JUst trzy dni przed przyjęciem do szpitala za zapalenie oskrzeli w lutym, papież Franciszek dostarczył silnie sformułowany wiadomość do USA o podejściu Donalda Trumpa do migrantów. W liście wysłanym do biskupów rzymskokatolickich w kraju wyjaśnił, że całkowicie nie zgodził się z masowymi planami deportacji Trumpa dla nielegalnych migrantów. „To, co jest zbudowane na podstawie siły, a nie na prawdzie o równej godności każdej istoty ludzkiej, zaczyna się źle i kończy się źle”.
Sentyment był nie tylko zarezerwowany dla Trumpa. Przez 12 lat jako papież, Francis, który zmarł dziś rano w wieku 88 latkoncentrował się na godności ludzi, zwłaszcza tych postrzeganych przez innych osób z zewnątrz – niezależnie od tego, czy migranci, więźniowie, których często odwiedzał, lub LGBTQ+. „Kim mam osądzać?” Słynie powiedział, że zapytany o swoje stosunek do gejów i kobiet, uwaga, która kontrastowo kontrastowała z jego poprzednikiem, papieżem Benedyktem XVI, który kiedyś opisał homoseksualizm jako tendencję „nakazaną do wewnętrznego zła moralnego”.
Koncentracja na zewnątrz wynikająca częściowo z własnego doświadczenia Franciszka. Dorastał w Argentynie, około 7 000 mil od Watykani było dzieckiem migrantów, których rodzina przybyła do Buenos Aires w 1929 roku, szukając nowego start po skrobaniu życia w wiejskich Włoszech. To właśnie spowodowało, że żartował w tłumie na placu św. Piotra Rzymu, w noc wyborów w marcu 2013 r., Kardynałowie poszli na peryferyjne, aby znaleźć nowego papieża.
Podczas gdy te doświadczenia ukształtowały myślenie Franciszka, Ewangelii. Stał się jednym z wielkich komunikatorów wiary chrześcijańskiej, chętnie objaśniającym kapłan parafialny pielgrzymom uczestniczącym w jego generalnej publiczności na placu św. Piotra. Skończyłby recytować modlitwę Angelus w niedziele z „dobry lunch”-Zjedz dobry lunch-i rzadko nosił tradycyjne czerwone buty lub białe spodnie, narzekając, że wyglądał jak sprzedawca lodów. Porzucił pałac apostolski na prosty pokój w Casa Santa Marta, rezydencji używanej przez biskupów i kardynałów odwiedzających Rzym.
Ten styl stanowi znaczną część jego dziedzictwa. Francis był papieżem, który nie chciał żadnej pompy papiestwa. Ale istniała też substancja. Jego troska o osoby najbardziej dotknięte trudami gospodarczymi, wojną i polityką oraz fala uchodźców zamiatających Europę i Amerykę, była dopasowana jego empatia dla osób wykorzystywanych przez kryzys klimatu. Jego troska o planetę – coś, co nazwał „naszym wspólnym domem” – było zakorzenione w czci dla Boga. Jego najbardziej radykalny dokument encykliczny lub dydaktyczny, Laudato Si ’, został opublikowany w 2015 r., Przedstawiając naukowe i teologiczne powody ochrony planety przed załamaniem klimatu. Często dawał swoim gościom kopię – w tym Trump, w 2017 roku.
Pomimo skupienia się na sprawiedliwości, ekologii i ubóstwie, były niezadowolone pogłoski na temat jego papiestwa w kościele. Kiedy kardynałowie zgromadzili się w Rzymie, aby głosować na następcę Benedict XVI po swojej nagłej rezygnacji w lutym 2013 r., Chcieli reformatora, który mógłby wstrząsnąć zarządzaniem finansami Kościoła. Francis przeszedł starego strażnika kardynała i założył swój własny zespół duchownych i świeckich ekspertów po ujawnieniu niewłaściwego zarządzania finansami Watykanu.
Próbował także zmienić sposób, w jaki Kościół radził sobie z kapłanami zaangażowanymi w wykorzystywanie seksualne dzieci. Jego zmiany zaczęły się dobrze, ale pojawiły się w głowie, gdy pojawiły się szczegóły duchownych, do których sam Francis wydawał się zbyt łagodny. Niektórzy z tych, którzy poparli Argentyńczyków, czuli się sfrustrowani, że Kościół poruszał się zbyt wolno.
Konserwatyści w kościele byli najbardziej oburzeni podejściem Franciszka do moralności, szczególnie jego decyzja o wzywaniu parafii kapłanów do podjęcia decyzji w poszczególnych sprawach, czy rozwiedzionych katolików, którzy ożenili się ponownie, powinni otrzymać komunię. Następnie jego najbiersi przeciwnicy opublikowali bezprecedensowy dokument – a DubiaW lub wyraz wątpliwości, o jego nauczaniu. Wykazali podobną pogardę dla jego najnowszej propozycji, opublikowanej w 2023 r., Która nakreśliła możliwość błogosławieństwa dla par osób tej samej płci.
Ale liberałowie byli również sfrustrowani, szczególnie z powodu jego odmowy obliczeniowej kobiet, które zostają kapłanami. To prawda, że mianował kilka kobiet, choć prawie całkowicie zakonnice, na kluczowe stanowiska Watykanu, które wcześniej zawsze zajęły mężczyźni. To oznaczało ogromną zmianę, podobnie jak jego ostatnie synody, które dały świeckim uczestnikom zgromadzeń synodowych – przedstawicieli zwykłych katolików w ławkach – równa dyskusja i prawa do głosowania z biskupami i kardynałami.
Teraz, gdy drzwi do pokoju papieża są rytualnie zapieczętowane, a jego osobisty pierścień papieski, który nosił przez ostatnie 12 lat, jest zatrzymany na pół, pojawią się spekulacje, kto pójdzie za nim. Francis odegrał swoją rolę w kształtowaniu kościoła na swój obraz. Spośród 138 kardynałów uprawnionych do głosowania w następnym konklawe, aby wybrać nowego papieża, 110 to osobiste typy Francisa.
Ktokolwiek zostanie wybrany następny i dowolna wersja katolicyzm Głoszą, kościół potrzebuje kogoś, kto rozumie, jak korzystać z współczesnych mediów, aby dotrzeć do świata, czy to w mediach społecznościowych, w telewizyjnym wywiadzie, czy przez list krytykujący prezydenta USA. Cokolwiek jeszcze musi być papież, musi być świetnym komunikatorem. A jeśli papież ma ten dar, może być nie tylko pasterzem katolików świata, ale także kimś, kto przemawia do ludzi wszystkich wyznań i żaden. Były chwile, kiedy Francis wydawał się mieć ten talent.
Co do samego Kościoła katolickiego, biorąc pod uwagę podziały, które nieustannie grożą go przytłoczeniem, spełnienie starego papieskiego tytułu Pontifex – Bridge – jest prawie niemożliwym zadaniem.
-
Czy masz opinię na temat kwestii poruszonych w tym artykule? Jeśli chcesz przesłać odpowiedź maksymalnie 300 słów według e -maila, aby zostać rozpatrzonym do publikacji w naszym beletrystyka sekcja, proszę Kliknij tutaj.
