izby Reprezentantów, gdzie pakiet został uchwalony tej wiosny przez bolesne pojedynczy głos.
Zgodnie z wersją projektu ustawy rodzice dzieci siedem i więcej osób staliby się odpowiedzialni za rygorystyczne wymagania dotyczące pracy, z których obecnie są zwolnione, dopóki ich dziecko nie ukończy 18 lat. Johnson miałby wpływ na nowe ograniczenie, ponieważ Janai kończy siedem lat w listopadzie.
Jeśli ten siedmioletni odcięcie pozostanie w ostatecznym rachunku (Senat proponuje, aby rodzice musieli spełnić wymagania dotyczące pracy, gdy ich dziecko osiągnie 14), Johnson będzie musiał udowodnić z następnych urodzin Janai, że pracuje co najmniej 20 godzin tygodniowo. W przeciwnym razie straciłaby swoje korzyści.
Byłoby to trudne do spotkania, biorąc pod uwagę, że jej godziny zmieniają się tydzień po tygodniu w miarę zmiany potrzeb klientów. W swoim kalendarzu ma bardzo mało luzu, aby pracować kolejne godziny, ponieważ oprócz dwóch prac studiuje w niepełnym wymiarze godzin, aby zostać technikiem dializy.
Więc Johnson nerwowo po przejściu rachunku i przygotowuje się do najgorszych. Jeśli jej pomoc pokarmowa zostanie pociągnięta, wróci do „trybu szlifowania” i odnowionego stanu upokorzenia.
JOhnson jest jednym z milionów walczących Amerykanów, którzy grozi utrata korzyści SNAP na podstawie rachunku Trumpa. Większość uwagi politycznej w Kongresie koncentrowała się na Medicaid, programie ubezpieczeń zdrowotnych dla rodzin o niskich dochodach, które stoją przed jeszcze większymi cięciami co najmniej 800 mld USD w ramach wersji ustawy.
Zwolennicy przeciwgastrowemu obawiają się, że potencjalna dewastacja cięć jest pomijana. „Po prostu nie sądzę, żeby otrzymuje uwagę prasy i ogólnej uwagi opinii publicznej” – powiedziała Stephanie Ettinger de Cuba, dyrektor wykonawczy Zdrowie dzieci.
Opisała proponowane cięcia jako „katastroficzny atak, który zmieni strukturę SNAP, uszkodzić zdrowie dzieci i rodziców, i mają efekty falowania, które zniszczą lokalne gospodarki”.
Ponieważ został założony jako program stały Lyndon Johnson w 1964 roku, Snap wyrósł na najskuteczniejszą broń Ameryki przeciwko głodowi. Obecnie pomaga umieścić jedzenie na stole dla ponad 40 milionów ludzi, z których prawie połowa to dzieci.
Eksperci ds. Ubóstwa zostali oszołomieni skalą proponowanych cięć Trumpa. Mówią, że złożyliby okropny cios jednej z podstawowych wartości kraju – że wszyscy Amerykanie powinni mieć wystarczająco dużo do jedzenia.
„To tak, jakbyśmy wrzucali ręcznik i mówili, że Hunger wygrał” – powiedział Salaam Bhatti, dyrektor SNAP w Food Research & Action Center (FRAC). „To denerwujące, że jeden z najbogatszych krajów na świecie jest na krawędzi rosnącego głodu dla milionów ludzi”.
Proponowane cięcia znajdują się pod kilkoma nagłówkami. Tym, który Johnson poczuje się najczęściej, jest rozszerzone wymagania dotyczące pracy, które narazią około 8 milionów ludzi na utratę niektórych lub wszystkich korzyści SNAP.
Oprócz rozszerzonych wymagań pracy dla rodziców dzieci w wieku od siedmiu do 18 lat, starsi dorośli w wieku od 55 do 64 lat również musiałyby sprostać ciężkim postanowieniu pracy. Ta kohorta obejmuje matkę Johnsona, Jámene, która obecnie otrzymuje SNAP, ale może zostać wyrzucona z niej, ponieważ ma 55 lat i podlegałaby rozszerzonym wymaganiom.
Jámene otrzymuje obecnie 52 USD miesięcznie na świadczenia SNAP. Znowu może to zabrzmieć minimalnie, ale bez niego nie byłaby w stanie kupić świeżych warzyw i mięsa i trudno byłaby zaoferować pomoc jej córce i wnuczce, gdy rezerwy są niskie.
Projekt ustawy przenosi również niektóre koszty świadczeń, po raz pierwszy w 61-letniej historii programu, od rządu federalnego po poszczególne państwa. Zgodnie z ustawą o domu państwa byłyby odpowiedzialne za 15% kosztów świadczeń, podczas gdy część kosztów administracyjnych, które już ponoszą, wzrosłaby z 50% do 75%.
Stan taki jak Virginia musiałby rozwinąć dodatkowy rok 500 milionów dolarów. W szacunku Bhattiego wiele stanów po prostu nie będzie w stanie lub nie chce podnieść tego rachunku – i przekaże ból swoim biedniejszym obywatelom.
„Stany nie mają tego rodzaju pieniędzy, więc albo obniżyłyby koszty poprzez usunięcie rodzin z programu lub całkowicie wycofując się z programu”.
Czy Virginia wyciągnęła rat natychmiastowe ryzyko niepewności żywności, w tym ponad 300 000 dzieci.
Paradoksalnie, wiele stanów, na które miałby najbardziej dotknięty, a co za tym idzie duża część rodzin, które mogłyby pozostać walczące o karmienie, znajduje się w wiejskich republikańskich sercem, które głosowały za Trumpem. Jednym z najtrudniejszych hitów byłaby Luizjana, która ma 44% populacji na SNAP lub Medicaid lub jedno i drugie.
Stawki są prawie tak wysoko w głębokich czerwonych Arkansas (38%) i Mississippi (37%). „Nie rozumiem, dlaczego decydenci realizują ten rachunek, gdy oczywiście zaszkodzi to znacznej większości własnych wyborców, dla których Snap jest linią życia”, powiedziała Lelaine Bigelow z Georgetown Center for Bilda and N.n.n.e.
Zachodnia Wirginia, z 38% populacji w otrzymaniu SNAP lub Medicaid, jest szczególnie przejmującym przykładem. To był stan, w którym narodził się program pomocy żywnościowej: John F Kennedy otworzył tam program pilotażowy po zwiedzaniu ekonomicznie dotkniętego krajem węgla Appalachów.
„Nie wiem, czy cięcia spowodują, że Kennedy widział – głodne dzieci z rozdętymi brzuchami” – powiedziała Tracy Roof, politolog na University of Richmond, który pisze książkę o historii bonów żywnościowych. „Ale wiem, że w kraju tak bogatym jak USA nie do poznania, że powinniście mieć ludzi głodnych”.
Hydra-hydra cięcia Trumpa utrudniłyby również rodzinom o niskich dochodach ubieganie się o świadczenia w obszarach o wysokich stawkach bezrobocia. Kosz jedzenia, na którym obliczany jest SNAP, również zostałby zamrożony, tak że w ciągu najbliższych 10 lat wartość świadczenia spadłaby w rzeczywistości w stosunku do obecnej średniej 6 USD dziennie, co wielu ekspertów już uważa za nieodpowiednie.
Jako kolejne zagrożenie, pomoc żywnościowa zostanie usunięta z maksymalnie 250 000 uchodźców i innych osób, które udzieliły ochrony humanitarnej w USA.
W pewnym sensie iteracja ustawy Senatu jest jeszcze bardziej ekstremalne niż dom pierwszy. Kieruje się milionami ludzi w grupach specjalnych, zmuszając ich do spełnienia trudnych wymagań dotyczących pracy, na które zostali zwolnieni. Obejmuje to weteranów wojskowych, osoby doświadczające bezdomności i młodych ludzi w rodzinie zastępczej.
Badania przez Georgetown Center Ujawnia oszałamiającą różnicę, która leży u podstaw planu Trumpa. Zgodnie z rachunkiem domowym ponad 1 TN zostanie wycofane w cięciach SNAP i Medicaid z 31% Amerykanów, którzy zarabiają średnio 30 000 USD rocznie.
Pieniądze zostaną następnie przekazane, w postaci obniżek podatków, 2% populacji, ze średnimi dochodami wynoszącymi 1,5 mA roku.
Przeniesienie zasobów nie tylko zaostrzyłoby nierówność Ameryki, ale miałaby również katastrofalny wpływ na lokalne gospodarki w biedniejszych częściach kraju. Zakłócenie przepływu dostaw żywności SNAP może wysyłać fale uderzeniowe przez cały łańcuch dostaw żywności, od rolnika po kierowcę ciężarówki po sklep spożywczy.
Liczne badania ujawniły również szkody wyrządzone zdrowie i perspektywy dzieci, gdy w młodym wieku znoszą niepewność żywności. Łuk rozwojowy dziecka dla języka, słuchu, wizji i innych krytycznych wydziałów o szczycie o cztery, co oznacza, że jeśli otrzymają niewystarczające pożywienie we wczesnych latach, może mieć miażdżące długoterminowe konsekwencje.
„Małe deprywacje mają ogromne skutki”, powiedział Ettinger de Cuba. „Dzieci, które są niepewne żywność, częściej narażają się na złe zdrowie, hospitalizacje i opóźnienia rozwojowe”.
W przypadku Johnsona wie, że Janai będzie chroniona przed taką katastrofą, ponieważ jako rodzic zrobi wszystko, co w jej mocy, aby zapewnić swoją córkę. Nawet jeśli oznacza to zrezygnowanie z marzenia o radzeniu sobie w życiu lub głodnym.
To, co zagadka Johnsona o trudnej przyszłości, z którą się teraz zmierza, dzięki uprzejmości „Big, Beautiful Bill”, polega na tym, że wydaje się, że jest karana za robienie wszystkiego, co w jej mocy, aby być dobrym Amerykaninem. Zdecydowała swoją córkę dobrze, pracuje dwie prace, aby opłacić rachunki, studiów w nocy po własnych kosztach ulepszenia siebie i znalezienia bardziej stabilnej pracy.
„Po prostu staram się być przyzwoitym, funkcjonującym człowiekiem” – mówi. „Czy nie pozwolą mi najpierw zebrać mojego życia, zanim zaczną chwytać rzeczy ode mnie?”
