W górę
Feyenoord
Zaledwie dwa dni po zwolnieniu Briana Priske’a za „niespójne wyniki i brak chemii” oraz instalację Pascal Bosschaart jako menedżera dozorcy, Feyenoord odniósł poręczne zwycięstwo pierwszej nogi nad Milanem. W tym sezonie holenderska strona domowej drużyny de Kuip widział, jak najlepiej Liga Mistrzów Noce w dziesięcioleciach i ten trend trwał, gdy Milan, który obejmował byłego bohatera Feyenoord, Santiago Giménez w swoim składzie, zostały pobite 1-0. To była pierwsza wygrana Feyenoord na tym poziomie od czasu pokonania Coleraine w Pucharze Europy 1974-75. Wczesny cel Igor Paixão przeciwko Milanowi wiele zawdzięczał złym bramkarzom Mike’a Maignana, ale Brazylijczyk był na zawsze w awangardzie ataków swojej drużyny. Czy Bosschaart będzie odpowiedzialny za drugi etap? Erik Ten Hag został powiązany z wakatem.
Borussia Dortmund
Kolejnym sukcesem w klubie pod nowym zarządzaniem był Dortmund, choć Niko Kovač, raz z Bayern Monachium, a ostatnio zwolniony przez Wolfsburga, ma wiele kilometrów na zegar. Sporting, sami na trzecim menedżerze sezonu, otrzymali 3-0 walił w domu przez drużynę belyingową formularzem Bundesligi. Pascal Gross, ukochany w Brighton, mniej produktywny w Westphalia, strzelił swoją pierwszą bramkę Dortmunda w noc, kiedy Serhou Guirassy strzelił i dostarczył asystę, a Julian Brandt również ustanawia dwa bramki. Gio Reyna musiałem usiąść na noc na ławce. Podobnie jak w zeszłym sezonie, Liga Mistrzów nadal jest schronieniem BVB przed rozczarowaniami Bundesligi.
Club Brugge
Jeśli ekspansja konkursu miała pozwolić na więcej światła na mniejsze ligi kontynentu, klub belgijski pomógł spełnić tę obietnicę. Atalanta została pobita 2-1 w Brugii, a jeśli zwycięzcy w Ligu Europy w zeszłym sezonie będą mieli prawo narzekać na karę za drugą bramkę Brugge, drużyna Nicky Hayen walczyła o każdą piłkę, aby dotrzeć do tego momentu. Mogą też grać. Jak dowiedzieli się tacy jak Celtic, Aston Villa, Juventus i Manchester City na scenie grupowej, Brugge nie jest popychaczami. Brugge może jednak obawiać się drugiej nogi w Bergamo. Atalanta były rozwścieczony tą późną karąnagrodzony po tym, jak Isak Hieen ledwo wypasał nos Gustafa Nilssona swoim tulą.
Kierując się w dół
Manchester City
W tej chwili tak wiele wraca do Haunt City, zwłaszcza Real Madryt, który był Zwycięzcy 3-2 w Manchesterze we wtorek wieczorem. Och, na nagranie rozmów między Pep Guardiola a prawą mężczyzną Juanmą Lillo, gdy rzeczy się rozpadają. Piosenka pozostaje taka sama w mieście: Erling Haaland dał jeden z jego najlepszych występów Ale nadal nie dotknęły piłki wystarczająco, ponieważ otaczający go ci nadal skrzypią się z wiekiem i przepracowaniem. Kontuzja uderzyła Jacka Grealisha i Manuela Akanji, gdy obaj grali dobrze. Powtarzającym się tematem sezonu jest Talent City, kiedy to rzucają się w inne miejsce i Brahim Díaz, nigdy nie zdalnie pierwszej drużyny w Manchesterze, złapał realizację Real i wykonał ten raczej niepotrzebny Święto nie-celebracja. Panic i Doom wystąpili w Etihad: City wydało 223 miliony dolarów w styczniu, a jednak Guardiola nie ufał żadnemu nowe podpisanie.
Mediolan
Biorąc pod uwagę ilość biznesu Mediolanu w styczniu, zrozumiałe jest, że zespół Sérgio Conceição wyglądał mniej niż spójny w Rotterdamie. Kyle Walker, który już brzmi jak lider zespołu, mówił później: „Jeśli nie zdobywamy bramek, to dlatego, że musimy lepiej atakować jako zespół, musimy atakować i bronić razem”. Trio chrześcijańskiego pulisic, Rafaela Leao i João Félixa za Giménezem ma potencjał ekscytujący, ale także irytujący. Pulisic trwał zaledwie 60 minut, a Leao i Félix przeżyli swoją reputację rtęci. „Mecze zdecydowanie stają się łatwiejsze, jeśli wygrasz pojedynki”, powiedział niezadowolony Conceição. O wiele lepiej musi przyjść do San Siro.
Brzek
Uciekania etapu grupowego otrzymały najgorsze możliwe remis z nokautem w postaci Paris Saint-Germain, którzy byli łatwymi zwycięzcami 3-0 w Brestu. Krajowa supremacja PSG została przeniesiona na scenę kontynentalną, gdy dwupoziomowy Ousmane Dembélé zajął swoje wyniki do 18 w ostatnich 10 występach. Brest éric Roy, który pojawił się jako jeden z trenerów sezonu, wszedł do świata galijskiego egzystencjalizmu, wyjaśniając porażkę jego zespołu: „Jeśli nie mogę bardzo winić mojego zespołu pod względem ducha i chęci robienia rzeczy, brakowało nam rzeczy, brakowało nam rzeczy. realizm. Od tego momentu nie możesz istnieć przeciwko świetnej drużynie. ” Zbyt wiele ryzyka zostało podjęte z atakującym stylem Roy, ale przyznano, że nie byłoby używane w Ligue 1. „Wygląda na to, że misja niemożliwa”, powiedział o drugim etapie.
Dobry tydzień dla
Weston McKennie (Juventus)
Jeśli chodzi o cele tygodnia, nie szukaj dalej niż McKennie’s uderzyć z krawędzi obszaru karnego To zaczęło punktację dla Juve w porażce PSV 2: 1. Nowy Juve nabiera kształtu, a McKennie grała w wysokiej prasie za Randalem Kolo Muani, PSG Loanee. Tymczasem Timothy Weah był na pełnym obrocie u boku Anglika Lloyda Kelly. Thiago Motta zajęło trochę czasu, aby rozgrzać się do McKennie, ale stał się wyborem pierwszego wyboru. Amerykański skromnie opisał swój cel jako „szczęśliwy”, dodając: „Moja rola nie jest ważna, pracuję dla zespołu”.
Vinícius Júnior (Real Madryt)
Kiedy nauczyą się kluby? Tifo fanów miast kpią z Vini Przegrana z Rodri w Ballon d’Or wydała się tylko po to, by zainspirować gracza, który mógłby zagrać rolę w grze. Gdy pomocnik miasta nadal się zawalający się bez Rodri, Vinícius nie był w najlepszym wydaniu – Rodrygo prawdopodobnie grał lepiej – ale nadal był decydujący. Jego strzał został zablokowany dla korektora Díaza, a jego przeczytanie opłat Edersona ustanowiło Jude Bellingham dla tego zwycięzcy. „Ilekroć przeciwnicy fani robią takie rzeczy, dają mi więcej siły” – powiedział. Fani miasta zostali, aby „przestać płakać z serca”, jak powiedział inspirowany Oasis Banner.
Michael Olise (Bavaria Monachium)
Rywalizowanie z bramką McKenniego dla spektaklu było Wysiłki Olise na pół etatu w Celtic Park. Ci, którzy obserwowali Olise w jego krystalicznych pałacach, poznają typ, cięcie w środku i thrash lewej stopy. Olise buduje zbiór pracy dla Bayern, a ten cel, który nadejdzie po połowie, w której Bayern przetrwał oczekiwaną celtycką burzę, ale nie mogła znaleźć drogi, pomoże mu. Standardy, które musi dotrzeć, są wysokie – standardy Arjena Robbena i Francka Ribéry’ego – ale może mieć talent, aby się tam dostać. Jego piąty bramek w tym sezonie w Lidze Mistrzów już przewyższa najlepszą czterech kampanii rodak Ribéry.
