Dlaczego po prostu nie odejdziesz? To zawsze pytanie zapalające.
Kiedy pytasz o ludzi w złych romansach lub nieszczęśliwej karierze, można im wybaczyć duchom. Słowo „po prostu” jest trucizną. Jakby odejście było proste. To nigdy nie jest proste. Powody pozostania w pracy lub związku – dzieci, pieniędzy, komfortu, miłości – mogą być tak samo przekonujące, jak powody, dla których można znaleźć drogę.
To samo dotyczy w Kalifornii. Roczny pożary W tym roku poruszyli się szybko i byli nieustępli. W niecały tydzień pożary zrównały ponad 12 300 budynków w Los Angeles i okolicach. Dwadzieścia pięć osób zostało zabitych. Dym i toksyny dławią powietrze. Ponad 80 000 ewakuowanych są nadal odcięci od swoich dzielnic. Pożary tylko przestały szaleć.
Jeśli jesteś spoza miasta, studiując cykliczne susze i pożary i badając obrazy zwęglonych dzielnic, kusi, aby zachęcić Kalifornijczyków do wyjścia do piekła.
Powstrzymać. Trzymaj się piekła. To niezwykle kruche czas w Kalifornii. Kiedy ludzie tracą domy, czy to w ogniu, czy ewakuacji, tracą także ubrania, zdjęcia rodzinne, świat stworzeń i często, najbardziej bolesne, zwierzęta domowe.
Wymagając, aby ludzie opuścili swoje domy, możemy prosić ich o opuszczenie najważniejszej rzeczy: ich społeczności i ich bliskich. Czy kalkuowana aktuariuszem miara bezpieczeństwa z pożarów warto zrezygnować z intymności i bliskości ludzi, którzy sprawiają, że życie jest warte życia?
David Graeber i David Wengrow zwięźle umieścili ten rachunek w zarania wszystkiego. „Istnieje bezpieczeństwo wiedzy, że ktoś ma statystycznie mniejszą szansę na zastrzelenie strzałką” – napisali. „A potem jest bezpieczeństwo wiedzy, że są ludzie, którzy będą bardzo dbać, jeśli ktoś jest”.
Praktycznie mówiąc, ludzie, którzy doświadczają zakłóceń Po katastrofa pogarsza najszybciej, mówi najszybciej Karestan Koenenekspert w dziedzinie traumy w Harvardktóry badał psychologiczne skutki Paradise Fire 2018 w Kalifornii. „Aby zapobiec długoterminowym konsekwencjom zdrowia psychicznego, jest zaspokojenie podstawowych potrzeb ludzi do bezpiecznego miejsca do życia, żywności, do pracy”, mówi Koenen.
A jednak reakcja na pożary Kalifornii z niektórych kwartałów była niebezpiecznie bliska niecierpliwości, nawet do i-told-tak. „Najważniejszą rzeczą, którą należy zwrócić uwagę na temat tych pożarów w LA”, powiedział jeden z ekspertów klimatycznych w Oregonie, „to to, że nic z tego nie jest zaskakujące”.
Bez wątpienia tego rodzaju obserwacja jest dobrze zaplanowana. Ale to nie czas i nigdy nie będzie. Nic dziwnego, że tragedie – przedawkowanie uzależnionego, śmierć pacjenta z rakiem – są nadal tragedie.
Mieszkałem w Nowym Jorku 11 września. Gdy dwa ogromne dziury paliły, powietrze nasycone azbestem i śmiercią, ludzie spoza miasta mówili mi, że ataki były przewidywalne dla każdego, kto śledził rozwój na Bliskim Wschodzie. Powiedzieli, że powinienem odejść.
Ci ludzie również mieli dobre intencje. I może mieli rację. Ale ciała nawet nie zostały policzone. My, nowojorczycy, nie byliśmy jeszcze w stanie znieść nawzajem o obecnych zagrożeniach miasta i możliwej przyszłości. Nie zasmuciliśmy się, nie dokonaliśmy zapasów naszych potrzeb i naszych wartości, nawet nie zaczęliśmy planować.
W końcu, w publicznych i prywatnych dyskusjach między nowojorczykami, wspólnie znaleźli jasność i zaufanie do naszego osobistego podejmowania decyzji dotyczących pozostania, czy odejścia. Niektórzy podeszli stawki. Niektórzy zostali i podjęli duże środki ostrożności. Niektórzy zachowują spokój i kontynuowali. Niektórzy grali to ze słuchu.
Chciałbym powiedzieć, że opróżniam kieszenie i przesyłam torbę do zabezpieczeń przed każdym serialem komediowym i recitalem fortepianowym, że nigdy nie żałowałem mojej decyzji. Ale ciągle to zastanawiałem. Teraz 24 lata później nadal to robię.
Angelenos musi mieć tę samą agencję, autonomię i przestrzeń do dokonywania – i przemyślenia – i zakwalifikowania się – i działać na własne wybory. Wszyscy, bez względu na to, gdzie żyjemy podczas kryzysu klimatu, zasługuje na to.
„Setki milionów Amerykanów mają wkrótce zderzenie z rzeczywistością planetarną”, napisał niedawno futurysta klimatyczny Alex Steffen. Steffen, który uczy kurs na temat klimatu i osobistego surowegopodkreśla, że nie ma żadnej odpowiedzi na całą reakcję na tę rzeczywistość. Zamiast tego wzywa uczestników do „pochodzącego na teraz”, „rozwinięcia zdrowego związku z nieciągłości” i „przeniesienia od izolacji klimatu do społeczności”.
Izolacja – teraz to my powinien Wszystkie odchodzą, wraz z wiedzą izmem i samotnym budowaniem bunkra. Ponieważ pożary i powodzie coraz częściej definiują nasz świat, nie potrzebujemy porady ani zadawanych pytań. Potrzebujemy solidarności, wyobraźni i wzajemnego szacunku.
