TOn dziesiątki tysięcy zabrane na ulice Turcji w ciągu ostatniego tygodnia nie są wszyscy zwolennicy Ekrem İmamoğluwięzień polityczny rywal prezydenta Repa Tayyipa Erdoğana. Są oburzeni, ponieważ uważają, że aresztowanie burmistrza Stambułu jest punktem zwrotnym, a kraj przesuwa się z autorytarnej demokracji do jawnej autokracji.
Władze aresztowały teraz ponad 1400 protestujących, w tym wielu fotoreporterowie. Są Zacisanie na zasięgu ruchu, który pan Erdoğan opisuje jako „zło”, ale który jest napędzany gniewem z powodu skumulowanych represji politycznych i allowego stanu gospodarki.
Kolejne wybory prezydenckie są należne dopiero w 2028 r., Ale aresztowanie pana İmamoğlu za domniemaną korupcję i terroryzm w zeszłym tygodniu – został następnie oskarżony o poprzedni hrabia – ledwo może mieć bardziej podejrzany czas. To przyszło kilka dni wcześniej Jego partia CHP polegała na nominowaniu go do prezydentury. W noc przed zatrzymaniem uniwersytet w Stambule unieważnił jego dyplom; Wymagany jest stopień na rzecz prezydencji. Oba ruchy zostały powszechnie potępiane jako motywowane politycznie.
Według partii około 13 milionów ludzi zareagowało, dołączając do 1,7 miliona członków CHP w poparciu go jako nominowanego. Pan Erdoğan również był burmistrzem w Stambule, który został uwięziony – tylko po to, by triumfować politycznie. To jednak było w bardziej niestabilnym krajobrazie politycznym. Natomiast Erdoğan zakorzenił władzę przez dwie dekady. Przebił masę Protest Gezi Park w 2013 roku i użył próba zamachu stanu Trzy lata później, aby rozpocząć szeroko zakrojoną czystkę, która umocniła jego moc i zmiażdżył szerszy sprzeciw.
Limity terminowe wykluczają go ponownie w 2028 r., Ale obawa polega na tym, że planuje to zrobić, zmieniając konstytucję lub wzywając wczesne wybory. Uwięziony założyciel PKK Ostatnie wezwanie Abdullaha Öcalana Aby bojownicy położyli broń, zadali pytania, czy rząd próbuje przyciągnąć poparcie od pro Kurdyjskiej Partii Politycznej.
Pudełko do głosowania było jednym z ostatnich miejsc, w których obywatele tureccy mogliby mieć swoje powiedzenie, nawet jeśli politycy opozycji – w tym pan İmamoğlu – często byli splamiczeni zarówno przed wyborami, jak i po wyborach. Ludzie byli wściekli na inflację karną – a rząd wydał teraz do 25 mld USD stabilizowanie liry z powodu tego samozwańczego kryzysu. Uprzejmy wizerunek pana İmamoğlu okazał się również atrakcyjny dla konserwatywnych wyborców, którzy wcześniej unikali jego partii. Ale Erdoğan prawdopodobnie ma nadzieję, że gniew odpłynie, a sytuacja gospodarcza poprawi się przed następnymi wyborami.
Drugi wymiar czasu jest międzynarodowy. Pan Trump, który lubi siłaczy, właśnie opisał pana Erdoğana jako dobrego przywódcę. Europa jest zajęta przez Ukrainę i porzucenie bezpieczeństwa USA – co oznacza, że szuka większej współpracy bezpieczeństwa z Ankara. Liderzy wcześniej szybcy, aby krytykować pana Erdoğana, zostali uderzeni. Jednak rządy europejskie mają dźwignię, jeśli zdecydują się z niego skorzystać. Powinny.
W domu CHP mówi, że przesuwa się z codziennych protestów ulicznych na inne środki, takie jak Bojkot ekonomiczny. Ale te protesty widziały uderzającą koalicję formalnej opozycji politycznej i sfrustrowanych młodych ludzi własnymi poglądami i taktykami. Ten związek może rozpadać się pod tymi napięciami. Ale ich różnice okazały się jak dotąd żyzne i mogą jeszcze prowadzić do bardziej spontanicznego, mniej przewidywalnego i być może bardziej udanego ruchu, niż przewiduje pan Erdoğan.
Czy masz opinię na temat kwestii poruszonych w tym artykule? Jeśli chcesz przesłać odpowiedź maksymalnie 300 słów według e -maila, aby zostać rozpatrzonym do publikacji w naszym beletrystyka sekcja, proszę Kliknij tutaj.
