Dwa tygodnie po administracji Trumpa wciąż mnie pytają o „polityczną wizję” nowego prezydenta.
Niektórzy z nich, zwłaszcza Francuzi i Brytyjczycy, mogą być usprawiedliwieni za nadmierną uprzejmość wobec kraju, który pod wieloma względami nadal zazdroszczą i podziwiają. Ale w większości programów informacyjnych i podcastów, do których zostałem zaproszony, wciąż napotykam poważnych ankieterów, którzy starają się zrozumieć Trumpa z konwencjonalnej perspektywy politycznej, bez względu na to, jak sprzeczne, irracjonalne lub głupie mogą być jego wypowiedzi i działania. Jak to może być i co to Augur?
Psychiatra śledczy Robert J Libron wyjaśnił mi kiedyś, że Trump jest solipistą, jak odmienny od narcyzmu, o który często jest oskarżany.
Narcyza, choć głęboko samokontroluje, szuka jednak aprobaty innych i czasami próbuje uwodzić się, aby uzyskać to, czego chce (myślę o prezydenta francuskiego, Emmanuela Macrona). Dla Trumpa solipsystą jedynym punktem odniesienia jest on sam, więc nie podejmuje żadnych prób, nawet w celu udawania zainteresowania innymi ludźmi, ponieważ tak naprawdę nie widzi ich ze swojej egocentrycznej pozycji.
Brak zewnętrznego związku Trumpa jest oczywisty: jego traktowanie „drugiego”-od jego rodziny po najemców, jego polityczni rywaleofiary pożarów Los Angeles lub wysiedlonych mieszkańców Gazy – wykazują nie tylko brak empatii, ale także emocjonalną ślepotę. Jak inaczej mógł się głośno drażnić spotyka się z własną córkąIvanka? Jak inaczej on tak mógł okrutnie zniewaga Były prezydent Biden w swoim przemówieniu inauguracyjnym, a Biden siedział w niewielkiej odległości?
Solipystyczny postać Trumpa był w pełni wyświetlany 20 stycznia w Capitol Rotunda. Po tym, jak absurdalnie stwierdził, że domy spaliły „tragicznie” w Los Angeles „bez nawet znaku obrony”, prezydent wydawał się stać się filozoficzny, a następnie wydawał się Ad-Lib: „Niektóre z najbogatszych i najsilniejszych osób w naszym kraju w naszym kraju … Nie mają już domu. To interesujące. ”
Przypuszczam, że jest to lepsza niż jego reakcja na pożar w Trump w 2018 roku, który zabił rezydenta, Todda Brassnera. Tweeta Trumpa na Twitterze: „Ogień w Trump Tower nie ma. Bardzo ograniczony (dobrze zbudowany budynek). Strażacy (i kobiety) wykonali świetną robotę. DZIĘKUJĘ!” Żadnych kondolencji dla zmarłego lub jego rodziny. To także interesujące.
Nic z tego nie oznacza, że dyrektywy polityczne Trumpa nie sugerują zakłócania politycznych upodobań, które należy omawiać i zakwestionować. W końcu jest prezydentem nie tylko zimnym właścicielem. Jego zwolnienie 17 inspektorów generalnych, próba zakończenia obywatelstwa urodzenia i tymczasowe zatrzymanie „całej federalnej pomocy finansowej” są z pewnością przyczyną dla niepokoju i prawdopodobnie alarmowego. Tak więc są też jego groźby uderzenia wysokich taryf na Kanadę i Meksyk, przyjazne narody, które normalnie chętnie z przyjemnością nadają swojemu znacznie potężniejszemu sąsiadowi bez względu na to, kto zajmuje Biały Dom.
Ale to tęskni za punktem Trumpa, choć może być. Zachęca się do ataku, ponieważ utrzymuje go na środkowym etapie. Co może być lepszego dla solipsysty niż krytykowany w pełnym spektrum ograniczonej przepustowości Ameryki?
W artykule redakcyjnym New York Times potępił „pierwsze twierdzenia o władzę wykonawczą Trumpa”, które „rażąco przekraczają to, co jest prawnie przyznawane”. Tymczasem Wall Street Journal wyśmiewał niesprowokowaną „wojnę handlową”, która „zakwalifikuje się jako jedna z najgłupszych w historii”. Już teraz Trump zmienił scenariusz, „zatrzymując” wzrost taryfy, ale dostarczył dziennik na tyle, aby zwrócić mu wiele uwagi. Sędziowie federalni zablokowali dwa najbardziej niekonstytucyjne rozkazy Trumpa, ale czasy wciąż pogrążyły się w jego groźbach dla Konstytucji.
Nie można po prostu zignorować blakania Trumpa, ale jak rodzice zajmujący się dzieckiem orniry, redaktorzy, reporterzy i felietoniści muszą łagodzić nagany i podniesione głosy o powściągliwość, spokój, a nawet obojętność. Humor, sarkazm i wyśmiewanie mogą być przydatnymi narzędziami, choć, jak dowiedzieliśmy się od słynnego pieczeni Trumpa Baracka Obamy w 2011 roku, mogą również zmotywować cel kandydowania na prezydenta.
Pokrycie Trumpa, podobnie jak wychowywanie dzieci, to sztuka, a nie nauka.
Oczywiście żadne z działań taryfowych Trumpa ani edyktów antyimigranckich nie sprowadzi fabryk z Meksyku (tanie ochrona pracy i inwestycji w ramach naszej obecnej umowy handlowej z Meksykiem i Kanadą nie są zbyt dobre, aby racjonalny biznesmen mógł się zejść). Nie będą też szybko podnieść płac dla obywateli klasy robotniczej, ponieważ stworzenie niedoboru pracy poprzez deportacje potrwa znacznie dłużej, aby wpłynąć na skale wynagrodzeń, niż jeśli Kongres po prostu podniesie federalną płacę minimalną lub zalegalizował „nielegalnych”. Jak na ironię, groźby taryfowe Trumpa i militarne granice mogą cofnąć się i zachęcić produkcję fentanylową do przeprowadzki do Stanów Zjednoczonych z południa granicy.
Jest jednak uczciwym zakładem, że Trump Solipsist nie obchodzi, czy jego polityka nie pomoże zwykłym ludziom, którzy głosowali na niego, a my, anty-Trumperzy, powinniśmy obawiać się wściekłości jego zwolenników, jeśli dojdzie do tego, że zostali oszukani przez ich bohater. Reakcja jest bardziej prawdopodobna przez liberałów niż przez Trump, którzy bezpiecznie wycofują się do Mar-a-Lago i wznowić oszustwo w golfa.
Po promocji biuletynu
Chociaż mam tendencję do kpiny, a nie strachu, dźwięku i światła Trumpa, nie chcę wykonywać światła jego najbardziej lekkomyślnych impulsów. Zawsze występują obrażenia uboczne, gdy ktoś rozpoczyna wojnę.
W przeddzień inauguracji, w hotelu Watergate, uczestniczyłem w „Ball Coronation Ball”, gdzie „populistyczni” i rojalistyczni prawicowcy spakowały wielką salę balową Moretti do picia i posiłku na francuskim szampanie i czerwonym winie, a także galijskiej kuchni, która obejmowała Rozrywka. Byłem tam na zaproszeniu otwartego konsultanta biznesowego, niezaplanowego partyzanta Trumpa, który mógł nie zrozumieć, że chcę opisać to wydarzenie, choć zna świat dziennikarstwa.
Rzeczywiście zabawne było spotkanie z facetem w guziku Douglasa MacArthura. Tak samo słyszał o rozbijającej mowie Steve’a Bannona, który pochlebił tłum czarnej i wieczorowej sukienki jako „awangarda ruchu rewolucyjnego”, która była „tuż na szczycie pierwszej rundy”. Bannon ostrzegł swoich prawicowych Jacobinów, aby nie „wzdrygali się” lub „kwestionować” misję Trumpa polegającą na zakończeniu „żadnej z tych na zawsze wojny” i dokonania „deportacji wszystkich 15 milionów nielegalnych kosmitów”.
A kiedy Bannon wezwał do „No Mercy, No Quarter, Bez więźniów”, najwyraźniej włączył Ruperta Murdocha i Fox News: „Murdoch wysłał notatkę:„ Zamierzamy (Trump) nie-osobisty ”… i ((( Trump) wiedziałem o tym. I wciąż wrócił jak Cincinnatus z pługu, który uratował jego kraj. ” (Bannon mógł wspomnieć, że rzymski patrycjusz, według legendy, był dwukrotnie dyktatorem Republiki, ale ja kłócę.)
Jednak nie było to wszystko rozrywkowe. Później wieczorem, kiedy zespół jazzowy zrobił sobie przerwę, skrajnie prawica osobowości Jack Posobaiec wystrzelił diatrybę przeciwko klikom otaczającym byłych prezydentów Clintona, Obamy i Biden, którzy, jak powiedział, nigdy nie wrócą do władzy „ponieważ oni” Muszę przez nas przejść ”. Tymczasem wielu więźniów politycznych zostanie uwolnionych, a nie tylko męczennicy z 6 stycznia. „Derek Chauvin zostanie uwolniony!” oświadczył.
Pojawiły się na mnie dwóch gości w mundurach wojskowych stających, śmiejąc się z niedowierzającym zdziwieniem. „Powiesz nam, kim on jest?” Jeden powiedział. Kiedyś dowiedziałem się od innych dziennikarzy w tłumie, że to Posobaiec – on „Zatrzymaj sławę kradzieży” i inne teorie spiskowe drogie Trumpowi i Magie – mogłem lepiej docenić trudności zagranicznych dziennikarzy zrozumienia prezydenta. Bez wizji politycznej, bez celów dalekiego zasięgu, jest całkiem możliwe, że Trump nigdy nie zdarzył się ułaskawić mordercę George’a Floyda. Ale teraz, gdy wpływowy dworzank obsługiwał monarchę z konkretnym pomysłem-pomysł na spragnienie uwagi solipsysty-wszyscy powinniśmy martwić się krótkoterminowymi kaprysami króla.
