Philip Rivers: jak 44-letni dziadek omal nie dokonał jednego z największych powrotów w NFL | Colty z Indianapolis

Irozgrywający najbardziej wymagające stanowisko w sporcie? Jest na tyle blisko, że nie ma znaczenia: gracze muszą nauczyć się na pamięć skomplikowanego schematu, zaaranżować cały atak, szukać otwartych odbiorców, podczas gdy ważący 280 funtów przeciwnik biegnie w ich stronę z brutalnym zamiarem, a następnie podać podanie do celu, który może znajdować się 30 metrów w dół pola wśród tłumu obrońców. Teraz spróbuj zrobić to wszystko jako 44-letni dziadek, dokładnie 1800 dni od ostatniego rozpoczęcia gry w NFL.

Philip Rivers przerwał tę historyczną passę Colty z Indianapolis w niedzielę. Najdłuższą przerwę w historii miał inny 44-letni rozgrywający, który powrócił do gry po latach przerwy w grze i pewnym czasie pracy trenerskiej – Steve Deberg w Atlanta Falcons w 1998 roku.

Po kontuzjach, jakich doznał rozpoczynający rozgrywający Daniel Jones i debiutujący rezerwowy Riley Leonard, głównym powodem, dla którego Colts w ogóle zainwestowali w tę pozornie niemożliwą opcję, jest znajomość przez Riversa podań głównego trenera Shane’a Steichena. Steichen przez kilka lat blisko współpracował z Riversem w Chargers, gdzie rozgrywający grał przez większość swojej 16-letniej kariery, zanim przeszedł na emeryturę, więc przynajmniej projekty ofensywne i wskazówki dotyczące gry były znajome.

W katolickiej szkole średniej św. Michała w Fairhope w Alabamiegdzie Rivers był głównym trenerem od 2021 r., zawodnicy Riversa byli podekscytowani i przysięgali, że gra w ataku była podobna do tej, którą Steichen prowadził z Riversem, i stanowiła znajomą wersję tego, co Steichen prowadzi teraz w drużynie Colts. Bez tego poprzedniego połączenia Rivers-Steichen proszenie starego człowieka, aby wrócił i zmierzył się z jakąkolwiek obroną NFL, nie wspominając o obronie Seahawks, która w tym meczu zajęła pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej DVOA, byłoby największym głupcem.

Niedzielny mecz przebiegł tak, jak można było się początkowo spodziewać. Rivers miał w sobie coś ze starego Sonny’ego Jurgensenaa jeśli chodzi o prędkość jego rzutów… cóż, mój kolega ze Strażników, Ollie Connolly miał żarty.

Jednak w miarę postępu meczu ogromna inteligencja piłkarska Riversa – która nie zmniejszała się w takim samym tempie jak jego ciało – okazała się na tyle duża, że ​​czołowa obrona Seahawks miała pewne kłopoty na własnym stadionie. Ostatecznie Rivers wykonał 18 z 26 podań na 120 jardów, miał przyłożenie, jedno przechwycenie i uzyskał ocenę podań na poziomie 91,8. i była to jego konwersja z 16 jardów na trzecią i siódmą po strzale z tyłu do odbierającego Aleca Pierce’a, co pomogło w zdobyciu czegoś, co wyglądało na zwycięskiego gola z gry z 60 jardów Blake’a Grupe na 47 sekund przed końcem.

Jednak… kopający Seahawks, Jason Myers, który w sumie strzelił sześć celnych rzutów z gry w wygranym 18-16 meczu Seattle, wystartował rzeczywisty zwycięzca meczu z 22 sekundami na zegarze. Późniejszy głęboki przechwyt Riversa w bezpieczne miejsce Coby’ego Bryanta na 11 sekund przed końcem obniżył kurtynę.

Niezależnie od wyniku, to, czego Rivers dokonał po tak długiej przerwie, było niezwykłe i bezprecedensowe NFL historia. Przejechanie ponad 3000 km na najtrudniejszy stadion macierzysty ligi NFL i wystawienie takiego występu pokazuje siłę piłkarskiego umysłu, jeśli tylko organizm piłkarski jest w stanie zrobić wystarczająco dużo. Zespół 8-6 Colts z San Francisco 49ers, Jacksonville Jaguars i Houston Texans zakończy sezon zasadniczy, co będzie brutalnym finałem. Ale fascynujące będzie zobaczyć, co Rivers może osiągnąć dzięki większej liczbie powtórzeń w nadchodzących tygodniach. Jedyne, o co się nie martwi, to fizyczna strona gry.

„Ta część mnie w ogóle nie przeszkadzała” – powiedział w niedzielę Rivers. „Moja żona zawsze mi mówi, że zwariowałem, ponieważ w ciągu ostatnich trzech, czterech lat zdarzały się momenty, w których mówiłem: «Chciałbym móc po prostu rzucić jednym i zostać uderzony – mocno.»”

Film tygodnia

Jeśli jeden film może wyrazić tysiąc słów, byłby to klip przedstawiający to, co przydarzyło się Patrickowi Mahomesowi na dwie minuty przed końcem przegranej przez Kansas City Chiefs z Chargers 16:13. Mahomes próbował doprowadzić swoją drużynę do rzutu z gry, kiedy doznał rozdarcia więzadła krzyżowego przedniego, co zakończyło jego sezon.

Wynik oznacza, że ​​Chiefs 6-8 opuszczą sezon posezonowy po raz pierwszy od 2014 roku. W tym czasie wygrali trzy Super Bowl i siedmiokrotnie dotarli do meczu o mistrzostwo AFC, a sukces w dużej mierze był zasługą błyskotliwości Mahomesa. Szefowie, którzy mieć litanię problemów do rozwiązania poza sezonem mogą nie mieć gotowego oblicza swojej franczyzy na początku sezonu 2026.

MVP tygodnia

Trevor Lawrence, QB, Jaguary z Jacksonville. Czasami rozgrywającemu zajmuje trochę czasu, zanim oswoi się z nowym atakiem. Tak było w przypadku Lawrence’a w tym sezonie i jego umiejętności wykorzystania systemu nowego głównego trenera Liama ​​Coena. Coen został zatrudniony, aby przekształcić Lawrence’a w „pokoleniowy” talent, co obiecano, gdy franczyza wybrała go jako pierwszy w drafcie na rok 2021. Lawrence musiał stawić czoła wszelkiego rodzaju barierom, począwszy od kiepskich graczy wokół siebie, po posiadanie Urban Meyer jako jego główny trener w swojej debiutanckiej kampanii, do radzenia sobie z trzema różnymi koordynatorami ofensywy w ciągu pięciu lat, do własnych problemów mechanicznych.

Coen zbudował swój kapitał dzięki czasowi spędzonemu w sztabie trenerskim Seana McVaya w Los Angeles Rams oraz wspaniałej pracy, jaką wykonał jako koordynator ofensywy Tampa Bay Buccaneers w drużynie Baker Mayfield w 2024 roku. Mimo to początkowo wyglądało to na trudne partnerstwo. W tygodniach 1-12 Lawrence wykonał 220 z 368 podań na odległość 2407 jardów, 14 przyłożeń, 11 przechwytów i wskaźnik podań na poziomie 79,4, co plasowało go na 27. miejscu wśród rozgrywających NFL. Jednak od 13. tygodnia, mimo niedzielnego zwycięstwa 48-20 nad New York Jets, Lawrence stał się zupełnie innym zawodnikiem, wykonując 53 z 89 podań na 803 jardy, dziewięć przyłożeń, żadnych przechwytów i notę ​​rozgrywającego na poziomie 123,0.

W niedzielę Lawrence zdobył sześć przyłożeń – pięć w powietrzu i jeden na ziemi. Jaguary mają bilans 10-4, a ich przeciwnicy będą zastanawiać się, jak zatrzymać tę nagle wspaniałą ofensywę, gdy nadejdzie okres posezonowy.

Statystyka tygodnia

120. Tyle gier z rzędu zwyciężyli Patrioci z Nowej Anglii w którym prowadzili różnicą 21 i więcej punktów. Ta najlepsza passa w NFL dobiegła końca w niedzielę, gdy drużyna Buffalo Bills wróciła z deficytu 21:0 w drugiej kwarcie i wygrała 35:31, podtrzymując nadzieje na AFC East. Na początku Patriots z 11-3 wyglądali jak maszyna nie do zatrzymania, podczas gdy Bills z 10-4 nie mogli przestać się o siebie potykać.

Bills musieli coś zrobić, aby odwrócić tę sytuację, i zrobili to. W drugiej połowie Allen wykonał 13 z 20 podań na 158 jardów i dwa przyłożenia. Słaba obrona Buffalo również poprawiła się w grze z biegiem, a James Cook miał dwa przyłożenia w parterze.

Buffalo, które wygrywało ligę w każdym z ostatnich pięciu sezonów, oraz Nowa Anglia, która ją wygrywała każdego roku od 2009 do 2019 roku podzielili serię na rok 2025. W sezonie zasadniczym drużyny Bills opuściły Cleveland Browns, Philadelphia Eagles i Jets, natomiast Patriots – Jets, Baltimore Ravens i Miami Dolphins. W tej chwili wydaje się, że AFC East może należeć do którejkolwiek drużyny.

W innych miejscach ligi

– Odkąd drużyna Cincinnati Bengals wybrała go jako pierwszy w ogólnym wyborze w drafcie 2020, Joe Burrow jest jednym z najlepszych rozgrywających NFL… kiedy mu na to pozwolono. Burrow ostatnio odczuwał kontuzje z powodu fatalnej obrony i trudnych linii ataku i choć ma jeden z najlepszych duetów przyjmujących w NFL, w skład którego wchodzą Ja’Marr Chase i Tee Higgins, bilans Bengalsów w tym sezonie 4-10 nie jest taki, jak liczył Burrow – który opuścił większość sezonu ze względu na turfy – czy ktokolwiek inny.

Być może bardziej niepokojące były komentarze Burrowa przed niedzielną porażką Cincinnati z Baltimore Ravens 24:0. Jeśli chcę to dalej robić, muszę się przy tym dobrze bawić” – powiedział rozgrywający. „Wiele przeszedłem i jeśli nie sprawia mi to frajdy, to po co to robię? Właśnie takie nastawienie staram się przedstawić. „

Nie oznacza to, że Burrow jest o krok od niespodziewanej emerytury, podobnie jak Andrew Luck w 2019 r. – i sam mężczyzna powiedział, że jest oddany drużynie – ale kiedy Bengals kuleją do końca sezonu zasadniczego i zaczynają formułować plany na przyszłość, warto trochę się temu przyjrzeć.

– Przywitajcie się z drużyną Denver Broncos, która obecnie posiada najlepszy bilans NFL z bilansem 12-2 i stała się jedną z dwóch drużyn, które w niedzielę zapewniły sobie awans po sezonie. Denver zrobiło to, pokonując Green Bay Packers 34-26, a Packers 9-4-1 mogli równie dobrze stracić więcej niż sam mecz. Odbiornik Christian Watson, prawdopodobnie najważniejszy ofensywny zawodnik drużyny, a nie Jordan Love, ucierpiał co wyglądało na poważny uraz klatki piersiowejoraz napastnik krawędzi Micah Parsons, bez wątpienia najważniejszy obrońca drużyny, uważa się, że zerwał więzadło krzyżowe ACLco oznaczałoby zakończenie jego sezonu. Kontuzja Parsonsa jest szczególnie dotkliwa dla Packers, którzy zrezygnowali z wybierań w pierwszej rundzie draftu w 2026 i 2027 roku, wraz z defensywnym Kennym Clarkiem, na rzecz czterokrotnego Pro Bowlera. Parsons spisał się znakomicie w drużynie Green Bay, a bez niego możliwości wywierane przez Packersów na zespół w niczym nie przypominają tego, co mieli z nim.

– Wracając do drużyny Denver, rozgrywający drugiego roku Bo Nix rzucił cztery przyłożenia przeciwko skomplikowanej obronie Jeffa Hafleya. Nix to główny powód, obok potwornej obrony Denver, dla którego nikt nie powinien chcieć zbliżać się do Mile High City w fazie play-off.

– Seahawks mogli (ledwo) uniknąć wstydu w niedzielnym meczu z Colts, ale mają bardzo mało czasu, aby się tym cieszyć. W czwartek powitają Los Angeles Rams na Lumen Field, a Rams są świeżo po zwycięstwie 41-34 z opcjonalną obroną nad Detroit Lions. Z bilansem 11-3 Rams stali się pierwszą drużyną, która zapewniła sobie miejsce w play-offach, a jeśli pokonają Seahawks (również 11-3) u siebie, zgarną całą serię, a NFC West w zasadzie będzie ich. W pierwszym spotkaniu obu drużynSeattle prawie wygrało pomimo czterech przechwytów Sama Darnolda, a Rams byli bete noire Darnolda przez ostatnie dwa sezony. Darnold rozpoczął ten sezon znakomicie, był to jego pierwszy mecz w Seahawks, ale od czasu porażki w 11. tygodniu ofensywa nieco utknęła w martwym punkcie. Nadszedł czas, aby Darnold powiedział tym starym duchom, żeby odeszły.